Author Archive

Πράσινες διαδρομές στα Βαλκάνια, επεισόδιο 2ο

Κείμενο: Παπαντωνίου Δημήτρης
Φωτογραφίες: Παπαντωνίου Δημήτρης, Αχυρόπουλος Κυριάκος, Κορλός Αντρέας

Και πάλι στα Βαλκάνια… και πάλι στον αγαπημένο μου προορισμό… και πάλι σε δρόμους που φέρνουν στο μυαλό αναμνήσεις παλαιών διαδρόμων και δημιουργούν προσμονή νέων… και πάλι σε χώρους που μου προκαλούν την θετική αύρα που χρειάζομαι όσο τίποτα άλλο στη ζωή μου…
Βαλκάνια λοιπόν, με την παρέα φίλων αγαπημένων, ανθρώπων που γίνονται σύντροφοι για όλες αυτές τις μέρες. Ανθρώπων που σε βοηθούν με την παρουσία τους και μόνο, να διασκεδάσεις και να έρθεις πιο κοντά με αυτό που αγαπάς περισσότερο: την μοτοσυκλετιστική ταξιδιωτική εμπειρία…


more »

Στους δρόμους της Πελοποννήσου

Κείμενο: Δημήτρης Παπαντωνίου
Φωτογραφίες: Δημήτρης Παπαντωνίου, Κυριάκος Αχυρόπουλος, Τάσος Γκόλτσος

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

«Την Ελλάδα που θα δείτε εσείς δεν την έχει δει κανένας άλλος. Οι άνθρωποι που θα συναντήσετε στο δρόμο, τα γέλια, οι φωνές, οι μυρωδιές των φαγητών στα χωριάτικα σοκάκια, τα αγριολούλουδα στις βουνοπλαγιές και το αδύναμο φως των καντηλιών στα ερημοκλήσια, τα γυαλιστερά βότσαλα στην ακροθαλασσιά και η συναυλία των πουλιών στα δάση, ο μακρινός ήχος της καμπάνας, η φασαρία της ταβέρνας και η ησυχία του βουνού, όλα αυτά σημαίνουν Ελλάδα θα τα δείτε σε μια μοναδική και ανεπανάληπτη σύνθεση που διαρκώς αλλάζει, όπως τα σύννεφα στον ουρανό. Μαρτυράς της θα είστε εσείς, ακόμα κι αν δεν ταξιδεύετε μόνος σας αλλά με παρέα».

Στέφανος Γ. Ψημένος
Συγγραφέας

pelop2014_intro

Στους δρόμους της Πελοποννήσου
Όταν κολλάς με το «μικρόβιο» του να ταξιδεύεις με την μηχανή αυτό που προσπαθείς πάντα είναι να μπορέσεις να κάνεις ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Όταν αυτό το καταφέρεις για πρώτη φορά μετά σου γίνεται εμμονή και θέλεις κάθε χρόνο να κάνεις το ίδιο. Αυτό που θέλεις είναι να δεις νέους τόπους, νέα ήθη και έθιμα και να γνωρίσεις ανθρώπους που ζουν σ’ ένα διαφορετικό περιβάλλον από το δικό σου. Όλα αυτά θα ίσχυαν αν όλοι εμείς είχαμε γνωρίσει πρώτα καλά την ίδια μας την χώρα. Όσα κακά και αν έχει η χώρα μας, όσες πίκρες και αν μας προσφέρει ένα είναι αδιαμφισβήτητο: είναι μια από της ομορφότερες χώρες στον κόσμο. Οι εναλλαγές που προσφέρει στο φυσικό της περιβάλλον, η πληθώρα των ομορφιών της, οι μυρωδιές της, οι γεύσεις τα πάντα. Η Ελλάδα είναι μοναδική.
Αυτό σκεφτήκαμε και εμείς και είπαμε φέτος να αφιερώσουμε ορισμένες ταξιδιωτικές μέρες γνωρίζοντας καλύτερα τον τόπο μας.
more »

Πράσινες διαδρομές στα Βαλκάνια, επεισόδιο 1ο

Κείμενο & Φωτογραφίες: Παπαντωνίου Δημήτρης

Βαλκάνια: μια περιοχή στον γεωγραφικό χάρτη πραγματικό στολίδι. Μια περιοχή που έχω την χαρά όλα αυτά τα χρόνια, να την έχω γυρίσει αρκετά και πάντα να μιλώ με τα καλύτερα λόγια.  Γιουγκοσλαβία: πόσo μακρινή φαντάζει αυτή η λέξη! Ένα κομμάτι γης των Βαλκανίων που πρόσφατα δοκιμάστηκε από έναν «δύσκολο» πόλεμο, αφού μιλάμε για εμφύλιο. Καταστράφηκε, σηκώθηκε και πάτησε στα πόδια της και μέσα από τις στάχτες της, καταφέρνει να ορθοποδήσει κάνοντας τα δικά της βήματα ανάπτυξης. Μια περιοχή που μου ξυπνά μόνο ευχάριστες αναμνήσεις (Aprilia Atlantic 500), αφού ήταν η αρχή για τα επόμενα μοτοταξιδιωτικά μου χρόνια.

Τα τελευταία χρόνια έχουμε καθιερώσει ένα ολιγοήμερο ταξιδάκι στα Βαλκάνια. Έτσι και φέτος είπαμε να μην χαλάσουμε την παράδοση και να κάνουμε μια γρήγορη εξόρμηση. Με μια εξόρμηση στην περιοχή, ένα είναι σίγουρο:  θα σε ανανεώσει, θα σου προσφέρει μοναδικές στιγμές, θα απολαύσεις τις φυσικές ομορφιές (μέσα σ’ αυτές βάλτε και τις καλλίγραμμες κοπέλες) και φυσικά θα ευχαριστηθείς οδήγηση.

qpcf_logo
more »

Άτλαντας – Σαχάρα – Μαρόκο

Κείμενο: Δημήτρης Παπαντωνίου
Φωτογραφίες: Δημήτρης Παπαντωνίου, Κυριάκος Αχυρόπουλος

Για έναν «φίλο» που δεν γνώρισα ποτέ -παρά μόνο μέσα από τα ταξιδιωτικά του-
και που «έφυγε» τις μέρες που έγραφα αυτό το οδοιπορικό…
Κώστα… γιατρέ… Doc… καλό ταξίδι και να μας προσέχεις…

Κάθε φορά που ξεκινάω να γράψω ένα ταξιδιωτικό πάντα αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα: πως ν’ αρχίσω, τι να αναφέρω μήπως και γίνω κουραστικός σε εκείνους που θα μου κάνουν την τιμή να αφιερώσουν χρόνο για να το διαβάσουν. Πώς να μεταδώσω όλα αυτά που πέρασα και ένιωσα σε αυτό το διάστημα και εν τέλει: ενδιαφέρει κανέναν αυτό;
Όταν με πιάνουν τέτοιες κρίσεις αμφιβολιών και πολλών ερωτημάτων πάντα η λύση που δίνω είναι να βάλω τον εαυτό μου στη θέση του δέκτη των ερωτήσεων και όχι του πομπού. Το συμπέρασμα που βγάζω, διαβάζοντας κάποια πράγματα στο διαδίκτυο και σε συνομιλίες που έχω με διάφορους ανθρώπους είναι ότι αρκετοί είναι αυτοί που αποτελεί ευχάριστη στιγμή στην καθημερινότητα τους το να διαβάζουν κάποιες αναφορές από άτομα που έχουν επισκεφτεί κάποια μέρη και που προσπαθούν ο καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο να μεταδώσει στο βαθμό που ο καθένας τους μπορεί αυτό που βίωσε.
Και ερχόμαστε τώρα στην προσωπική μου περίπτωση.
Από όταν άρχισα να ασχολούμαι με τη μοτοεξερεύνηση -και η αλήθεια είναι ότι άργησα λίγο γι’ αυτό τρέχω να καλύψω το χαμένο έδαφος- ένοιωσα την ανάγκη να αποτυπώνω αυτά που πέρασα και μέσω του διαδικτύου να βοηθάω όσο μπορώ αυτούς που θα είναι οι επόμενοι επισκεπτές στα μέρη που εγώ πέρασα. Το κάνω αυτό γιατί και μένα, κάποιοι άλλοι με βοήθησαν και με ξεσήκωσαν με τα γραφόμενα τους να ακολουθήσω «δρόμους μακρινούς και ονειρεμένους» και τους ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Επίσης πολλοί είναι εκείνοι που εύλογα μου λένε “γιατί πρέπει να βγάζεις προς τα έξω τα εσώψυχα σου;”. Η απάντηση μου είναι πάντα η ίδια: γιατί υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που το θέλουν αυτό και τους αρέσει όπως αρέσει και σε μένα…
Πριν λίγες μέρες παραβρέθηκα για λίγες -δυστυχώς- ώρες στην εκδήλωση για τον Ηλία Βροχίδη, λίγες μέρες πριν το ταξίδι του στην Αφρική και ένοιωσα όμορφα που γνώρισα ανθρώπους που τόσο καιρό τους γνώριζα μόνο “ηλεκτρονικά”: Ηλίας Βροχίδης, Βασίλης Μεταλλινός (Uriah Heep), Σιδέρης Ζερβουδής, Γιασμίν Λιγερού, Ηλίας Αντωνόπουλος (Andeli). Με αρκετούς από αυτούς δεν μιλήσαμε καν αλλά και μόνο που τους έβλεπα μου μετέδιδαν πολύ όμορφα συναισθήματα. Και όλα αυτά γιατί πήραν την απόφαση να γράψουν τις προσωπικές τους εμπειρίες κάπου και εγώ απλά να τις διαβάσω… Και σίγουρα σκοπός τους δεν ήταν το να το παίξουν κάποιοι αλλά να μεταφέρουν το συναίσθημα. Αυτό που τόσο πολύ λείπει στις μέρες μας…

Με αυτό το ταπεινό -θα μου επιτρέψετε να πω- σκεπτικό (σωστό ή λάθος) θα γράψω όσο καλύτερα μπορώ και το φετινό μου ταξιδιωτικό. Φυσικά και δεν ήμουν μόνος αλλά στο κομμάτι των εντυπώσεων και των συναισθημάτων ο καθένας το αντιλαμβάνεται ανάλογα με τα βιώματα του. Όποτε όλα είναι καθαρά προσωπικές απόψεις…

Στο φετινό ταξιδιωτικό έδωσα έναν υπότιτλο:

«Ένα οδοιπορικό σταθμός στην ψυχή μου.»


more »

Live trip: Άτλαντας – Σαχάρα – Μαρόκο 2013

Δημήτρης Παπαντωνίου, Κυριάκος Αχυρόπουλος

Παρακολουθήστε ζωντανά το ταξίδι του Δημήτρη και του Κυριάκου με προορισμό την οροσειρά του Άτλαντα, την Σαχάρα και το Μαρόκο.

marocco_logo

Ανάγνωση του υπολοίπου… »