Τα μαγικά φιόρδ της Νορβηγίας
Ημέρα 10η, Σάββατο 20/7/2019
Διαδρομή: Bergen – Vassenden (Νορβηγία)
Χλμ: 389 (Συνολικά χιλιόμετρα: 4553)
Πρωινό ξύπνημα για άλλη μια μέρα. Ο καιρός συννεφιασμένος και σχεδόν έτοιμος να ρίξει βροχή. Ξεκινάμε με σημερινό προορισμό το Geiranger, έχοντας μια τεράστια λίστα από πράγματα που θέλουμε να κάνουμε και να δούμε πριν το τέλος της μέρας.
Κατά βάθος ξέρουμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσουμε στον τελικό μας προορισμό, καθώς τα χιλιόμετρα που πρέπει να καλύψουμε είναι εκτός πραγματικότητας.
Η πρωινή μας διαδρομή είναι 40% τούνελ και 60% εκτός αυτών. Στην ενδοεπικοινωνία κοροϊδεύουμε ότι οι Νορβηγοί πιο εύκολα φτιάχνουν τούνελ παρά δρόμους. Για πλάκα, όταν επιστρέψαμε, άνοιξα το google maps και τσέκαρα την διαδρομή μας. Σε 70 χλμ περάσαμε από 30 τούνελ συνολικού μήκους 25 χλμ!
Άξιο αναφοράς είναι ότι στο τούνελ Arnanipe, λίγο έξω από το Bergen, υπάρχει πινακίδα ότι απαγορεύονται οι μοτοσυκλέτες! Όσο και αν το έψαξα στην επιστροφή, δεν βρήκα καμία αναφορά το γιατί. Εμείς περάσαμε πάντως δύο φορές… και στο πήγαινε αλλά και στο έλα. Για του λόγου το αληθές, δείτε το street view παρακάτω…
Η κίνηση είναι υπερβολική. Σε μια ώρα έχουμε κάνει μόλις 45 χιλιόμετρα… και θέλουμε να φτάσουμε και στο Geiranger, τρομάρα μας. Ευτυχώς η κίνηση χαλαρώνει μόλις πιάνουμε το φιόρδ του Bolstad, αφήνοντας μας να απολαύσουμε τη συνέχεια της διαδρομής.
Πρώτη μας στάση στον καταρράκτη Tvindefossen, 12 χλμ από το Voss. Λέγεται ότι το νερό του είναι αναζωογονητικό και διεγερτικό, για το λόγο αυτό συγκεντρώνει κάθε χρόνο πάνω από 200.000 επισκέπτες που φεύγοντας παίρνουν μερικά λίτρα νερό μαζί τους.
Στο πάρκινγκ του καταρράκτη συναντάμε μια οικογένεια Γερμανών, τους οποίους είχαμε δει και σε ένα βενζινάδικο στην Δανία. Ο μπαμπάς και η μαμά με ένα FZ1200 με καλάθι, ο γιος με ένα Tenere 400 και η κόρη με ένα 125αρακι Yamaha, ΧΤΖ νομίζω, χωρίς να είναι 100% σίγουρος.
Ανταλλάσσουμε ευχές για καλούς δρόμους και συνεχίζουμε την πορεία μας ακολουθώντας τον κεντρικό Ε16 με τα βουνά να “δακρύζουν” δεξιά και αριστερά μας…
Το Aurland φιόρδ κάνει την εμφάνιση του στα αριστερά μας. Η εικόνα του ότι κινούμε μέσα σε βουνά με καταρράκτες δεξιά-αριστερά και ξαφνικά βλέπω ένα κρουαζιερόπλοιο μπροστά μου, μόνο σαν εξωπραγματική μπορεί να περιγραφτεί…
Συνεχίζουμε την πανέμορφη σημερινή διαδρομή κατευθυνόμενοι προς το Laerdal Tunnel το οποίο είναι το μεγαλύτερο οδικό τούνελ στον κόσμο με μήκος 24.5 χιλιόμετρα!
Οι εργασίες κατασκευής του ξεκίνησαν το 1995 για να ολοκληρωθούν το 2000 και κόστισε 1.082 εκατομμύρια νορβηγικές κορώνες, δηλαδή περίπου 110 εκατομμύρια ευρώ. Σε κάποια σημεία του τούνελ υπάρχει φωτισμός διαφορετικών χρωμάτων που κρατάει το ενδιαφέρον του οδηγού, αυξάνοντας τη συγκέντρωση του στην οδήγηση.
Στο τούνελ μπαίνουμε για να δούμε τον φωτισμό και μόνο. Το πέρασμα πάνω από το βουνό είναι αυτό που μας τραβάει σαν μαγνήτης. Μεταβολή λοιπόν και πάμε να “σκαρφαλώσουμε” στο Aurlandsfjellet. Σαράντα επτά μαγικά ορεινά χιλιόμετρα…
Σύντομα σταματάμε στο Stegastein, μια πλατφόρμα που βρίσκεται 650 μέτρα πάνω από το φιόρδ του Aurland. Η θέα απλά μαγευτική…
Ο Ίκαρος πάντα έχει καλύτερη ματιά…
Το ψιλόβροχο ξεκινά καθώς συνεχίζουμε την ορεινή διαδρομή μας, κινούμενοι ανάμεσα σε ελαφρός χιονισμένες κορυφές…
Κατηφορίζουμε και μπαίνουμε σε ένα ακόμα ferry για να διασχίσουμε το Sognefjord, το μεγαλύτερο και πιο βαθύ φιόρδ της χώρας, δεύτερο σε μέγεθος παγκοσμίως (πληροφοριακά, το πρώτο βρίσκεται στην Γροιλανδία). Το φιόρδ ξεκινάει βόρεια από το Μπέργκεν και εκτείνεται για 207 χλμ μέσα στην ενδοχώρα!
Στην άλλη όχθη μας περιμένει βροχή, η οποία θα μας κρατήσει παρέα καθ’ όλη την πορεία μας στην βορεινή πλευρά του Sognefjord.
Μπαίνουμε ολόγροι μεν, με ανεβασμένη διάθεση δε, σε ένα ακόμα ferry για να ξαναδιασχίσουμε το προαναφερόμενο φιόρδ.
Ο καιρός χειροτερεύει αλλά το τοπίο δίνει τα ρέστα του…
Ακολουθούμε τον 13, γνωστό ως Gaularfjellet, όπου σύντομα μας πιάνει ομίχλη.
Συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε μέχρι να διακρίνουμε ένα άνοιγμα στο πλάι του δρόμου. Σταματάμε από περιέργεια.
Πρόκειται για το Utsikten, ένα σημείο με θέα, στο οποίο υπάρχει μία πυραμοειδής τσιμεντένια εξέδρα η οποία δένει αρμονικά με το τοπίο. Φυσικά εμείς δεν διακρίνουμε ούτε ο ένας τον άλλον…
Για αυτό δανείζομαι μια φωτογραφία από το νετ για να πάρετε μία γεύση…
Λίγο παρακάτω βρίσκεται ο καταρράκτης Likholefossen, αλλά από την πολύ βροχή δεν τον πήραμε καν χαμπάρι και όταν το συνειδητοποιήσαμε ήταν ήδη πολύ αργά.
Η βροχή δεν λέει να κόψει και η κούραση έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνιση της. Είναι ήδη περασμένες 19:00 και αποφασίζουμε ότι ήρθε η ώρα να ψάχνουμε για διαμονή. Ωστόσο είμαστε πραγματικά στο πουθενά και δεν περιμένουμε να βρούμε κάτι πριν πιάσουμε τον κεντρικό Ε39.
Προς έκπληξη μας, λίγα χιλιόμετρα παρακάτω, βλέπουμε μια πινακίδα για κάμπινγκ και στρίβουμε. Οδηγούμε για μερικά χιλιόμετρα αλλά δεν βρίσκουμε κάτι έτσι επιστρέφουμε επί του κεντρικού. Στο χωριό Langhaugane βλέπουμε ένα κάμπινγκ το οποίο είναι γεμάτο έτσι συνεχίζουμε στο επόμενο χωριό, το Vassenden. Ακολουθούμε μια πινακίδα και μπαίνουμε σε ένα ακόμα κάμπινγκ. Πριν κατέβω από την μηχανή ο ιδιοκτήτης βγαίνει έξω και μου λέει πως είναι γεμάτος. Αλλά μου δείχνει να ακολουθήσω το δρόμο προς ένα άλλο κάμπινγκ όπου εκεί πιθανότατα θα βρούμε…
Πάμε αλλά η πόρτα της ρεσεψιόν είναι κλειστή. Ο χώρος είναι γαμάτος αλλά μοιάζει σαν να μην υπάρχει ψυχή. Κοιτάζοντας καλύτερα βλέπουμε έναν αριθμό τηλεφώνου. Καλούμε…
Συνεννόηση με το ζόρι καθώς ο τύπος δεν μιλάει αγγλικά. Έχει όμως διαθέσιμη καμπίνα και μας λέει να περιμένουμε, έρχεται. Ολέ!
