Tag-Archive for » Sighisoara «

RoGASmaniacs (με κάμποσες Βουλγάρικες πινελιές)

Κείμενο & Φωτογραφίες: Στέλιος Οικονομάκης, Ιάκωβος Σουργουτσίδης
με μερικές προσθήκες φωτό των υπόλοιπων συνταξιδευτών

Ήταν μια κρύα νύχτα του Δεκέμβρη… όχι, δεν είναι εισαγωγή από ταινία θρίλερ, αν και τώρα που το σκέφτομαι μες το μισοσκόταδο και κάτω από το τρεμόπαιγμα του μικρού κεριού που βρισκόταν στο τραπέζι, ο Ιάκωβος έφερνε λίγο σε δράκουλα. Τα ζεστά ρακόμελα βοήθησαν για να ομορφύνει λίγο, αλλά με το που άδειασε το καραφάκι η εικόνα του δράκουλα ξαναεμφανίστηκε μπροστά μου. Άλλοι μπορεί να τρόμαζαν, αλλά το δικό μου αρρωστημένο μυαλό έκανε συνειρμούς με μαγικές διαδρομές στη χώρα του δράκουλα… ή του Ιάκωβου, όπως θέλετε πάρ’ τε το. Αυτό το “κάδρο” απέναντι μου έφτανε για να ξυπνήσει αναμνήσεις από τα μαγικά ταξίδια στο Mugello το 2010, στις Άλπεις και καπάκι στην Σκωτία το 2011. Ρε ακαμάτη, μήπως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να κυλήσουμε πάλι τις ρόδες παρέα;

RoGASmaniacs
more »

Balkan Express the Black Ribbon Tour

Κείμενο & Φωτογραφίες: Κώστας Πετράκης
www.kostaspetrakis.com

Όσα πράγματα και να κάνεις στην ζωή σου, όσα ταξίδια και να γευτείς… σαν το ταξίδι στους 2 τροχούς δεν υπάρχει άλλο.
Κάπως έτσι γευόμαστε όλοι εμείς την τρέλα της ζωής, κάπως έτσι δενόμαστε μεταξύ μας και ας μην γνωριζόμαστε. Άλλωστε μια χαιρετούρα από «συνάδερφο» στον δρόμο ίσως είναι το καλύτερο τονωτικό τις στιγμές που νιώθεις ότι τα χιλιόμετρα μαζεύτηκαν και σε κούρασαν.

Η χώρα μας… και όχι μόνο, έπεσε σε δύσκολους καιρούς. Οι άνθρωποι θέλοντας και μη αναγκάστηκαν να περιορίσουν τις στιγμές χαράς τους και παράλληλα να περιορίσουν αυτά που τους κάνουν χαρούμενους. Μένω με μια γλυκιά ανάμνηση… πριν λίγα χρόνια τα τηλέφωνα χτυπάγανε σαν τρελά κάθε εβδομάδα από τις παρέες που ανυπομονούσαν εκείνο το Σαββάτο ή την Κυριακή για να γράψουν λίγα χιλιόμετρα, να βρεθούν σε κάποιο προορισμό και να μαζέψουν στιγμές και δυνάμεις για την εβδομάδα που ερχότανε. Τα τηλέφωνα ελαττώθηκαν μέχρι που σταμάτησαν… από όλες τις μεριές. Πως άλλωστε να σκεφτείς πράγματα όταν καθημερινά πρέπει να σκεφτείς για το που θα βρίσκεσαι τις επόμενες μέρες σε αυτό το μπάχαλο που κυριαρχεί τόσο στα προσωπικά όσο και στα επαγγελματικά.


more »

Οδοιπορικό στην πανέμορφη Ρουμανία

Κείμενο: Δημήτρης Παπαντωνίου
Φωτογραφίες: Αντώνης Παπαντωνίου, Νικόλας Καραχάλιος

Έφτασε πάλι ο καιρός που θέλω να αποτυπώσω σ’ ένα φύλλο του Word και να αποθηκεύσω σ’ ένα φάκελο όλες εκείνες τις πραγματικά όμορφες στιγμές που περάσαμε φέτος με τα παιδιά στο καθιερωμένο μας καλοκαιρινό οδοιπορικό. Ξέρετε, κάθε φορά που είναι να γράψω δεν ξέρω πως και από πού ν’ αρχίσω. Εκεί που θέλω πραγματικά να σταθώ και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση πολύ καιρό πριν ξεκινήσουμε είναι πως κανείς από τους τρεις μας δεν έθεσε έστω και μια φορά το αν έπρεπε φέτος να πάμε κάπου ή λόγω της γενικής κατάστασης να το αφήσουμε.

more »

Οι «μηχανές» του χρόνου

Κείμενο: Στέλιος Οικονομάκης
Φωτογραφίες: Στέλιος Οικονομάκης, Δημήτρης Αναστασάκης, Νατάσα Σπηλιοπούλου, Κούλα Γδοντάκη
Video: Δημήτρης Αναστασάκης
Μοντάζ: Στέλιος Οικονομάκης

Τι θα λέγατε για ένα ταξίδι στο παρελθόν;
Οι μηχανές του χρόνου ξεκινούν από την μεταπολεμική Σερβία με επόμενους σταθμούς την Μεσαιωνική Βουδαπέστη και τη σημαδεμένη από το Ναζισμό Κρακοβία. Συνεχίζουν διασχίζοντας την Αναγεννησιακή πλευρά της Σλοβακίας και χάνονται στα Ρουμάνικα Καρπάθια, ανάμεσα σε άλογα και κάρα, κυνηγώντας το μύθο του Δράκουλα. Γυρίζουν το ρολόι πενήντα χρόνια πίσω για να βρεθούν στις πρώην κομμουνιστικές και ανεξερεύνητες Μολδαβία και Ουκρανία, ενώ λίγο πριν την επιστροφή τους στο σήμερα ακολουθούν τον Παρευξείνιο δρόμο για να συναντήσουν την Βουλγαρία της δεκαετίας του 1980.

Οι μηχανές του χρόνου

more »

Επιστροφή και άντε μετά να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας…

Ο λόγος, για τον προ-τίτλο του φετινού μας οδοιπορικού που ήταν όπως θα έχετε οι περισσότεροι διαβάσει “Balkan Express”. Το άρθρο δημοσιεύθηκε στις 30 Ιουλίου, την ημέρα που αναχωρούσαμε και λίγο πριν μπω στο καράβι πέφτει στα χέρια μου το τελευταίο τεύχος του περιοδικού MOTO με οδοιπορικό που έγραψε ο φίλος Ιάκωβος και είχε ακριβώς τον ίδιο τίτλο! Άντε λοιπόν τώρα να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας…

Anyway, αφήνω στην άκρη τις συμπτώσεις, συγκυρίες, συνωμοσίες και λοιπά επιστημονικά σενάρια με εξωγήινα όντα και θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω εν συντομία -μέχρι να γραφτεί το πλήρες οδοιπορικό- μερικές εικόνες από την φετινή μας εξόρμηση.

Το ταξίδι μας ξεκίνησε αντίξοα, με απεργία των βυτιοφόρων και εμάς να ψάχνουμε τρόπο να βγούμε έξω από τα σύνορα. Όπως πολύ σωστά υποθέσατε -για να διαβάζετε αυτές τις γραμμές- τα καταφέραμε, για να διανύσουμε εν τέλη ~6000 χιλιόμετρα και να περιηγηθούμε σε 9 χώρες (10 μαζί με την Ελλάδα) τόσο διαφορετικές μα τόσο όμοιες μεταξύ τους. Οι εικόνες που συλλέξαμε μοναδικές, μας ταξίδεψαν άλλοτε δεκαετίες πίσω και άλλοτε αρκετά χρόνια μπροστά. Ατελείωτες ευθείες, απίστευτες στροφές, κατσικόδρομοι, μαγευτική φύση, αδιάφορες αχανής πεδιάδες, μεγαλειώδη φράγματα, λίμνες καθρέπτες, εντυπωσιακά φαράγγια, πολυτελή αυτοκίνητα να προσπερνάν κάρα και άμαξες, ανθρώπους να οργώνουν χειρωνακτικά τα χωράφια τους, ατελείωτες ώρες αναμονής σε άθλια σύνορα και δεκάδες ακόμα αντικρουόμενες εικόνες που δεν λένε να ταξινομηθούν χρονικά. Είναι δε τόσες πολλές, σε σημείο που για πρώτη φορά παρατήρησα τον εαυτό μου να αποβάλλει πράγματα που είχαν συμβεί τις πρώτες μέρες του ταξιδιού μας για να χωρέσει ότι μας τύχαινε τις τελευταίες μέρες. Κοντέψαμε να μην ολοκληρώσουμε το ταξίδι μας λόγω αδέσποτων σκύλων, αγελάδων που διέσχιζαν ελεύθερα το οδικό δίκτυο και παραλίγο να γίνω αυτοκόλλητο σε ένα Zastava με αφηρημένο οδηγό. Μας τσίμπησαν σφίγγες, μας έπιασε διάρροια (κλασικά πια), οδηγήσαμε αρκετά βρόχινα χιλιόμετρα και λιώσαμε στους καύσωνες της Ουκρανίας. Όπως θα καταλάβατε έχω πολλά να σας πω και ακόμα περισσότερα να σας δείξω. Κάντε υπομονή μερικές μέρες μέχρι να καταφέρω να επιλέξω το υλικό και να ταξινομήσω όλες αυτές τις σκόρπιες εικόνες που τριγυρίζουν στο μυαλό μου. Ως τότε πάρτε μια γεύση από την πανέμορφη διαδρομή που ακούει στο όνομα Transfagarasan.