Οδοιπορικό στην πανέμορφη Ρουμανία

8η Μέρα
Σάββατο 4 Αυγούστου 2012
Διαδρομή: Brasov – Campulung – Curtea De Arges – Transfagarasan Road – Sibiu
Χιλιόμετρα: 312
Συνολικά χλμ: 3204

Όλοι όσοι από εμάς ταξιδεύουμε με μοτοσυκλέτα στο άκουσμα της Ρουμανίας διπλά κολλάμε και την λέξη Trasfagarasan. Ο δρόμος σύμβολο που έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως ένας από τους 20 καλύτερους ταξιδιωτικούς μοτοσυκλετιστικούς προορισμούς (εγώ θα συμφωνήσω μαζί τους). Νομίζω ότι είναι το καλύτερο κερασάκι στη ταξιδιωτική τούρτα της Ρουμανίας. Ας πάμε να γνωρίσουμε αυτή την διαδρομή μέσα από τα δικά μας (υπέροχα.. να τα λέμε αυτά) μάτια!!! (ψωνάρα…).
Αναχώρηση λοιπόν -μετά από την κλασική επίσκεψη στα Gigis- από το καταπληκτικό Brasov που το αφήνουμε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Ακολουθούμε την ιδία διαδρομή με τη χθεσινή (Ε574) ο όποιος μέχρι το Campulung είναι πανέμορφος. Πράσινο, δροσιά ωραίος δρόμος ένα ακόμη υπέροχο πρωινό.

Μετά το Campulung (σε 8χλμ) στρίβουμε στον 73C με κατεύθυνση την πόλη Curtea de Arges. Από εκεί ξεκινάει ο δρόμος 7C ή αλλιώς Trasfagarasan road. Το μήκος της διαδρομής είναι 120χλμ.

Το Transfagarsan (trans (over, across) + Fagaras) (δια (πέρα από, απέναντι)) ή DN7C είναι ο δεύτερος, ψηλότερος στρωμένος δρόμος στη Ρουμανία. Χτισμένος ως στρατηγική στρατιωτική διαδρομή, 90 χιλιομέτρων, με τις στροφές να τρέχουν από βορρά προς νότο στα πιο ψηλά τμήματα των νότιων Καρπάθιων και μεταξύ της υψηλότερης κορυφής στη χώρα Moldoveanu και της δεύτερης Negoiu. Ο δρόμος συνδέει τις ιστορικές περιοχές της Τρανσυλβανίας και Βλαχίας και τις πόλεις του Sibiu και Pitesti.
Ο δρόμος κατασκευάστηκε μεταξύ 1970 και 1974, κατά τη διάρκεια της θητείας του γνωστού και μη εξαιρετέου Nicolae Ceausescu και ήρθε ως απάντηση στην εισβολή του 1968 στην Τσεχοσλοβακίας από τη Σοβιετική Ένωση. Ο Ceausescu θέλησε μια δίοδο για να εξασφαλίσει γρήγορη στρατιωτική πρόσβαση στα βουνά σε περίπτωση που οι Σοβιετικοί προσπαθούσαν μια παρόμοια κίνηση στη Ρουμανία. Συνεπώς, ο δρόμος χτίστηκε κυρίως με τις στρατιωτικές δυνάμεις, με υψηλό κόστος -και οικονομικά αλλά και από ανθρωπινή σκοπιά- και κατά προσέγγιση με 6 εκατομμύρια χιλιόγραμμα δυναμίτη που χρησιμοποιήθηκαν στο βόρειο τμήμα. Τα επίσημα αρχεία αναφέρουν ότι περίπου 40 στρατιώτες έχασαν τις ζωές τους μέχρι την ολοκλήρωση του έργου.
Ο δρόμος αναρριχάται σε 2.034 μέτρα ύψους. Η πιο θεαματική διαδρομή είναι από το Βορρά. Είναι ένας δρόμος με πολλές απότομες στροφές. Το Transfagarasan όπως είπαμε είναι πόλος έλξης και μια πρόκληση για τους οδοιπόρους, τους ποδηλάτες, τους ενθουσιώδες οδηγούς μοτοσυκλετών. Η μέση ταχύτητα είναι περίπου 40 km/h. Ο δρόμος παρέχει επίσης την πρόσβαση στη λίμνη Balea και τον καταρράκτη Balea.

Ο δρόμος είναι συνήθως κλειστός από τα τέλη Οκτωβρίου μέχρι τα τέλη Ιουνίου λόγω του χιονιού. Ανάλογα με τον καιρό, μπορεί να παραμείνει ανοικτός μέχρι αργά τον Νοέμβριο. Μπορεί επίσης να κλείσει, κατά περιόδους, λόγω των καιρικών συνθηκών από περιστασιακά χιόνια ακόμη και τον Αύγουστο. Υπάρχει σήμανση στην πόλη Curtea de Arges και το χωριό Cartisoara που παρέχει πληροφορίες για τη μετάβαση. Οι ταξιδιώτες μπορούν να βρουν τρόφιμα και κατοικία σε διάφορα ξενοδοχεία ή σαλέ (cabane) κατά μήκος του δρόμου.

Έχει περισσότερες σήραγγες (συνολικά 5) και οδογέφυρες από οποιοδήποτε άλλο δρόμο στη Ρουμανία. Κοντά στο υψηλότερο σημείο, στη λίμνη Balea, ο δρόμος περνά μέσω της σήραγγας Balea, η οποία είναι η μακρύτερη οδική σήραγγα στη Ρουμανία (884 μ).

