Οι «μηχανές» του χρόνου

8 Αυγούστου, Cluj-Napoca-Sibiu (χλμ 250)
Κατά την σχεδίαση της εκδρομής είχα ένα μεγάλο δίλημμα. Ήξερα πως η χτεσινή μέρα θα ήταν βάρβαρη και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα προλαβαίναμε να δούμε την πόλη και γι αυτό τον λόγο είχα αφήσει την επόμενη μέρα χαλαρή. Το δίλημμά μας λοιπόν ήταν βόλτα στην πόλη ή επίσκεψη στην Sighisoara, στην πιο γραφική πόλη της Ρουμανίας όπως αναφέρεται στους περισσότερους οδηγούς. Αρχικά την είχα αφήσει απέξω, αλλά λίγες μέρες πριν αναχωρήσουμε είχα μια τυχαία συνάντηση με ένα Ρουμάνο, τον Dan. Του παρουσίασα το εκδρομικό μου πλάνο το οποίο ενέκρινε, με μία μόνο παρατήρηση:
– Αφού πας από εκεί πρέπει να πας Sighisoara
– Μα δεν με παίρνει…
– Ναι αλλά πρέπει να πας..

Οι κουβέντες του αυτές, σβούριζαν στο μυαλό μου καθ’ όλη την διάρκεια του πρωινού όπου και εξέθεσα τον προβληματισμό μου στους συνταξιδιώτες μου. Με ομόφωνη απόφαση η επιλογή της Sighisoara προστέθηκε στο πλάνο μας και λίγη ώρα αργότερα ξεκινάμε προς αυτήν.

Προβολή χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους

Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής μέχρι και την πόλη της Targu Mures είναι παντελώς αδιάφορο. Εξαίρεση αποτελούσαν οι δεκάδες custom μοτοσυκλέτες που συναντήσαμε στην πορεία μας. Η απορία μας γι’ αυτές λύθηκε γρήγορα καθώς θυμήθηκα ότι είχα διαβάσει στο internet για κάποια συγκέντρωση που γίνεται κάθε χρόνο στην Κριμαία και θεωρείται από τις μεγαλύτερες του είδους. Την φετινή χρονιά έγινε στην Σεβαστούπολη στις 23 και 24 Ιουλίου και όλοι αυτοί που συναντάμε είναι μάλλον στο δρόμο της επιστροφής.

Φτάνουμε Sighisoara και παρκάρουμε αρκετά κοντά στην παλιά πόλη. Έχει ένα πληρωτέο πάρκινγκ στην είσοδό της, αλλά υπάρχουν αρκετά δωρεάν σε πολύ μικρή απόσταση. Ανηφορίζουμε προς την πανέμορφη μεσαιωνική πόλη η οποία είναι χτισμένη από τους Σάξονες στους λόφους της Τρανσυλβανίας και είναι γνωστή περισσότερο ως γενέτειρα του Δράκουλα, Vlad Tepes, και λιγότερο για όλα τα υπόλοιπα αξιοθέατά της.

Ο Vlad (1436-1476) διατέλεσε τρεις φορές κυβερνήτης της τότε Βλαχίας. Οργάνωσε άριστα τα στρατεύματά του ενάντια στις επιθέσεις της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και τιμώρησε βάναυσα τους αιχμαλώτους του πολέμου. Τα βασανιστήρια αυτά σε συνδυασμό με το βιβλίο του Bram Stocker «Dracula» που εκδόθηκε το 1897, ήταν η αφορμή να του αποδοθεί το όνομα «Δράκουλας».

Κατά τα άλλα η πόλη είναι γεμάτη με πανέμορφα πλακόστρωτα στενάκια, μικροσκοπικά σπίτια, αρχαίες εκκλησίες, πύργους και αψίδες όπου δίνουν μια ξεχωριστή ομορφιά που μαγνητίζει τον επισκέπτη. Εντυπωσιακός και ο πύργος-ρολόι με την καταπληκτική θέα, ο οποίος φιλοξενεί ένα μικρό μουσείο ιστορίας (είσοδος 8 Lei).

