6η ΜΕΡΑ
Δευτέρα 16 Ιουλίου 2018
Αναχώρηση: 10:00 Άφιξη: 19:00
Διαδρομή: Mittersill – Kitzbuhel – Hallstat – Salzburg
Χιλιόμετρα: 359
Συνολικά χιλιόμετρα: 2117
Έξοδα: Βενζίνη 23€ – Δωμάτιο 72€ – Φαγητό 15€ – Μάρκετ 10€
– Ντριιιιιιιννννννν…
– Σταμάτα μέσα στο αυτί μου να κάνεις το ξυπνητήρι.
– Γιατί δεν το κάνω μελωδικά;
– Έχεις την πιο μελωδική φωνή ever…
– Νομίζω με δουλεύεις κανονικά πρωί-πρωί
– Χαίρομαι γιατί έχεις το γνώθι σαυτόν…
Είμαστε στα μισά του ταξιδιού και όλα πάνε υπέροχα. Οι διαδρομές πανέμορφες, το μηχανάκι χωρίς κανένα πρόβλημα, η συνεπιβάτης ευχαριστημένη και εγώ πάντα «όρθιος»
– …σταμάτα καλέ, τι λες στον κόσμο…
– E, να μην παινέψουμε το σπίτι μας;
Στις 8 έχουμε ξυπνήσει για να απολαύσουμε ότι μας έχει μείνει από τις χθεσινές προμήθειες του Lidl. Κάθε μέρα κρατούσαμε κάτι για πρωινό μέχρι να βρούμε το νέο Lidl και να κάνουμε τις καθημερινές μας τροφοαγορές. Απολαμβάνουμε τον καφέ μας και το υπέροχο σπίτι. Φεύγουμε στις 10 με υπέροχη διάθεση να απολαύσουμε και την σημερινή μέρα. Ο καιρός με λίγα σύννεφα, που γρήγορα θα διαλυόταν και μια ευχάριστη δροσούλα. Αφού φουλάραμε με την πιο φτηνή βενζίνη του ταξιδιού μας –στα 1,21 ευρώ- παίρνουμε τον 161 προς Kitzbuhel. Μια πραγματικά υπέροχη διαδρομή. Δρόμος γρήγορος, με κορυφαία ποιότητα, καταπράσινα λιβάδια και πλαγιές που μόνο ευφορία μπορεί να σου δημιουργήσει.
Η άφιξή μας στο Kitzbuhel θα μας αποκαλύψει για πολλοστή φορά ότι τα τουριστικά θέρετρα της Αυστρίας είναι στο υψηλότερο επίπεδο οργάνωσης και τάξης που υπάρχουν. Κόσμος πολύς και εδώ, η κίνηση αρκετή και οι παραθεριστές δείχνουν να απολαμβάνουν τις μέρες των διακοπών τους. Φυσικά και εδώ ο τόπος ενδείκνυται για προετοιμασία ομάδων και έτσι λίγο παρακάτω θα συναντήσουμε την ομάδα της F.C Koln να προπονείται. Να υπενθυμίσω εδώ ότι στα καλά χρόνια προετοιμασία σε αυτά τα γήπεδα έκανε και η πράσινη αρμάδα που σάρωνε τότε τα ευρωπαϊκά ποδοσφαιρικά γατάκια στο διάβα της.
Και συνεχίζω…
Βρισκόμαστε ακόμη στον 161 που λίγα χιλιόμετρα αργότερα γίνεται 178 και έχουμε πορεία προς το Lofer. Εκεί θα κάνουμε δεξιά στον 311 προς Zell am See και σε λίγα χιλιόμετρα αριστερά στον 164. Από εκεί και μέχρι να συναντήσουμε τον 311 ξανά, περίπου 40 χλμ και βασιζόμενος σε πληροφορίες του μεγάλου ανδρός ταξιδευτή, συντρόφου, εραστή και προσφάτως πατέρα Στέλιου Οικονομάκη, θα διασχίσουμε μια διαδρομή εξαιρετικής ομορφιάς απολαμβάνοντας φύση, δρόμο, φαράγγια, μυρωδιές. Πραγματικά υπέροχα.
Βρίσκουμε τον 311 και κάνουμε αριστερά προς Salzburg και γρήγορα δεξιά στον 99. Στο Radstadt θα πάρουμε τον 146 που πρέπει να χαρακτηρίζετε και 320 -δεν έχω καταλάβει ακόμη να πω την αλήθεια- και φτάνουμε μέσω μιας ψιλοαδιάφορης διαδρομής στον κόμβο του Stainach όπου και θα κάνουμε αριστερά για Mitterndorf στον 145. Ο προορισμός μας είναι το χωριό Hallstatt για το οποίο έχει 2 διαδρομές. Εμείς βγήκαμε στην πρώτη σήμανση για Hallstatt (στον χάρτη της ημέρας είναι λάθος η διαδρομή σε αυτό το σημείο) και κάναμε 15 χιλιόμετρα που κανείς δεν πρέπει να χάσει. Αξέχαστα, μοναδικά που καταλήγουν σε αυτό το παραμυθένιο χωριό που πραγματικά ο καθένας πρέπει να επισκεφτεί.
