Από τα Ευρωπαϊκά σαλόνια στα Βαλκανικά αλώνια

Πέμπτη 15 Αυγούστου, Πράγα τουρ 2 από 2
Σχεδόν όλα τα κύρια αξιοθέατα της πόλης καταφέραμε να τα δούμε χτες. Ας είναι καλά ο Γιάν. Σήμερα, μας είχε πει από χτες, να του πούμε τι άλλο θέλουμε να δούμε. Έτσι ρίξαμε μια ματιά στο triposo (δωρεάν εφαρμογή για έξυπνα κινητά και “ηλίθιους ιδιοκτήτες”) και κάναμε μια λίστα με τα αξιοθέατα που μας ενδιαφέρουν.
Πρώτος σταθμός το κάστρο Vysehrad (Μεγάλο Κάστρο) το οποίο χτισμένο σε ένα λόφο δίπλα στον ποταμό Μολδάβα. Η τοποθεσία περιλαμβάνει τον καθεδρικό ναό των Αγίων Πέτρου και Παύλου, καθώς και το ομώνυμο κοιμητήριο, στο οποίο αναπαύονται σπουδαίες ιστορικές προσωπικότητες της Τσεχίας.

Το κάστρο χτίστηκε αρχικά τον 10ο αιώνα. Σύμφωνα με τον θρύλο, εκεί κατοικούσε η Λιμπούσε, πρόγονος της δυναστείας των Πρεμυσλίδων και με αφετηρία εκείνο τον λόφο στη συνέχεια ίδρυσε την πόλη της Πράγας.

Κλικ για μεγέθυνση

Αργότερα, η δυναστεία των Πρεμυσλίδων είχε σαν έδρα της το Κάστρο της Πράγας κι έτσι το Βίσεχραντ πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Στην αρχή των Πολέμων των Χουσσιτών, καταλήφθηκε από τους Χουσσίτες, ενώ τον 17ο αιώνα ανακαινίστηκε και αποτέλεσε κέντρο εκπαίδευσης για τον αυστριακό στρατό, όταν οι Αψβούργοι πήραν υπό την εξουσία τους τα εδάφη της Τσεχίας με τη λήξη του Τριακονταετούς Πολέμου.

Κατηφορίζουμε πάλι προς την πόλη για να περάσουμε απ’ έξω από το κτίριο που χορεύει…

Παραδίπλα του βρίσκεται το εθνικό θέατρο της Πράγας το οποίο έχει γίνει σύμβολο της περιόδου εθνικής αναγέννησης της Τσεχίας. Οι οικονομικοί πόροι για την κατασκευή του συγκεντρώθηκαν μέσα από ένα πανεθνικό δημόσιο έρανο. Οι εργασίες κατασκευής άρχισαν το 1868 σύμφωνα με τα σχέδια του αρχιτέκτονα Ιωσήφ Ζίτεκ. Ωστόσο, το 1881, καθώς η κατασκευή του πλησίαζε προς το τέλος της, το θέατρο καταστράφηκε από πυρκαγιά. Η ανακατασκευή χρηματοδοτήθηκε και πάλι από το λαό και ολοκληρώθηκε στις 18 Νοεμβρίου του 1883. Όπως μας ανέφερε ο Γιάν, οι καλύτερες θέσεις του θεάτρου δεν αντιστοιχούσαν στις βασιλικές θέσεις, όπως θα αναμενόταν, αλλά ήταν διαθέσιμες για το λαό και επίσης υπήρχαν θέσεις με πολύ χαμηλό αντίτιμο ώστε να μπορούν ακόμα και οι πιο φτωχοί να παρακολουθούν τις παραστάσεις. Επάνω από τη σκηνή υπάρχει, από εκείνη την εποχή, η επιγραφή “Narod Sobe”, που σημαίνει “το Έθνος για τον εαυτό του”.

Δυο φωτογραφικά κλικ αργότερα συνεχίζουμε προς το λόφο Πέτριν όπου υπάρχει ένα αντίγραφο του πύργου του Άιφελ αλλά στο 1/4 του ύψους του καθώς είναι μόλις 63,5 μέτρα.

Φτιάχτηκε το 1891 για τη διεθνή έκθεση με σχέδια επηρεασμένα φυσικά από τον ορίτζιναλ πύργο στην Γαλλία, τον οποίο είχε επισκεφτεί η επιτροπή τουρισμού της Τσεχίας το 1889. Η κατασκευή του έγινε μόλις σε 4 μήνες!

299 σκαλοπάτια χωρίζουν την είσοδο με την κορυφή, η οποία σου χαρίζει μαγευτική θέα προς την πόλη. Για τα κουρασμένα παλικάρια υπάρχει και ασανσέρ με έξτρα χρέωση. Εμείς πήραμε τα σκαλοπάτια γιατί είμαστε μάχιμοι (ή τσιφούτιδες, όπως θέλετε το παίρνετε).

