9η ΜΕΡΑ
Πέμπτη 19 Ιουλίου 2018
Αναχώρηση: 10:00 Άφιξη: 13:30
Διαδρομή: Ljubliana – Plitvice Jezera
Χιλιόμετρα: 312
Συνολικά χιλιόμετρα: 3249
Έξοδα: Βενζίνη 20€ – Δωμάτιο 35€ – Φαγητό 14€
– Πόσο κουρασμένος ήμουν χθες…
– Μη φοβάσαι… το έμαθε ή μάλλον το άκουσε όλη η Λιουμπλιάνα…
– Μα κοιμάμαι σαν πουλάκι…
– Έτσι σου λένε οι τσούλες που κυκλοφορείς; Μήπως σου λένε και άλλα τέτοια παραμύθια; Τύπου ότι έχεις ωραίους τρόπους και είσαι ευγενικός και ευχάριστος και άντε να μην συνεχίσω γιατί διαβάζει και κόσμος… κόσμος… λέμε τώρα κόσμο αυτούς τους 2-3 που ακόμη αντέχουν…
– Αν θες να ξέρεις τα ταξιδιωτικά μου έχουν μεγάλη επισκεψιμότητα…
– Ναι έχουν… το ανοίγουν, διαβάζουν την πρώτη σελίδα και μετά το διαγράφουν από την μνήμη τους τόσο «ωραία» που τα γράφεις
– Τι λες μαρή… που θα πεις για τα ταξιδιωτικά μου… ρώτα τον Οικονομάκη να σου πει
– Τι να πει ο άνθρωπος… δεν θέλει να σου πει την αλήθεια γιατί είσαι και σε κρίσιμη ηλικία…
– Αν θες να ξέρεις όλοι λένε ότι δείχνω μικρότερος από ότι είμαι.
– Μικρότερος δείχνεις… και είσαι… αλλά όχι στην ηλικία…
– #@%!^&*((((++%^#&
Μετά από πολύ καιρό θα αναφωνήσω: χόρτασα ύπνο. Σπάνια το λέω αλλά τώρα θα το πω. Παρότι ξυπνήσαμε νωρίς ήμασταν και οι δυο φρεσκότατοι.
– Εγώ πάντα είμαι φρέσκια… μην ξεχνάς ότι μου ρίχνεις 10 χρόνια
– Ας μην ανοίξω το στόμα μου και σου πω τι σου ρίχνω…
– Μμμμμ… ανόητε…
Μέτα και την καθιερωμένη επίσκεψή μας στο Lidl βρισκόμαστε στο δρόμο για να καλύψουμε τα 240 χλμ μέχρι το εθνικό πάρκο του Plitvice.
– 240 μόνο; Θα ντυθούμε για 240 χλμ; Μήπως έχουμε φλωρέψει μωράκι μου;
– Βρε άντε ανέβα που καλόμαθες στις 400αρες και δεν λες να βάλεις κώλο κάτω
– Μήπως να κάνουμε και καμιά διαδρομή παραπάνω για να συμπληρώσουμε χιλιόμετρα γιατί για τόσα λίγα δεν αξίζει να χαλάσω το μαλλάκι μου
– Ανέβα είπαμεεεεε…
– Έτσι θέλω να μου μιλάς… επιτακτικά…
– Βρε που μπλέξαμε…
Πληκτρολογήστε την εξίσωση εδώ.
Στις 10:00 αναχωρούμε και ακολουθούμε τον 106. Πρέπει να καλύψουμε γρήγορα τα χιλιόμετρα σήμερα μιας και στο πάρκο θα χρειαστούμε τουλάχιστο 5-6 ώρες για να το απολαύσουμε. Η διαδρομή με εξέπληξε ευχάριστα μιας και δεν περίμενα κάτι το ιδιαίτερο από πλευράς οδηγικού και φυσιολατρικού ενδιαφέροντος.
Μέχρι το Kocevje ήταν όμορφα και γρήγορα καλύψαμε χιλιόμετρα. Από εκεί και για τα επόμενα χιλιόμετρα το GPS θα μας οδηγήσει μέσα από κάτι αυλές και κοτέτσια και αφού μπήκαμε στην Κροατία, για να μας ξαναβγάλει στον κεντρικό 1 λίγο πριν το πάρκο. Μια λάθος διεύθυνση που θα δώσω στο GPS θα μας στείλει σε άλλο χωριό αλλά με τα πολλά και μετά από λίγα χιλιόμετρα παραπάνω θα φτάσουμε στο Vrelo Korenicko το οποίο βρίσκεται 17 χλμ μετά το πάρκο και προς την αυριανή μας διαδρομή.
