Οι «μηχανές» του χρόνου

6 Αυγούστου, Κρακοβία – Bardejov (χλμ 217)

Προβολή χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους

Τα σημερινά χιλιόμετρα δεν ήταν πολλά αλλά οι προβλέψεις του καιρού έδιναν βροχές γύρω στις δέκα, έτσι αποφασίσαμε να φύγουμε όσο πιο πρωί γίνεται. Άλλωστε δύο μέρες χωρίς μοτοσυκλέτα είχαμε αρχίσει να παθαίνουμε στέρηση.

Ακολουθούμε για 60 περίπου χιλιόμετρα τον ίδιο δρόμο που μας έφερε εδώ, περνώντας μέσα από διαδοχικά χωριά, πριν στρίψουμε προς Novy Targ.

Κινούμαστε σε δευτερεύον οδικό δίκτυο στο οποίο η κίνηση είναι λίγο πιο χαλαρή και τα χωριουδάκια άρχισαν επιτέλους να έχουν κάποια λογική απόσταση μεταξύ τους.

Φτάνουμε στην τεχνητή λίμνη Czorsztyn και αρχίζουμε να την κυκλώνουμε από την νότια πλευρά της ακλουθώντας μια γραφική διαδρομή η οποία καταλήγει σε ένα μεσαιωνικό κάστρο ονόματι Niedzica.

Κατασκευασμένο γύρω στο 1320 από τον Ούγγρο Kokos της Brezovica, το κάστρο διατέλεσε σπουδαίο ρόλο στις σχέσεις Πολωνίας και Ουγγαρίας. Από το 1470 και μετά το κάστρο άλλαξε δεκάδες αριστοκρατικά χέρια μέχρι το 1940 όπου και εγκαταλείφθηκε λόγω του δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου. Το 1963 και υπό την αιγίδα του Υπουργείου πολιτισμού της Πολωνίας αποκαταστάθηκαν οι ζημιές και μετατράπηκε σε μουσείο.

Κλικ για μεγέθυνση...

Πριν αναχωρήσουμε ρίχνουμε μια ματιά προς το κάστρο από το τεχνητό φράγμα της λίμνης.

Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω περνάμε τα ανοικτά σύνορα με Σλοβακία. Το τοπίο αλλάζει και πάλι.

Γραφικά χωριουδάκια και στριφτερή διαδρομή μέσα από δάση μας κάνουν παρέα για αρκετή ώρα. Φτάνουμε στο χωριό Cerveny Klastor όπου υπάρχει μία ιδιαίτερη πεζογέφυρα πάνω από τον ποταμό Dunajec. Η ιδιαιτερότητά της είναι πως ενώνει την Σλοβακία με την Πολωνία.

Από εκεί και πέρα αρχίζει μια καταπληκτική διαδρομή η οποία «γλύφει» το εθνικό πάρκο Pieninsky. Το όμορφο τοπίο μας οδηγεί σε ένα περιποιημένο πάρκινγκ για να θαυμάσουμε τη θέα αλλά και για να αναπληρώσουμε δυνάμεις. Τα εντυπωσιακά Pieniny όρη από ασβεστόλιθο τα οποία θυμίζουν κάτι από Δολομίτες, ορθώνονται από πάνω μας.

Ξανά καβάλα στις μοτοσυκλέτες ακολουθώντας μια παρόμοια διαδρομή για 80 περίπου χιλιόμετρα μέχρι να φτάσουμε στο Bardejov. Οι πινακίδες που βρίσκονται παντού στην πόλη μας βοηθάν να βρούμε εύκολα την πανσιόν Ivana που έχουμε κάνει κράτηση. Δεν περιμέναμε τίποτα το ιδιαίτερο και επιβεβαιωθήκαμε 100%. Η πανσιόν διαθέτει τα απαραιτήτως βασικά. Τι να περιμένεις βέβαια με κόστος 12€ το άτομο.

Σε αυτήν την πόλη η εύρεση διαμονής μας είχε ταλαιπωρήσει αρκετά. Βρίσκαμε δύο κατηγορίες καταλυμάτων. Τα υπερπολυτελή και συνεπώς πανάκριβα ξενοδοχεία και τις τσαμπέ αναμφιβόλου ποιότητας πανσιόν, οι οποίες όπως γνωρίζουμε από προηγούμενες εμπειρίες, διαθέτουν τα απολύτως βασικά. Ίσως και λιγότερα. Έτσι κι εδώ, τα δωμάτια στον πρώτο όροφο που πήραν οι συνταξιδιώτες μου είχαν τουλάχιστον τουαλέτα… Εμάς ήταν κοινόχρηστη…

Anyway, ξεφορτώνουμε τις μοτοσυκλέτες μας, παίρνουμε τα μαγιό ανά χείρας και τραβάμε για το Bardejov Kupel, ένα πεζοδρομημένο θέρετρο μερικά χιλιόμετρα έξω απ’ την πόλη το οποίο φημίζεται για τα spa του.

Παρκάρουμε στο μεγάλο πάρκινγκ που βρίσκεται στην είσοδό του και τραβάμε προς ανεύρεση κάποιας πισίνας λόγω της υψηλής θερμοκρασίας. Ρωτάμε στο γραφείο πληροφοριών όπου και μας στέλνουν στο πιο μακρινό σημείο του θέρετρου. Δεν πτοούμαστε, ευκαιρία να βολτάρουμε κιόλας. Καλοδιατηρημένα ξενοδοχεία, περιποιημένοι κήποι, δρομάκια μέσα στο δάσος, ποταμάκια και ξύλινα γεφυράκια δίνουν μια ωραία νότα στο καλλωπιστικό θέρετρο.

Πληρώνουμε 1€ ανά άτομο για είσοδο στην όπως αποδείχτηκε κατάμεστη πισίνα, δροσιζόμαστε για λίγο και επιστρέφουμε στην πόλη η οποία φημίζεται για την κεντρική πλατεία της. Πολιτιστικό μνημείο της UNESCO και μια από τις πιο εντυπωσιακές πλατείες της Σλοβακίας.

Κλικ για μεγέθυνση...

Κλικ για μεγέθυνση...

Η απερίγραπτη ομορφιά της σε συνδυασμό με τον ελάχιστο κόσμο που κυκλοφορούσε μας κρατάν για αρκετή ώρα σε αυτήν, πριν τα στομάχια μας δώσουν εντολή για ανεύρεση τροφής. Το Lonely Planet μας στέλνει σε ένα παράδρομο της πλατείας και συγκεκριμένα στο El. Αμύριστο εστιατόριο, με υπέροχο φαγητό και για ακόμα μία φορά τσάμπα.

Επιστρέφουμε στην πλατεία για μερικές νυκτερινές φωτογραφίες και η βραδιά κλείνει με την παρακολούθηση ενός τζαζ φεστιβάλ που φιλοξενείται στην πόλη. Αν κρίνω από την τιμή της μπύρας που ήταν στα πενήντα λεπτά, τα 5€ που πληρώσαμε για είσοδο ήταν υπερβολικά μεγάλο ποσό…