Βαλκάνια… Ευρώπη… Ελλάδα…

13 Αυγούστου, Ιουλιανές Άλπεις (χλμ 358)

Προβολή χάρτη μεγαλύτερου μεγέθους

Το χτεσινό μετεωρολογικό δελτίο έδινε την μικρότερη πιθανότητα βροχής στις Ιουλιανές Άλπεις σήμερα. Έτσι και εμείς, θέλοντας να απολαύσουμε τις Άλπεις με όσο καλύτερο καιρό γίνεται, αφιερώνουμε την σημερινή μέρα στην εξερεύνηση τους.

Κατά την έξοδο μας από το ξενοδοχείο συναντάμε 2 ζευγάρια απ’ την Ελλάδα, με Caponord και Transalp οι οποίοι επέστρεφαν στην πατρίδα. Μαζί τους και ένας γερμανός μοτοσυκλετιστής με την κοπέλα του, η οποία είχε ένα ατύχημα με το Transalp της με αποτέλεσμα να σπάσει την κλείδα της. Η ασφάλεια του Γερμανού μοτοσυκλετιστή τους έχει διαθέσει ένα βαν για να φορτώσουν τις μοτοσυκλέτες τους και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Βοηθάμε τα παιδιά να τις φορτώσουν και αναχωρούμε προς Ιουλιανές Άλπεις.
Σταματάμε σε 3 βενζινάδικα ψάχνοντας ανεπιτυχώς να αγοράσουμε κάρτες διοδίων, επιτυγχάνοντας στην 4 μας προσπάθεια και ενώ βρισκόμαστε ήδη επί της εθνικής οδού. Οι κάρτες κοστίζουν 17,5€ έκαστη και έχουν ισχύ για έξι μήνες…
Τις κολλάμε στις μοτοσυκλέτες μας και συνεχίζουμε, νόμιμα, προς το πρώτο μας ορεινό πέρασμα, το Wuzrenpass (1073μ), το οποίο βρίσκεται λίγο μετά τα αφύλακτα σύνορα με Αυστρία.

Η Αυστριακή πλευρά του περάσματος είναι υπερβολικά κατηφορική. Συνεχείς πινακίδες τονίζουν στους οδηγούς να έχουν πρώτη ταχύτητα στο κιβώτιο τους.

Το πέρασμα μας από την Αυστρία σύντομο καθώς λίγα χιλιόμετρα παρακάτω μπαίνουμε σε Ιταλικό έδαφος. Ο καιρός έχει κλείσει για τα καλά και σύντομα αρχίζει να ψιχαλίζει.
Ακολουθούμε μια πανέμορφη διαδρομή για αν επιστρέψουμε στην Σλοβενία μέσω του Predil Pass (1156μ).

Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω τραβάμε προς το passo Mangrt. Πληρώνουμε 5€ διόδια και ανηφορίζουμε προς το passo μέσω ενός στενού αλλά ήσυχου δρόμου. Η κακοκαιρία έχει κρατήσει τους επισκέπτες -μάλλον- μακριά από αυτό το πέρασμα. Η θέα κατά την ανάβαση μοναδική…

Φτάνουμε στο πιο ψηλό σημείο, 2072μ, όπου και κάνουμε σύντομη στάση. Ψιλοβρέχει και κάνει ψοφόκρυο, αλλά το να βρίσκεσαι μόνος στην κορφή ενός βουνού είναι μοναδικό συναίσθημα.

Η κορυφή βρίσκεται δίπλα στα σύνορα με Αυστρία και η θέα προς αυτή είναι μοναδική. Το βουνό κόβει απότομα δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό πλάνο που σε κάνει να νιώθεις σαν αστροναύτης.

Επόμενος σταθμός το passo Vrsic (1611μ) ένα «ιδιαίτερο» πέρασμα καθώς έχει 48 φουρκέτες, με τις μισές περίπου απ’ αυτές να είναι πλακόστρωτες!

Έχει απογευματιάσει για τα καλά όταν φτάνουμε στο παραμυθένιο τοπίο του κάστρου της λίμνης Bled. Πληρώνουμε 7€ είσοδο και απολαμβάνουμε το σκηνικό, το οποίο πραγματικά είναι σαν να έχει βρει από κάποιο καρτ ποστάλ…

Μετά την σύντομη ξενάγηση στο κάστρο κυκλώνουμε την λίμνη μαζεύοντας όμορφες εικόνες πριν ξαναβγούμε εθνική οδό για να επιστρέψουμε στην βάση μας.

Παίρνουμε το βραδινό μας γεύμα σε ένα εστιατόριο που είχαμε λοκάρει εψές ονόματι Gostilna As και οδεύουμε φυσικά για ποτάκι στον πεζόδρομο. Το περίεργο είναι πως μόνο 2 μαγαζιά φτιάχνουν κοκτέιλ και φυσικά γίνεται χαμός σε αυτά. Στεκόμαστε τυχεροί βρίσκοντας τραπεζάκι και απολαμβάνουμε τα mojito μας τα οποία τα είχαν σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές.