Επιστροφή στην Σερβία
Ημέρα 23η, Παρασκευή 2/8/2019
Διαδρομή: Krakow – Novi Sad (Πολωνία – Σλοβακία – Ουγγαρία – Σερβία)
Χλμ: 692 (Συνολικά χιλιόμετρα: 11042)
Ο Κώστας σηκώνεται και πάλι νωρίτερα και πετάγεται για μια γρήγορη βόλτα στο κάστρο της Κρακοβίας…
Ο Δημήτρης είναι ήδη στο πάρκινγκ και μαρσάρει την καλή του ενώ εγώ και ο Στέλιος προλαβαίνουμε να απολαύσουμε ένα γρήγορο καφέ πριν αναχωρήσουμε με προορισμό το Novi Sad της Σερβίας.
Ο καιρός είναι ανοιχτός, αλλά οι προβλέψεις λένε πως θα φάμε βροχή στο δρόμο. Και μιας και πιάσαμε το θέμα του καιρού να αναφέρω μια σελίδα που ανακάλυψα πριν φύγουμε, στην οποία βάζεις αφετηρία και προορισμό και σου δείχνει τον καιρό σε διάφορα σημεία του ταξιδιού. Τη βρήκαμε πολύ χρήσιμη και πολύ αξιόπιστη καθώς δεν έχει πέσει έξω καθ’ όλη την διάρκεια του ταξιδιού. Η σελίδα λέγεται Morecast και μπορείτε να την βρείτε εδώ. Υπάρχει και εφαρμογή για έξυπνα κινητά, χωρίς όμως να την έχουμε δοκιμάσει.
Ξεκινάμε λοιπόν διασχίζοντας και ρίχνοντας μια ματιά στην Κρακοβία. Την έχω επισκεφθεί παρέα με τον Δημήτρη το 2010… πριν εννέα χρόνια. Σαν χθες μου φαίνεται. Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερες πληροφορίες, το ταξιδιωτικό μπορεί να το βρει εδώ.
Η διαδρομή δεν είναι σβέλτη. Ο δρόμος είναι στενός, με χαμηλά όρια ταχύτητας και μέτρια κίνηση. Τα χωριά που διασχίζουμε είναι όλα γραφικά και προσεγμένα.
Κάποια έργα στο δρόμο είναι η αιτία να χάσουμε μια έξοδο προς τον Ε77. Όταν το παίρνουμε χαμπάρι είναι πια αργά και έτσι συνεχίζουμε το 958 μέχρι τα σύνορα με Σλοβακία. Το λάθος αυτό είναι και η αιτία που περνάμε μέσα από το πολύ όμορφο χωριό Chocholow, το οποίο βρίσκεται σχεδόν πάνω στα σύνορα.
Μπαίνουμε Σλοβακία όπου κινούμαστε σε στενούς δρόμους με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση. Ευτυχώς χωρίς πολύ κίνηση αρχικά…
Στο δρόμο μας περνάμε το χωριό Donovaly με το διάσημο χιονοδρομικό του. Η κίνηση είναι φρικτή, με πολλά φορτηγά που μας αναγκάζουν σε αργή οδήγηση.
Περνώντας στην Ουγγαρία τα πράγματα βελτιώνονται αρκετά αλλά και πάλι τα χιλιόμετρα που απομένουν είναι πολλά. Στο ύψος της Βουδαπέστης μπαίνουμε επιτέλους σε αυτοκινητόδρομο αλλά πριν προλάβουμε να το πανηγυρίσουμε αρχίζει η βροχή…
Μπροστά μας έχουμε και ένα μεγάλο πονοκέφαλο, τα σύνορα Ουγγαρίας – Σερβίας που 20 μέρες πριν είχαμε χάσει πάνω από μία ώρα εκεί. Τα χειρότερα βέβαια ήταν στο αντίθετο ρεύμα (αυτό στο οποίο ταξιδεύουμε σήμερα εμείς) με ουρές που περνούσαν τα 2 χλμ και καθυστερήσεις πολλών ωρών.
Προς έκπληξη μας και παρόλο που φτάσαμε κακή ώρα, η ουρά δεν ξεπερνούσε τα 5 αυτοκίνητα. Τι;;; Μα πως γίνεται αυτό; Δεν πιστεύουμε στην τύχη μας.