Δεν περνάνε 5 λεπτά και σκάει ο τύπος μαζί με μια κυρία που εκτελεί χρέη διερμηνέα. Μας δείχνει μια καμπίνα γύρω στα 50 τετραγωνικά! Η τιμή της όμως τσουχτερή, περίπου 100 €. Ζητάμε κάτι πιο φτηνό και μας δείχνει μια λίγο μικρότερη στα 80 €. Εδώ είμαστε…
Απλώνουμε την πραμάτεια μας να στεγνώσει και βολευόμαστε στην ευρύχωρη καμπίνα, συζητώντας τα πόσα όμορφα πράγματα είδαμε σήμερα, παρόλο που ο καιρός δεν ήταν σύμμαχος μας. Και όπως βλέπουμε στο ίντερνετ, δεν θα είναι ούτε αύριο.
Το γκουρμέ δείπνο μας περιλαμβάνει ρύζι με τόνο και κόκκινη σάλτσα. Η επιτυχία της συνταγής κρύβεται στην πείνα μας η οποία έκανε ακόμα και τα πιρούνια να λυγίσουν…
Έξοδα ημέρας:
Διαμονή σε Καμπίνα στο Vassenden | 19,74 € |
Ferry Fodnes-Mannheller | 5,69 € |
Ferry Hella-Dragsvik | 5,19 € |
Βενζίνη | 34,96 € |
Σύνολο | 65,58 € |
« Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Καλησπέρα φίλοι μου. Ενδιαφέρομαι κι εγώ να ταξιδέψω έως το Nordcap αλλά είμαι κατ’ ανάγκη μοναχικός καβαλάρης … είναι μεγάλο το διάστημα που πρέπει να αφιερώσει κάποιος για να το υλοποιήσει και δύσκολα βρίσκεις παρέα για να ακολουθήσει. Πριν ρωτήσω αυτό που θέλω, να σας εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για το εγχείρημά σας αλλά και για την δημοσίευσή σας, η οποία περιέχει λεπτομέρειες που με βοήθησαν πάρα πολύ και με καθήλωσε διαβάζοντάς την. Ήθελα να σας ρωτήσω: 1) Αν όλες τις ημέρες σας διανυκτερεύσατε σε camping ή μείνατε και σε ξενοδοχείο, 2) Αν είναι ανεκτές οι συνθήκες ώστε να μείνει κάποιος σε αντίσκηνο κι αν ΝΑΙ πως καλύπτονται οι ανάγκες για να φορτίσεις τις ηλεκτρονικές συσκευές; Υ.Γ. Το profil μου είναι παρόμοιο με το δικό σας … αν αυτό βοηθάει για περισσότερες συμβουλές.
Καλημέρα Λεωνίδα. Το Βόρειο Ακρωτήριο και προπαντώς η Νορβηγία είναι ένα υπέροχος, μαγικός, προορισμός. Μπορείς να το κάνεις όλο με σκηνή σε οργανωμένα κάμπινγκ. Υπάρχουν πάρα πολλά και είναι πιο εύκολο -και πιο οικονομικό φυσικά- από το ψάχνεις για ξύλινα καλυβάκια ή ξενοδοχεία. Τα κάμπινγκ διαθέτουν ρεύμα με μια μικρή έξτρα χρέωση τις περισσότερες φορές. Στην περίπτωση μας τα ξενοδοχεία ήταν αρκετά ακριβά σε αντίθεση με τα καλυβάκια που ήταν περίπου από 50€ μέχρι 80€ και για τους τέσσερις. Μια μέρα αναγκαστικά μείναμε σε ξενοδοχείο γιατί δεν βρίσκαμε σπιτάκι και το ακριβοπληρώσαμε.
Δες αυτό του ταξιδιωτικό -αν δεν το έχεις δει- του φίλου Μερκούρη που το έκανε σόλο και με κάμπινγκ κατά το πλείστον:
https://motoadv.gr/nordkapp2013/
Σίγουρα θα βρεις αρκετές πληροφορίες
Καλούς δρόμους σου εύχομαι
Σε ευχαριστώ πολύ.
Το μαγαζι στο ποζαρ λεγεται καρατζοβιτισσα
Έχεις δίκιο Πέτρο…
Φάγαμε τόσο πολύ που της φάγαμε και 2-3 γράμματα 😉