3η ΜΕΡΑ
Παρασκευή 13 Ιουλίου 2018
Αναχώρηση: 9:45 Άφιξη: 19:45
Διαδρομή: Milano – Como – St. Moritz – Ponte Di Lagno
Χιλιόμετρα: 341
Συνολικά χιλιόμετρα: 1088
Έξοδα: Βενζίνη 24€ – Δωμάτιο 64€ – Φαγητό 24€ – Μάρκετ 11€ – Λοιπά 7€
– Τι ώρα είναι;
– 8. Σήκω σε παρακαλώ
– Για πoιο λόγο. Εσύ είσαι βοσκός εσύ πας για άρμεγμα
– Μα τι λες;
– Αχ, συγνώμη… μες τον ύπνο μου νόμιζα ότι είμαστε Λάρισα και πας για δουλειά
– Συγκεντρώσουυυυυ
– Πάρε την υπηρεσία δωματίου να μας φέρουν το πρωινό
– Θα κρατήσει πολύ η υπνηλία ακόμη; Σε λίγο θα μου πεις να σου ετοιμάσουν και το μπάνιο
– Τι δεν είναι ακόμη έτοιμο;
Ξύπνημα λοιπόν στις 8. Κάναμε έναν πολύ καλό ύπνο μιας και πραγματικά ήμασταν πολύ κουρασμένοι. Το πρωινό του ξενοδοχείου ήταν όσο έπρεπε. Ξέρεις τώρα, όχι σαν και αυτά που μόλις σηκώνεσαι από το τραπέζι πας απευθείας για ύπνο γιατί το φαγητό κοντεύει να ξεχειλίσει από το στόμα και διαμαρτύρεσαι ότι ο καφές δεν ήταν πολύ δυνατός και θέλεις κι άλλο ύπνο.
Στις 9:45 αποχαιρετάμε το όμορφο Μιλάνο και κατευθυνόμαστε προς την περιοχή του Como. Στην ουσία σήμερα ξεκινάει το οδοιπορικό μας μιας και τις δυο προηγούμενες μέρες η πορεία μας ήταν διαδικαστική.
Μια στάση απαραίτητη στα Lidl της περιοχής για να τσακίσουμε τον φούρνο μιας και όπως έχω γράψει και παραπάνω η Ιταλία δεν έχει καλά εστιατόρια και ο οδηγός το έλεγε καθαρά ότι στα Lidl θα βρεις αυτό που θέλεις.
Γρήγορα φτάσαμε στο Como και κάνουμε στάση στην πλατεία της πόλης. Όμορφη πλατεία και υπέροχη ατμόσφαιρα. Κάναμε μια σύντομη βόλτα στα γραφικά σοκάκια και πήραμε μια μυρωδιά της περιοχής.
Γνώμη μου είναι πως αν έχεις δυο μέρες για Μιλάνο και η συνέχεια του ταξιδιού σου είναι προς λίμνη Como τη μια βραδιά να την περάσεις εκεί. Αξίζει πραγματικά να περάσεις ένα βραδάκι στο Como.
Συνέχεια της πορείας μας προς το Bellagio. Μια υπέροχη παραλίμνια διαδρομή με θέα στα αριστερά μας της λίμνης και με έναν δρόμο που ήταν αρκετά στενός με αποτέλεσμα να μην μπορείς να είσαι τόσο χαλαρός όσο θα ήθελες για να απολαύσεις το τοπίο. Μερικές μικρές στάσεις μας βοήθησαν να αποτυπώσουμε μερικές όμορφες εικόνες και στο μυαλό μας αλλά και στη μνήμη του κινητού μας.
Η άφιξή μας στο Bellagio μας δίνει την δυνατότητα να κολατσίσουμε, να περπατήσουμε στα όμορφα καλντερίμια του χωριού και να ιδρώσουμε τόσο που να βλέπουμε τη σκιά μιας μουριάς σαν μάννα εξ’ ουρανού.
Εκεί που πίναμε τον καφέ μας –αν θεωρείτε καφές το cappuccino- να σου και ο George ο Clooney που έμαθε για την άφιξή μας και ήρθε να τα πούμε και να θυμηθούμε τα παλιά… –παλιά για εσάς γιατί εγώ είμαι πολύ μικρότερή σας.