Μετά από 10 λεπτά έχουμε ξεμπερδέψει και από τους δύο ελέγχους, τον ουγγρικό και τον σερβικό.
Στην Σερβία μας υποδέχεται ένα ραντάρ τροχαίας πάνω στο αυτοκινητόδρομο. Ευτυχώς πηγαίνουμε σημειωτόν γιατί θέλουμε να μπούμε στο βενζινάδικο που είναι ακριβώς μετά το μπλόκο.
Ο καιρός προς Novi Sad είναι αρκετά κλειστός και στο βάθος φαίνονται αστραπές.
Φτάνοντας στο Novi Sad βρίσκουμε γρήγορα το διαμέρισμα και τον ευγενικό οικοδεσπότη μας, τον Μάρκο. Μικρούλι αλλά άνετο. Γρήγορο ντουζάκι και βουρ για ένα κοντινό εστιατόριο που βρίσκουμε στους χάρτες της google λόγω καταιγίδας. Ούτε 5 λεπτά περπάτημα δεν κάνουμε και παρόλο που η εξωτερική του εμφάνιση μας τρομάζει λίγο, σύντομα διαπιστώνουμε ότι αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή. Παραγγέλνουμε φυσικά πεντανόστιμη pljeskavica μαζί με παγωμένη μπύρα. Η σκοτεινή περίοδος με τις μακαρονάδες αποτελούσε πλέον παρελθόν.
Μετά το φαγητό ο Δημήτρης που είχε κοιμηθεί ελάχιστα την προηγούμενη λόγω της βλάβης της μοτοσυκλέτας του γυρίζει στο διαμέρισμα για να αναπληρώσει ύπνο ενώ εγώ με το Στέλιο και τον Κώστα βγαίνουμε τσάρκα στο κέντρο της πόλης.
Είχα ξαναβρεθεί στην πόλη το 2014 και όλα μου φαίνονται γνώριμα, αλλά ταυτόχρονα και διαφορετικά, μάλλον λόγω καιρού. Όποιος ενδιαφέρεται να δει περισσότερα ας ρίξει μια ματιά στο τότε ταξιδιωτικό.
Πάω λοιπόν να το παίξω γνώστης της περιοχής και τα κάνω μαντάρα πηγαίνοντας τους προς εντελώς λάθος κατεύθυνση. Η βλακεία μου όμως μας βγήκε σε καλό καθώς βρεθήκαμε μπροστά στην εντυπωσιακή γέφυρα Ζέζελι (Žeželj).
Η αρχική γέφυρα, μήκους 377 μέτρων, χτίστηκε από το 1957 έως το 1961 ως αψιδωτή γέφυρα από τον εξέχοντα γιουγκοσλάβο πολιτικό μηχανικό Μπράνκο Ζέζελι. Κατά τη διάρκεια των νατοϊκών βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας, η γέφυρα βομβαρδίστηκε 12 φορές και στις 23 Απριλίου 1999, τελικά κατέρρευσε. Για την ιστορία και οι τρεις μεγάλες γέφυρες επί του Δούναβη στο Novi Sad (Γέφυρα Ζέζελι, Γέφυρα Βαραντίν και Γέφυρα Ελευθερίας) κατστράφηκαν ολοκληρωτικά από τους βομβαρδισμούς.
Τον Απρίλιο του 2012 οι εργασίες κατασκευής της νέας γέφυρας στον ίδιο χώρο ξεκίνησαν επίσημα με κύριο σχεδιαστή τον Αλεξάνταρ Μπόγιοβιτς. Η νέα γέφυρα είναι οπτικά σχεδόν πανομοιότυπη με την κατεδαφισμένη γέφυρα, εκτός από το ότι οι αψίδες είναι κατασκευασμένες από χάλυβα και όχι προεντεταμένο σκυρόδεμα. Τον Οκτώβριο του 2017, οι αψίδες της γέφυρας Ζέζελι συνδέθηκαν μετά από πέντε χρόνια κατασκευής και δεκαοχτώ χρόνια μετά την κατεδάφιση της προηγούμενης γέφυρας. Η γέφυρα δόθηκε στην κυκλοφορία την 1η Σεπτεμβρίου του 2018.