Ένα υπέροχο δωμάτιο μας περίμενε σε μια πολύ ήσυχη περιοχή. Γρήγορα θα αλλάξουμε και στις 15:00 είμαστε μπροστά στο ταμείο για να βγάλουμε τα εισιτήρια. Για καλή μας τύχη -γιατί είμαστε και καλά παιδιά- ένας νεαρός θα μας δώσει τα 2 εισιτήρια του, τα οποία και δεν τους τα ακύρωσαν, δωρεάν. Αμέσως βγαίνουμε κατά 68 ευρώ κερδισμένοι μιας και αυτό είναι το αντίτιμο για την είσοδο δύο ατόμων.
– Και επειδή είμαι μεγάλη καρδιά το βράδυ θα σου κάνω το τραπέζι
– Αχ, με λυπήθηκε ο Θεός… επιτέλους θα φάω φαγάκι σε πιάτο με κουτάλι και πιρούνι
– Ε, καλά μην ανοίγεσαι και πολύ… και σε παρακαλώ μην πεις σε κανέναν ότι φάγαμε κανονικό φαγητό στο ταξίδι γιατί δεν θα έχω που να κρυφτώ…
Πάμε προς το μέρος που είναι να πάρουμε το τρενάκι που μετά από λίγα χιλιόμετρα ανάβασης θα μας οδηγήσει στο υψηλότερο σημείου του πάρκου για να ξεκινήσουμε την πορεία μας.
Λίγα λόγια για το μέρος αυτό. Το πάρκο του Plitvice είναι το μεγαλύτερο εθνικό πάρκο της Κροατίας και σίγουρα το εντυπωσιακότερο. Στην 1η μου επίσκεψη το 2008 είχα πει στο ταξιδιωτικό που έγραψα πως «αν υπάρχει παράδεισος κάπως έτσι θα είναι». Στην 2η επίσκεψή μου το 2015 αυτό επιβεβαιώθηκε και στην 3η είπα ότι θα έρθω σίγουρα και 4η. Από τα πιο όμορφα μέρη της γης και ίσως από τα λίγα που δεν έχει η χώρα μας. Ότι και πω γι αυτό το μέρος είναι λίγο. Μέσα σε λίγα λεπτά ξεχνάς τα πάντα, αλλάζεις διάθεση, σου φεύγουν όλες οι αρνητικές σκέψεις… με λίγα λόγια η καλύτερη ψυχοθεραπεία στον κόσμο.
Περάσαμε 6 πολύ όμορφες ώρες. Περπατήσαμε στο μεγαλύτερο κομμάτι του, είδαμε και κρατήσαμε εντυπωσιακές εικόνες. Οι φωτογραφίες δεν μπορούν να αποτυπώσουν τίποτα από αυτό που θα δει ο επισκέπτης και σίγουρα από αυτό που θα αισθανθεί.
Βγαίνοντας από την 2η πύλη και μιας και είχαμε πολύ καλή διάθεση προτιμήσαμε να περπατήσουμε άλλα 6 χλμ μέχρι την 1η είσοδο που είχαμε το μηχανάκι παρά να πάρουμε το λεωφορείο του πάρκου που μεταφέρει τους επισκέπτες.
Καβαλάμε την μηχανή με ένα υπέροχο χαμόγελο στα χείλη που σε λίγα χλμ θα μας κοπεί μιας και το κρύο είναι τσουχτερό να το αντέξω δεν μπορώ που μας λέει και το λαϊκό άσμα. Γι ακόμη μια μέρα δεν φροντίσαμε για βαρύ ρουχισμό και τα 17 χλμ της επιστροφής θα μας κάνουν παγωτό. Σταματήσαμε στο camping του χωριού που διέθετε και ένα αρκετά καλό εστιατόριο. Ήρθε η ώρα να φάμε κανονικό φαγητό. Του δώσαμε και κατάλαβε…
Προμηθευόμαστε και 2 μπύρες και σε λίγη ώρα βρισκόμαστε στο μπαλκόνι να απολαμβάνουμε τις μπύρες μας και να κουβεντιάζουμε για τα όμορφα πράγματα που είδαμε ΚΑΙ σήμερα…
La Vita e’ Bella babe…
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
