Tag-Archive for » Kopaonik «

Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας: “Βαλκάνια”

Κείμενο: Γιατρομανωλάκης Γιάννης
Φωτογραφίες: Μαργιολάκης Θανάσης, Γιατρομανωλάκης Γιάννης

Φέτος έκλειναν 4 χρόνια από το προηγούμενο μεγάλο μας ταξίδι (βλέπε Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας: “Τουρκία”) και ο επόμενος προορισμός δεν μπορούσε να περιμένει άλλο. Μετά από την αναγκαστική αναβολή του 2016, αφού σε όλη την παρέα της Τουρκίας κάτι βρέθηκε να πάει στραβά, το απωθημένο των Βαλκανίων όφειλε να πάψει να αποτελεί απωθημένο.

Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας: Βαλκάνια

Μαζί μου και πάλι ο Θανάσης. Και μπορεί η συντροφιά (όχι του Δαχτυλιδιού… της Τουρκίας) να μειώθηκε κατά το ήμισυ, αφού ο Κώστας και η Κατερίνα δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν, η παρέα του Θάνου όμως ήταν πέρα για πέρα αρκετή. Είναι παράξενο αλλά το πρώτο μου ταξίδι εκτός Κρήτης, πίσω στο μακρινό 2001, πάλι με τον ίδιο φίλο το είχα κάνει. Πρωτοετείς φοιτητές στο τμήμα Φυσικής τότε, βρεθήκαμε να ταξιδεύουμε μαζί για Θεσσαλονίκη. Χωρίς μηχανές αλλά… ποιος νοιαζόταν σε εκείνη την ηλικία; Και τα λεωφορεία μια χαρά έκαναν τη δουλειά τους.

more »

Ex – Yugoslavia: χτίζοντας γέφυρες και γκρεμίζοντας τείχη

Κείμενο – φωτογραφίες: Κυπραίος Μερκούριος – Στυλιανός

Νιώθω μια απέραντη ευτυχία, κάθε φορά που βλέπω ανθρώπους από διαφορετικούς κόσμους να προσπαθούν να χτίσουν γέφυρες μεταξύ τους και να γκρεμίζουν τα όποια τείχη τους χωρίζουν. Και το ταξίδι με μοτοσυκλέτα, καταφέρνει να χτίσει αυτές τις γέφυρες και να γκρεμίσει αυτά τα τείχη. To γιατί, μου είναι δύσκολο να το εξηγήσω, αλλά πολύ εύκολο να το αντιληφθώ, κάθε φορά που αφήνω δυο ρόδες να κυλούν τα όνειρά μου.

Ίσως, αν προσπαθήσουμε να χτίσουμε γέφυρες και να γκρεμίσουμε τα τείχη, κάποια στιγμή να καταλάβουμε το αυτονόητο. Πως δεν υπάρχουν καλοί και κακοί λαοί. Υπάρχουν μόνο, καλοί και κακοί άνθρωποι. Όπως στη μοτοσυκλέτα, τη διαφορά την κάνει ο αναβάτης, έτσι και τη διαφορά για έναν χαρακτηρισμό, την κάνει ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά.

Κατά έναν περίεργο τρόπο, κάθε φορά που βρίσκομαι πάνω σε μια μοτοσυκλέτα, αισθάνομαι πως δεν έχω κάποια συγκεκριμένη πατρίδα, θρησκεία, ταυτότητα ή κάτι τέτοιο που να προσδιορίζει την ύπαρξή μου και να με διακρίνει από τους υπόλοιπους ανθρώπους αυτού του πλανήτη.

Πιστεύω πως η πατρίδα του ταξιδιώτη είναι ο κόσμος όλος και όχι ένα κομμάτι γης που περικλείεται από αυτές τις χαρακιές στο σώμα του πλανήτη, τα σύνορα. Κι αυτή η ρημάδα η κατασκευή που λέγεται μοτοσυκλέτα, δεν χαμπαριάζει από δαύτα. Μια ζωή θα τα περνάει και μια ζωή θα τα παραβιάζει, βρίσκοντας πάντα τον δρόμο προς την “ελευθερία”…

Mostar
more »

Πράσινες διαδρομές στα Βαλκάνια, επεισόδιο 2ο

Κείμενο: Παπαντωνίου Δημήτρης
Φωτογραφίες: Παπαντωνίου Δημήτρης, Αχυρόπουλος Κυριάκος, Κορλός Αντρέας

Και πάλι στα Βαλκάνια… και πάλι στον αγαπημένο μου προορισμό… και πάλι σε δρόμους που φέρνουν στο μυαλό αναμνήσεις παλαιών διαδρόμων και δημιουργούν προσμονή νέων… και πάλι σε χώρους που μου προκαλούν την θετική αύρα που χρειάζομαι όσο τίποτα άλλο στη ζωή μου…
Βαλκάνια λοιπόν, με την παρέα φίλων αγαπημένων, ανθρώπων που γίνονται σύντροφοι για όλες αυτές τις μέρες. Ανθρώπων που σε βοηθούν με την παρουσία τους και μόνο, να διασκεδάσεις και να έρθεις πιο κοντά με αυτό που αγαπάς περισσότερο: την μοτοσυκλετιστική ταξιδιωτική εμπειρία…


more »

Ro-mania & πέριξ

Κείμενο: Στέλιος Οικονομάκης
Φωτογραφίες: Στέλιος Οικονομάκης, Νατάσα Σπηλιοπούλου

Η φετινή χρονιά ήταν ιδιαίτερη. Σχέδια για ταξίδια υπήρχαν πολλά, αλλά εμπόδια ακόμα περισσότερα. Δεν ήξερα αν μπορώ να πάρω άδεια, τα οικονομικά ήταν ψιλοχάλια, όλοι οι γνωστοί συνταξιδευτές μου τραβούσαν πάσης φύσεως κολλήματα και το καλοκαίρι πλησίαζε με μόνο ασκήσεις επί χάρτου. Ώσπου τον Ιούνιο έφτασαν στα Χανιά ο Μιχάι με την Χριστίνα, μοτοσυκλετιστές από την Ρουμανία, με “συστατική επιστολή” από τον συνήθη ύποπτο Μανώλη από το MotoRiders Club. Το παρεάκι έδεσε τρελά και η πρόσκληση τους για ανταπόδοση φιλοξενίας στην πατρίδα τους, ακούστηκε σαν κελάϊδισμα στα αυτιά μας. Στο πλάνο προστέθηκαν και κάτι αραχνιασμένοι προορισμοί οι οποίοι ως δια μαγείας ταίριαζαν κουτί, η πολυπόθητη άδεια ήρθε από εκεί που δεν το περιμέναμε, μερικοί παράτολμοι παλαβοί δηλώνουν ότι θέλουν να μας ακολουθήσουν, και χωρίς καν να το καταλάβουμε βρισκόμαστε πάλι με 2 τροχούς να τραβάμε προς νέους προορισμούς.
Επιτρέψτε μου αντί για εισαγωγική φωτογραφία από το ταξίδι μας, να παραθέσω μια των Μιχάι και Χριστίνα από την επίσκεψη τους στην Κρήτη, καθώς αυτοί ευθύνονται για το ότι θα διαβάσετε παρακάτω.

Ro-mania & πέριξ

Mihai and Christina, thanks for everything! PS: We are waiting for you 😉

more »