Κλικ για μεγέθυνση

Μιας και έχουμε χρόνο τραβάμε να επισκεφτούμε το μουσείο τεχνολογίας όπου περιλαμβάνει και το μουσείο μεταφορών. Τέσσερις όροφοι ασχολούνται με την ιστορία της Τσέχικης βιομηχανίας (και όχι μόνο) αλλά εμείς επικεντρωνόμαστε κλασικά μόνο σε έναν ο οποίος φυσικά είναι αφιερωμένος στις μοτοσυκλέτες.

Slavia Bz 331cc του 1905, παραγωγής της Laurin & Klement. Επιδόσεις: 2.5hp, 60km

Την εποχή της Τσεχοσλοβακίας υπήρχαν πάνω από 100 διαφορετικά εργοστάσια μοτοσυκλέτας στην χώρα. Οι παλαιότερες μοτοσυκλέτες της συλλογής προέρχονται από το εργοστάσιο Mlada Boleslav Laurin & Klement και θεωρούνται από τις καλύτερες μοτοσυκλέτες του 20ου αιώνα με μεγάλες επιτυχίες σε αγώνες.

Slavia CCR 812cc του 1905, παραγωγής της Laurin & Klement. Επιδόσεις: 5hp, 85km

Η πλειοψηφία των μοτοσυκλετών βέβαια, προέρχεται από το γνωστά εργοστάσια της Jawa και της CZ. Πάρτε μια γεύση από τα παρακάτω:

Jelinek, 397cc του 1904. Επιδόσεις: 2.5hp, 60km

Walter B, 1022cc του 1909. Επιδόσεις: 7hp, 70km

Itar 710, 706cc του 1924. Επιδόσεις: 14hp, 90km

Motor Company 1000, 980cc του 1924. Επιδόσεις: 22hp, 100km

Poustka 150, 147cc του 1923. Επιδόσεις: 4.7hp, 60km

Satan, 540cc του 1930. Επιδόσεις: 10hp, 90km

Cechie-Bohmerland 600, 600cc του 1930. Επιδόσεις: 16hp, 95km

Praga BD 500, 499cc του 1927. Επιδόσεις: 15hp, 105km

Premier 500 SL 39, 494cc του 1931. Επιδόσεις: 22hp, 125km

Jawa 500 OHV, 499cc του 1931. Επιδόσεις: 18hp, 100km

Jawa 175, 172cc του 1938. Επιδόσεις: 5.5hp, 80km

Jawa 350 SW, 350cc του 1933

Jawa 350 DOHC, 350cc του 1939. Επιδόσεις: 47hp, 130km

CZ 175 Special, 172.5cc του 1937. Επιδόσεις: 6.5hp, 80km

CZ 100, 98cc του 1938. Επιδόσεις: 2.5hp, 65km

Ogar 250, 247cc του 1937. Επιδόσεις: 10hp, 100km

Jawa 500 DT, 499cc του 1945. Επιδόσεις: 50hp

Jawa 250 DIN, 247cc του 1942. Επιδόσεις: 8hp, 90km

CZ 125 T, 123cc του 1949. Επιδόσεις: 4.5hp, 80km

Jawa 50 – 550 Pionyr, 49.9cc του 1958. Επιδόσεις: 2.2hp, 50km

Cezeta 501, 171.1cc του 1959. Επιδόσεις: 8hp, 80km

ESO MC 500, 498cc του 1956. Επιδόσεις: 51hp

Jawa 350 – 673, 342cc του 1967. Επιδόσεις: 80hp, 267km

CZ 420 – 860, 418cc του 1972. Επιδόσεις: 73hp, 260km

Jawa 500 – 891, 497cc του 1973. Επιδόσεις: 51hp, 160km

Επιστροφή στον λόφο κάτω από το κάστρο για βόλτα στα στενά της παλιάς πόλης και συγκεκριμένα στην Βασιλική οδό. Ο πανέμορφος δρόμος ονομάστηκε χάριν του Τσέχου συγγραφέα Jan Neruda τον 19ο αιώνα. Τα διατηρητέα κτίρια έχουν μετατραπεί σε γραφικά ξενοδοχεία, εστιατόρια και μικρά μαγαζάκια.

Χαρακτηριστικό των κτηρίων τα οικόσημα πάνω από την είσοδο αντί αριθμών. Τα πιο διάσημα οικόσημα είναι “τα τρία βιολιά”, κτήριο που ανήκε σε οικογένεια κατασκευαστών βιολιών το 1700, και οι “δύο ήλιοι”, κτήριο που ήταν το σπίτι του Νέρουντα.