Λίγα λόγια για το Bellagio: είναι μια μικρή κωμόπολη 3-4000 κατοίκων με αρκετό τουρισμό. Αυτό οφείλεται από ότι κατάλαβα και στο γεγονός ότι από εκεί ξεκινάνε και τα καραβάκια για τις εκδρομές σε περιοχές της λίμνης όπως και λίγο μεγαλύτερα καράβια που φορτώνουν και αυτοκίνητα έτσι ώστε οι οδηγοί να γλυτώνουν τον στενό και χρονοβόρο παραλιακό δρόμο που σε οδηγεί περιμετρικά της λίμνης. Μια όμορφη και περιποιημένη περιοχή που παρ’ όλη την πολυκοσμία όλα κυλούν ήρεμα. Εντύπωση μου έκανε ότι στο χώρο που ήταν διαγραμμισμένος για παρκάρισμα όλα τα αυτοκίνητα ήταν στοιχισμένα και δεν ξέφευγε κανένα από τα όρια. Δυστυχώς για μας τους Έλληνες ακόμη τα αυτονόητα μας κάνουν εντύπωση.
Φεύγουμε από το Bellagio με τις καλύτερες των εντυπώσεων και συνεχίζουμε στον SP 583 παραλιακό δρόμο που πραγματικά μας προσφέρει μια όμορφη διαδρομή με πολλές εντυπωσιακές εικόνες.
Μέχρι το Lecco συνεχίζουμε σε αυτό το μοτίβο. Εκεί χρειάζεται μια προσοχή γιατί οι δρόμοι προς Chiavenna που σε οδηγούν Ελβετία είναι δυο: ο SP 72 συνεχίζει να κινείται παραλίμνια και ο SS 36 είναι ένας πολύ γρήγορος δρόμος με πολλά tunnel που θα σε οδηγήσει στα σύνορα πολύ εύκολα. Εμείς αρχικά θέλαμε να πάμε από την 1η διαδρομή αλλά το GPS μας έβγαλε στην 2η και όταν το κατάλαβα είχαμε καλύψει μεγάλο μέρος της απόστασης. Βέβαια αυτό σε καλό μας βγήκε μιας και θα χρειαζόμασταν πολύ περισσότερο χρόνο και θα φτάναμε πολύ αργά στον τελικό μας προορισμό.
Η άφιξη μας στην πόλη Chiavenna σηματοδοτεί και την είσοδο μας στην Ελβετία. Φουλάρισα στο πρώτο βενζινάδικο μιας και η τιμή του λίτρου είναι στα 1,40. Προχωράμε στον 3 που θα μας οδηγήσει στο St. Moritz. Η διαδρομή έχει ομορφύνει επικίνδυνα. Είχα ξεχάσει πόσο όμορφα είναι να ταξιδεύεις σε τέτοια μέρη. Η εικόνα των Άλπεων να υψώνονται μπροστά στα μάτια μου πάντα μου προκαλούσε δέος. Από την 1η επίσκεψή μου στις Άλπεις το 2009 μου είχε μείνει αυτή η αίσθηση.
Περάσαμε πολλά χωριά που η εξοργιστική εικόνα της περιποίησης σε βγάζει πραγματικά από τα ρούχα σου –ουαου… βγάλτα Δημήτρη βγάλτα, δείξε μας το γέρικο κορμί σου… πόσο ψωνάρα ο τύπος…– και σε κάποια στιγμή είμαστε μπροστά σε μια δύσκολη απόφαση: να διανυκτερεύσουμε σε αυτό το ξενοδοχείο, που εδώ που τα λέμε δεν έλεγε και πολλά…
…ή να συνεχίσουμε για μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα και παρακάτω σίγουρα θα βρίσκαμε κάτι καλύτερο από αυτό του μετρίου επιπέδου ξενοδοχείο; Χωρίς 2η σκέψη κάναμε το 2ο.
Συνέχεια λοιπόν και ο δρόμος μας περνά δίπλα από πολλές μικρές και μεγαλύτερες λίμνες μέσα στις οποίες κάτι φλώροι έκαναν κάτι παράξενα αθλήματα που πραγματικά απορούσες. Αντί να είναι αραχτοί στην ξαπλώστρα και να πίνουν την φραπεδιά με τις 46 ζάχαρες –που έλεγε και ο αείμνηστος Χάρρυ- πετούσαν με κάτι φτερά σαν να το έπαιζαν νυχτερίδες. Άι σιχτίρ παλιό Batman λέω και ανοίγω το γκάζι του V-Strom να εξαφανιστώ από αυτό το εμετικό θέαμα. Ευρωπαίοι και πράσινα άλογα.