Κλικ για μεγέθυνση...

Ο νότιος πόλος δεν είναι και τόσο μακριά...

Η Αθήνα πάντως είναι μόνο 915km...

Επιστροφή στις μοτοσυκλέτες και πορεία νότια προς Sibiu μέσω μίας καταπληκτικής ομορφιάς διαδρομή. Ο δρόμος είναι γεμάτος με κάρα, στα χωριουδάκια κατοικούν τσιγγάνοι και στα χωράφια δουλεύουν χειρονακτικά δεκάδες εργάτες. Αυτήν τη γοητευτική υπαίθρια εικόνα της Ρουμανίας θα την συναντήσουμε πολλές φορές ακόμα διασχίζοντας την χώρα, αλλά η πρώτη φορά είναι αυτή που σε εντυπωσιάζει περισσότερο.

Φτάνουμε στο Sibiu και στο ξενοδοχείο Apollo Hermannstadt το οποίο βρίσκεται αρκετά κοντά στο ιστορικό κέντρο. Γρήγορη τακτοποίηση και βουρ για εξερεύνηση της πόλης.

Πρωτεύουσα του άλλοτε πριγκιπάτου της Τρανσυλβανίας, επελέγη ως πολιτιστική πόλη της Ευρώπης το 2007 και κατέλαβε την όγδοη θέση στη κατάταξη «ως το πιο ειδυλλιακό μέρος για να ζήσει κανείς» του έγκυρου περιοδικού Forbes. Στο κέντρο της ιστορικής πόλης υπάρχουν δύο γειτονικές πλατείες, η Mare και η Mica.

Η Mare, η μεγάλη πλατεία δηλαδή, είναι 142 μέτρα μήκος και 93 πλάτος και είναι μια από τις μεγαλύτερες της Τρανσυλβανίας. Σε αυτή φιλοξενούνται το Brukenthal Palace, ένα από τα πιο σημαντικά μπαρόκ μνημεία της Ρουμανίας, η εκκλησία των Ιησουϊτών και το Δημαρχείο όπου ο πύργος του είναι το σύμβολο της πόλης.

Κλικ για μεγέθυνση...

Η Mica, η μικρή πλατεία, είναι σε σχήμα οβάλ και περιλαμβάνει την γέφυρα του «Ψεύτη», την πρώτη σιδερένια γέφυρα που κατασκευάστηκε στην χώρα. Η γέφυρα ήταν κάποτε ξύλινη και ο μύθος λέει ότι κατέρρεε αν την διέσχιζε κάποιος ψεύτης. Η σιδερένια αντικατέστησε την ξύλινη το 1859 και λόγω του ισχυρού μύθου διατήρησε το όνομα της. Στη σημερνή εποχή είναι πόλος έλξης ερωτευμένων ζευγαριών.

Βολτάρουμε στον γραφικό και κατάμεστο πεζόδρομο πριν καταλήξουμε στο Sibiul Vechi, ένα αμύριστο παραδοσιακό εστιατόριο που φιλοξενείται σε ένα υπόγειο κοντά στην μεγάλη πλατεία. Τα τραπέζια λίγα, ο κόσμος πολύς και εμείς καταφέρνουμε να κάτσουμε σε τραπέζι παρότι όλα τα γκαρσόνια μας έλεγαν πως είμαστε γεμάτοι. Η προσπάθεια μας ανταμείφθηκε όταν ήρθε το υπέροχο φαγητό.

Επιστροφή στην πλατεία όπου και παρατηρούμε τον τρόπο κατασκευής του -όπως μάθαμε αργότερα- Kurtoskalacs, ένα είδος παραδοσιακού γλυκού ψωμιού, το οποίο ζυμώνεται, τοποθετείται σε κυλίνδρους και ψήνεται στα κάρβουνα.

Μερικές φωτογραφίες στην φωταγωγημένη πλατεία και ποτάκι στο πεζόδρομο μέχρι οι πρώτες ψιχάλες να μας οδηγήσουν πίσω στο ξενοδοχείο.

Κλικ για μεγέθυνση...