Επόμενος σταθμός το ανάκτορο του Βάλεσταϊν, ένα μπαρόκ μνημείο της φιλοδοξίας του στρατηγού Άλμπρεχτ φον Βάλενσταϊν (1581-1634). Οι αλλεπάλληλες νίκες του στον πόλεμο με τους προτεστάντες τον έκαναν απαραίτητο στον αυτοκράτορα Φερδινάνδο Β’. Έχοντας αποκτήσει άπειρους τίτλους, ο Βάλενσταϊν άρχισε να εποφθαλμιά το θρόνο της Βοημίας. Το 1630 του αφαιρέθηκε η διοίκηση, αλλά επανήλθε στη θέση του τον επόμενο χρόνο. Τότε άρχισε να διαπραγματεύεται φανερά με τον εχθρό. Το 1634 δολοφονήθηκε από μισθοφόρους, κατόπιν εντολής του αυτοκράτορα. Πρόθεση του Βάλενσταϊν ήταν να επισκιάσει ακόμη και το Κάστρο της Πράγας με το ανάκτορο του (χτίστηκε το 1624-1630). Για να αποκτήσει τον κατάλληλο χώρο, αγόρασε 23 σπίτια, 3 κήπους και το δημοτικό κλίβανο παραγωγής τούβλων. Η κεντρική αίθουσα έχει ύψος δύο ορόφων. Στη νωπογραφία της οροφής εμφανίζεται ο ίδιος ο Βάλενσταϊν ως θεός Άρης πάνω σε ένα θριαμβικό άρμα. Ο αρχιτέκτονας, Αντρέα Σπέτσα, καθώς και όλοι σχεδόν οι καλλιτέχνες που δούλεψαν για τη διακόσμηση του ανακτόρου ήταν Ιταλοί. Σήμερα, το ανάκτορο χρησιμοποιείται από το κράτος. Επίσης, μερικές φορές, δίνονται εδώ συναυλίες.

Εντυπωσιακοί είναι οι κήποι, που έχουν παραμείνει όπως ήταν την εποχή που ο Βάλενσταϊν δειπνούσε εδώ, στην τεράστια σάλα τερένα (περίπτερο κήπου), η οποία βλέπει σε μια κρήνη και σε μια σειρά από μπρούντζινα αγάλματα. Τα τελευταία είναι αντίγραφα των έργων του Αντριάν ντε Βρις, που κλάπηκαν από τους Σουηδούς το 1648.

Σε ένα περίπτερο με ωραίες τοιχογραφίες μπορεί να θαυμάσει κανείς το μύθο των Αργοναυτών και του Χρυσόμαλλου Δέρατος, και το ανώτατο τάγμα ιπποτών της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Εντυπωσιακός είναι ο τοίχος με τους σταλακτίτες, ο οποίος με την πρώτη ματιά μοιάζει να είναι φτιαγμένος από εκατοντάδες νεκροκεφαλές. Στην πραγματικότητα όμως είναι ένας τοίχος με τεχνητούς σταλακτίτες.

Μια μικρή λιμνούλα γεμάτη με ψάρια φιλοξενούσε ένα συντριβάνι με τον Ηρακλή να μονομαχεί με ένα δράκο, έργο του Adriaen de Vries.

Στους κήπους κυκλοφορούσαν ελεύθερα δύο παγώνια, ένα πολύχρωμο αρσενικό και ένα σπάνιο λευκό, τα οποία μου χάρισαν μερικές εκπληκτικές πόζες.

Περπατάμε προς το κέντρο της παλιάς πόλης, περνώντας έξω από το εντυπωσιακό αναγεννησιακό κτίριο της όπερας Rudolfinum το οποίο στεγάζει την φιλαρμονική ορχήστρα της Τσεχίας.

Κάνουμε τον τελευταίο μας περίπατο στην παλιά πόλη για αγορά αναμνηστικών και μετά πορεία για το τελευταίο δείπνο στην πόλη. Πίτσα θέλαμε και ο ξεναγός μας δεν μας χάλασε χατίρι. Μας οδήγησε σε μια πιτσαρία (Lucky Luciano) αρκετά μακριά από κέντρο για να απολαύσουμε πεντανόστιμες πίτσες σε εκπληκτικά χαμηλές τιμές.

Αφού ευχαριστήσουμε τον Γιάν για την άψογη φιλοξενία του και αφού ανανεώσουμε το ραντεβού μας αυτή την φορά στην Κρήτη, επιστρέφουμε σχετικά νωρίς στο ξενοδοχείο για να ετοιμάσουμε τα πράγματά μας για την αυριανή αναχώρηση. Το πραγματικό ταξίδι με μοτοσυκλέτα ξεκινά αύριο 😉

Ως τόσο, οι ρέστοι της παρέας σήμερα κινήθηκαν από Πειραιά προς Nis, κάνοντας ακριβώς την ίδια διαδρομή που κάναμε και εμείς πριν μερικές μέρες, με την μόνη διαφορά ότι δεν συνάντησαν πουθενά κίνηση. Την σκυτάλη στην αφήγηση παίρνει ο Σταύρος, εγώ δεν περιγράφω άλλο 😉

Και αφού κατάφερα να χάσω και να ξαναβρώ το κινητό μου, επιστρέψαμε στα δωμάτια για νανάκια, καθώς αύριο μας περίμενε μια διαδρομή 635 χιλιομέτρων μέχρι την πρωτεύουσα της Κροατίας το Ζάγκρεμπ.