Περπατάμε παράλληλα με τον Δούναβη μέχρι να συναντήσουμε την γέφυρα Βαραντίν η οποία ξαναχτίστηκε το 2000. Μέχρι το 1991 έφερε την ονομασία “Γέφυρα του Στρατηγού Τίτο”. Πίσω της διακρίνεται το κάστρο της πόλης.
Αφήνουμε τον Δούναβη και κατευθυνόμαστε προς το ιστορικό κέντρο. Στην πλατεία Ελευθερίας υπάρχουν αρκετά όμορφα κτίρια:
Αν και ο καιρός δεν βοηθά υπάρχει αρκετή κίνηση στην πόλη. Σε κάποιο στενό πέφτουμε πάνω σε ένα γεμάτο μαγαζί όπου το κέφι βαρούσε κόκκινο.
Αργάμιση πια επιστρέφουμε στο διαμέρισμα μας για να περάσουμε την τελευταία μας νύχτα εκτός συνόρων. Αύριο οι ρόδες μας θα κυλήσουν και πάλι σε πάτρια εδάφη.
Διαμονή σε Διαμέρισμα στο Novi Sad | 6,25 € |
Φαγητό Novi Sad | 10,84 € |
Βενζίνη | 45,49 € |
Διόδια Σερβίας | 2,00 € |
Διάφορα | 6,38 € |
Σύνολο | 70,96 € |
« Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Καλησπέρα φίλοι μου. Ενδιαφέρομαι κι εγώ να ταξιδέψω έως το Nordcap αλλά είμαι κατ’ ανάγκη μοναχικός καβαλάρης … είναι μεγάλο το διάστημα που πρέπει να αφιερώσει κάποιος για να το υλοποιήσει και δύσκολα βρίσκεις παρέα για να ακολουθήσει. Πριν ρωτήσω αυτό που θέλω, να σας εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για το εγχείρημά σας αλλά και για την δημοσίευσή σας, η οποία περιέχει λεπτομέρειες που με βοήθησαν πάρα πολύ και με καθήλωσε διαβάζοντάς την. Ήθελα να σας ρωτήσω: 1) Αν όλες τις ημέρες σας διανυκτερεύσατε σε camping ή μείνατε και σε ξενοδοχείο, 2) Αν είναι ανεκτές οι συνθήκες ώστε να μείνει κάποιος σε αντίσκηνο κι αν ΝΑΙ πως καλύπτονται οι ανάγκες για να φορτίσεις τις ηλεκτρονικές συσκευές; Υ.Γ. Το profil μου είναι παρόμοιο με το δικό σας … αν αυτό βοηθάει για περισσότερες συμβουλές.
Καλημέρα Λεωνίδα. Το Βόρειο Ακρωτήριο και προπαντώς η Νορβηγία είναι ένα υπέροχος, μαγικός, προορισμός. Μπορείς να το κάνεις όλο με σκηνή σε οργανωμένα κάμπινγκ. Υπάρχουν πάρα πολλά και είναι πιο εύκολο -και πιο οικονομικό φυσικά- από το ψάχνεις για ξύλινα καλυβάκια ή ξενοδοχεία. Τα κάμπινγκ διαθέτουν ρεύμα με μια μικρή έξτρα χρέωση τις περισσότερες φορές. Στην περίπτωση μας τα ξενοδοχεία ήταν αρκετά ακριβά σε αντίθεση με τα καλυβάκια που ήταν περίπου από 50€ μέχρι 80€ και για τους τέσσερις. Μια μέρα αναγκαστικά μείναμε σε ξενοδοχείο γιατί δεν βρίσκαμε σπιτάκι και το ακριβοπληρώσαμε.
Δες αυτό του ταξιδιωτικό -αν δεν το έχεις δει- του φίλου Μερκούρη που το έκανε σόλο και με κάμπινγκ κατά το πλείστον:
https://motoadv.gr/nordkapp2013/
Σίγουρα θα βρεις αρκετές πληροφορίες
Καλούς δρόμους σου εύχομαι
Σε ευχαριστώ πολύ.
Το μαγαζι στο ποζαρ λεγεται καρατζοβιτισσα
Έχεις δίκιο Πέτρο…
Φάγαμε τόσο πολύ που της φάγαμε και 2-3 γράμματα 😉