Κατά μήκος της βόρειας πλευράς του δρόμου, κοντά στο χωριό Arefu, είναι το φρούριο Poienari. Το κάστρο που χρησιμοποιούσε ως κατοικία ο Vlad ΙΙΙ Impaler, ο πρίγκηπας που ενέπνευσε το χαρακτήρα Dracula του θερμαστή του Bran.

Το βόρειο τμήμα χρησιμοποιείται ως μέρος του ετήσιου ποδηλατικού γύρου της Ρουμανίας (ρουμάνικα: Turul Romaniei). Η δυσκολία αυτού του τμήματος θεωρείται παρόμοια με την Hors Categorie στο γύρο της Γαλλία (πηγή Βικιπαίδεια).
Αυτές είναι οι γενικές πληροφορίες της διαδρομής. Σε αυτές τις γραμμές όμως δεν μπορείς να περιγράψεις το συναίσθημα που νιώσαμε -τουλάχιστο εγώ- όταν ανεβαίναμε αυτό το δρόμο. Ήταν μαγικά. Σου κόβει την ανάσα και σε αφήνει εκστασιασμένο. Δεν έχω επισκεφτεί το Stelvio αλλά νομίζω το Trasfagarasan σου δημιουργεί έντονα συναισθήματα. Το να σκαρφαλώνεις -στην κυριολεξία- σ’ ένα τέτοιο μέρος… τι να πω…

Φτάνοντας στην κορυφή (2034μ) μια υπέροχη λίμνη σε αφήνει άφωνο.

Δυστυχώς για μας ήταν Κυριακή μεσημέρι, Αύγουστος, και όπως καταλαβαίνετε επικρατούσε πανικός. Μέχρι και νιόπαντρους βρήκαμε οι όποιοι και μας «εκμεταλλεύτηκαν» (το ζευγάρι με την επιλογή μοτοσυκλέτας έδειξαν ότι δεν έχει γούστο).

Σε όλο αυτό το σκηνικό το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κλείσεις τα αυτιά και να απόλαυσης την στιγμή… μοναδική…

Τι καλύτερο με θεά την υπέροχη λίμνη να απολαύσουμε το κολατσιό μας: ζυμωτό ψωμί, καπνιστό κασέρι και φρέσκο τυρί. Στο τέλος φρούτο και μπισκότα. Λουκούλλειο τελικά το γεύμα.

Για όσους επισκεφτείτε το μέρος σας προτείνω να μείνετε ένα βράδυ. Υπάρχουν σαλέ και όποιος αντέχει το κρύο μπορεί και να κατασκηνώσει. Ύπνο κάτω από τα’ αστέρια και ξύπνημα μπροστά στη λίμνη… (υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα το κάνω μια μέρα…).
Και κάποια που μας έκαναν αρνητική εντύπωση: το ελεύθερο κάμπινγκ κατά μήκος όλης της διαδρομής που δημιουργούσε μια άσχημη εικόνα στο τοπίο και φυσικά τα πολλά σκουπίδια μιας και οι Ρουμάνοι δεν φημίζονται για την νοικοκυροσύνη τους.

Αναχώρηση με προορισμό το Sibiu που απέχει 80χλμ. Η κατάβαση εξίσου εντυπωσιακή. Όσο κατεβαίνουμε η βλάστηση κάνει και πάλι την εμφάνιση της. Δυστυχώς δεν είχαμε το κουράγιο να πάμε ποδαρόδρομο να δούμε τον καταρράκτη Balea τον πιο φημισμένο καταρράκτη της Ρουμανίας στα 1690μ. Άφιξη στο ιστορικό Sibiu και μετά από μια μικρή ταλαιπωρία βρίσκουμε ένα ξενοδοχείο στα όρια του ανεκτού αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια (ή κάτι τέτοιο). Βόλτα στο Sibiu.

Υπήρξε η μεγαλύτερη από τις επτά πόλεις της Τρανσυλβανίας τον 12ο αιώνα. Οι πλούσιοι έμποροι χρηματοδότησαν την ανέγερση πολυτελών κτηρίων που σώζονται ακόμη και σήμερα. Η πόλη χωρίζεται στην άνω πόλη που είναι το πλούσιο και εμπορικό κομμάτι και στην κάτω πόλη που υπήρξε το μεταποιητικό κέντρο. Τα πιο σημαντικά αξιοθέατα βρίσκονται σε τρεις πλατείες: την μεγάλη, την μικρή και την Χουγέτ. Εντυπωσιακή είναι η γέφυρα των ψεμάτων στη μικρή πλατεία. Το βράδυ που βρισκόμασταν υπήρχε μια μεγάλη παραδοσιακή βράδια στη μεγάλη πλατεία που συγκέντρωσε χιλιάδες κόσμο.

Λόγω αυτής της εκδήλωσης στην πόλη επικρατούσε το αδιαχώρητο.

Το επίπεδο του κόσμου σαφώς χαμηλότερο σε σχέση με το Brasov. Η κούραση άρχισε να μας καταβάλει και τους τρεις με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να πιούμε ούτε την μπύρα (το παγωτό το φάγαμε όμως). Μετά από περιπλάνηση στα σοκάκια αφού καταφέραμε να χαθούμε φτάσαμε στο αμέτρητων αστεριών ξενοδοχείο μας. Τελευταία βράδια στη Ρουμάνια. Αύριο έχουμε τον δρόμο της επιστροφής…

Εντυπώσεις ημέρας: Trasfagarasan – Λίμνη Balea
Έξοδα ημέρας (κατ’ άτομο): 13€ βενζίνη, 7€ δωμάτιο, 6€ φαγητό-μπύρα-παγωτό-πρωινό
Διαδρομή ημέρας: Brasov – E574 – 73C – 7C – 1//E68 – Sibiu