Το μεγάλο μειονέκτημα φυσικά και εδώ, όπως και στους περισσότερους τουριστικούς προορισμούς είναι η ασιατική φυλή. Εντάξει… τα άτομα είναι σε άλλο επίπεδο. Σου δημιουργούν ένα άγχος. Κινούνται συνεχώς και γρήγορα, μιλάνε συνεχώς και γρήγορα, φωτογραφίζουν συνεχώς και γρήγορα και γενικά τα κάνουν όλα συνεχώς και γρήγορα. Κατά τα άλλα είναι συμπαθείς αρκεί να είναι σε 2 χιλιόμετρα απόσταση από σένα… και συνεχίζουμε…
Hallstatt λοιπόν. Το πιο δημοφιλές χωριό της Αυστρίας. Το πιο πολυφωτογραφημένο χωριό της Αυστρίας.
Και αν καταφέρεις και βρεις κενό το παγκάκι μπροστά από το πάρκινγκ των μηχανών στην προβλήτα τότε μπορείς να περάσεις υπέροχες στιγμές.
Καφέ θα πάρετε από το μηχάνημα που έχει απέναντι στο μάρκετ για καλύτερη απόλαυση των στιγμών.
Την ώρα που κάναμε την βόλτα μας στο χωριό ο ουρανός άρχισε να μαυρίζει. Η απειλή της βροχής μας έκανε να παρατείνομε την επίσκεψή μας και πραγματικά δεν χάσαμε. Ο καφές σε αυτό το παγκάκι θα μου μείνει αξέχαστος. Άρχισε να βρέχει δυνατά για λίγα λεπτά και τα παιχνίδια της φύσης μας κάνανε πραγματικά να μείνουμε αμίλητοι για αρκετή ώρα.
– Γιατί δεν μιλάμε; Δεν έχουμε τι να πούμε ξαφνικά; Αυτό ήταν; Με βαρέθηκες; Και τι θα κάνω εγώ μόνη μου σε αυτά τα μέρη; Περνάει το ΚΤΕΛ ΓΙΑ Αθήνα από εδώ;
– @#%&*¨’+/@#%
Μπροστά μας βλέπαμε την λίμνη στην οποία και στη μισή έβρεχε και στην άλλη μισή είχε ήλιο.
Αυτό κράτησε για λίγα λεπτά. Η βροχή έκανε και ένα καλό: η ασιατική φυλή εξαφανίστηκε από παντού. Επικρατεί ησυχία…
Στις 17:30 αναχωρούμε ανανεωμένοι, με την βροχή να έχει περάσει και όλο το σκηνικό να θυμίζει φθινόπωρο στην καρδιά του καλοκαιριού. Είμαστε στον 166. Ευχάριστη και σχετικά γρήγορη διαδρομή με την δέουσα προσοχή πάντα μιας και ο δρόμος έχει πολλά νερά. Το πέρασμα από το Gschutt pass (964m.) μας οδηγεί στον 162 και από εκεί στον 159 για τα τελευταία 30 χλμ προς το Salzburg.
Βρίσκουμε γρήγορα το ξενοδοχείο και σε λίγη ώρα με τα πόδια θα πηγαίνουμε προς το κέντρο της πόλης. Μπροστά μας εμφανίζετε το ουράνιο τόξο που θα ομορφύνει ακόμη περισσότερο την ήδη όμορφη μέρα που έχουμε περάσει.
Περνώντας ένα τούνελ για πεζούς και ποδήλατα θα οδηγηθούμε στους κεντρικούς πεζόδρομους.
Ηρεμία, ησυχία, λίγος κόσμος. Ότι συναντήσαμε και στο Innsbruck ένα πράγμα. Περπατήσαμε στα γραφικά σοκάκια ψάχνοντας κάτι να φάμε.
Τα περισσότερα μαγαζιά μισοάδεια. Εδώ έφαγα το καλύτερο donner στη ζωή μου. Σε ψωμάκι που ζύμωνε ο ίδιος μπροστά σου και το έψηνε εκείνη την ώρα. Μιλάμε, τύφλα να έχουν οι γκουρμεδιές…
Η κίνηση στην πόλη υποτονική. Δεν υπάρχει καμιά σχέση με μας και σίγουρα προσωπικά τόση ηρεμία με κουράζει και λίγο. Βγάζει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα η πόλη αλλά δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να την βγάλω και πολύ καιρό εδώ πέρα. Περί ορέξεως… κολοκυθόπιτα…
Επιστροφή και στις 24:00… ΚΑΛΗΝΥΥΥΥΥΥΧΤΑΑΑΑΑ….
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