Είμαστε στο St. Moritz και τα πλούσια γατάκια κάνουν τις διακοπάρες τους. Εμείς οι φτωχοί πλην τίμιοι ταξιδιώτες έχουμε καθίσει σε ένα παγκάκι με την λίμνη -και τους Batman- να απλώνεται μπροστά απολαμβάνοντας το κολατσιό μας και την φραπεδιά με την μισή κουταλιά ζάχαρη για να διατηρούμε και το γέρικο κορμί μας.
– Όταν μιλάς για γέρικα κορμιά σε παρακαλώ να μην χρησιμοποιείς πληθυντικό αριθμό…
Είμαστε στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη ώρα.
Στο διπλανό πάρκο πολλοί είναι αυτοί που τρέχουν και κάνουν ποδήλατο. Η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές τους θαυμάζω αυτούς τους ανθρώπους που στις διακοπές τους αθλούνται. Φυσικά δεν θα άλλαζα το τσίπουρο κάτω από τον πλάτανο του Ελληνοπύργου με τίποτα, αλλά καμιά φορά τους θαυμάζω και αυτούς τους «ταλαίπωρους».
Πάντως η εικόνα και η ατμόσφαιρα εκείνη την ώρα ήταν υπέροχη
– Aχ, πόσο ρομαντικός είσαι…
– Σε παρακαλώ μη γ…ς το ταξιδιωτικό μουυυυυ.
Η ώρα είναι 17:00 και έχουμε άλλες 2 ώρες γεμάτες δρόμου.
Το κρύο πλέον αισθητό, μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στα 1800μ υψόμετρο, πράγμα που μας αναγκάζει να βάλουμε μπλούζες και να αλλάξουμε και γάντια. Η διαδρομή τον χαβά της: Άλπεις-πράσινο-απέραντα λιβάδια-όμορφα χωριά. Απλά μια ακόμη τέλεια διαδρομή.
Ο δρόμος 3 μετά το St. Moritz γίνεται 27 και στην 1η διασταύρωση κάνουμε αριστερά στον 29 προς Pontresina-Tirano. Ο δρόμος αρχίζει να ανηφορίζει και η 1η έκπληξη δεν άργησε να έρθει. Στα δεξιά μας θα αντικρίσουμε έναν παγετώνα η θέα του οποίου θα με κάνει να σταματήσω για να τον θαυμάσω.
Συνεχίζουμε να ανεβαίνουμε και το πέρασμα στα 2383μ (Bernina Pass) σηματοδοτεί το 1ο passo του ταξιδιού μας. Τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσουν πολύ περισσότερα.
Πέρασμα ξανά σε Ιταλικό έδαφος και μέσω των SS38-SS39-SS42 φτάνουμε στο Ponte Di Legno στις 19:45.
Έχει σουρουπώσει και βρίσκουμε γρήγορα το ξενοδοχείο στα περίχωρα του χωριού. Το κρύο μας έχει κουράσει λίγο οπότε ένα ζεστό μπάνιο μας ανανεώνει για να κάνουμε την βόλτα μας στο χωριό.
Το Ponte Di Lagno είναι το κεφαλοχώρι -1700 κατοίκους- μιας σειράς 5 μικρότερων χωριών στην κοιλάδα Camonica. Το σύμπλεγμα αυτών των χωριών διαθέτει δικό του χιονοδρομικό κέντρο και οι outdoor δραστηριότητες τους βοηθούν να έχουν τουρισμό όλο τον χρόνο αλλά κυρίως τον χειμώνα όπως διαπιστώσαμε και εμείς από τον λίγο κόσμο που κυκλοφορούσε στο χωριό, οι οποίοι και αυτοί ήταν οπαδοί της Sampdoria μιας και η ομάδα τους έκανε την καλοκαιρινή της προετοιμασία στην περιοχή.
Εντυπωσιακός ο χειμαρρώδης ποταμός Narcanello που κατεβαίνει από τον παγετώνα Pisgana και διαρρέει το κέντρο του χωριού. Ίσως είναι το μοναδικό πράγμα που σπάει την ησυχία της περιοχής αυτή την εποχή.
Καθίσαμε να απολαύσουμε μια ακόμη pizza μιας και όπως έχουμε πει η Ιταλία δεν έχει καλά εστιατόρια… μια μπόρα θα μας κάνει να φύγουμε στα γρήγορα για το ξενοδοχείο.
Μετά από πολύ καιρό ύπνος με πάπλωμα… αξία ανεκτίμητη…
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
