Στο βράχο του Kjerag
Ημέρα 6η, Τρίτη 16/7/2019
Διαδρομή: Suleskard – Kjerag – Stavanger – Sandnes (Νορβηγία)
Χλμ: 194 (Συνολικά χιλιόμετρα: 3569)
Σηκωνόμαστε αρκετά νωρίς, καθαρίζουμε την καμπίνα με τάχιστες κινήσεις και φορτώνουμε τις μοτοσυκλέτες. Υπάρχει ένας ενθουσιασμός στην ομάδα καθώς σήμερα θα κάνουμε την πρώτη μας πεζοπορία και ο καιρός είναι σύμμαχος.
Είχαμε βάλει πέντε ορειβατικές διαδρομές στο πλάνο μας αλλά ξέραμε ότι λόγω καιρού υπήρχαν αρκετές πιθανότητες να χάσουμε κάποιες από αυτές. Σήμερα, για καλή μας τύχη ο καιρός είναι ιδανικός. Προορισμός μας, ο βράχος του Kjerag, με τον κλασικό σφηνωμένο βράχο ψηλά πάνω από το φιόρδ του Lysebotn.
Επίσης από σήμερα και πέρα το πρόγραμμα μας είναι εντελώς φλου. Θέλουμε να κάνουμε πολλά αλλά θα πρέπει να έχουμε και τον καιρό σύμμαχο. Έτσι από εδώ και πέρα, με το που φτάνουμε στον προορισμό μας, θα τσεκάρουμε τον καιρό της επόμενης μέρας και ανάλογα θα αποφασίζουμε τι θα κάνουμε. Πρωί-πρωί λοιπόν, στέλνω ένα mail σε ένα κάμπινγκ στο Sadnes, κοντά στο Stavanger όπου σκοπεύουμε να διανυκτερεύσουμε σήμερα.
Είχαμε συνεννοηθεί από χθες με τον ιδιοκτήτη του κάμπινγκ να αφήσουμε τις δύο μοτοσυκλέτες και την πραμάτεια μας έξω από την ρεσεψιόν, τις οποίες θα γυρίσουμε να πάρουμε μετά την πεζοπορία. Ο λόγος είναι ότι το πάρκινγκ στην αρχή της πεζοπορίας είναι ακριβούτσικο και με αυτόν τον τρόπο θα πληρώναμε μόνο για δύο μοτοσυκλέτες.
Εγώ και ο Δημήτρης φορτώνουμε τον Γιάννη και τον Κώστα αντίστοιχα και τραβάμε ξανά προς το Lysebotn. Ο Γιάννης θέλει να φωτογραφίζει καθοδόν, αλλά κρύωνε και δεν έβγαλε τα χέρια από τις τσέπες.
Σε μισή ώρα παρκάρουμε στο χώρο που είναι ειδικά για μοτοσυκλέτες και ρωτάμε τον υπάλληλο που πληρώνουμε το αντίτιμο. Μας οδηγεί σε ένα αυτόματο μηχάνημα το οποίο έχει κάποιο πρόβλημα όπως μας εξηγεί. Το μηχάνημα δεν δέχεται την κάρτα μας και ο υπάλληλος μας λέει πως δεν επιτρέπεται άλλος τρόπος πληρωμής και μπορείτε να παρκάρετε δωρεάν!
Ρε καλέ μου άνθρωπε, ολόκληρο σχέδιο καταστρώσαμε… μην μας μπιπ τώρα 😉
Στο πάρκινγκ γνωρίζουμε ένα Εσθονό με ένα BMW GS 1200 όπου έχει έρθει με τον 11χρονο γιο του για να του δείξει τις ομορφιές της Νορβηγίας. Τον ζήλεψα πραγματικά… μακάρι να μπορέσω και εγώ να το κάνω μια μέρα με τις κόρες μου…
Πριν ξεκινήσουμε την ανάβαση, στο περίπτερο με τις πληροφορίες, βλέπουμε δύο ενδιαφέρουσες φωτογραφίες:
Παραδίπλα υπήρχε μια πινακίδα πως τα drone απαγορεύονται, πράγμα που μας ξενέρωσε αρκετά…
Η συνολική διαδρομή είναι 12 χιλιόμετρα και η συνολική υψομετρική διαφορά 570 μέτρα, κάτι που μεταφραζόταν σε 6 έως 8 ώρες περπάτημα. Κατά την ανάβαση συναντάμε τρεις μεγάλες ανηφόρες ενώ υπάρχουν αρκετές αλυσίδες στα βράχια για να προστατεύουν τους επισκέπτες από το γκρεμό, καθώς ο βράχος γλιστράει αρκετά παρόλο που είναι στεγνός. Στη σκέψη και μόνο μιας μικρής βροχής που θα τον έκανε να γλιστράει περισσότερο με πιάνει τρόμος.
Η διαδρομή είναι πανέμορφη και σε κάποια σημεία μπορείς να απολαύσεις το τεράστιο φιόρδ στα αριστερά σου. Τα ανεβοκατεβάσματα φαίνεται να ταλαιπωρούν αρκετό κόσμο αλλά μετά από μερικές ανάσες όλοι συνεχίζουν.
Τρικολόρε 😉
Φτάνοντας στο βράχο βρίσκουμε μια μικρή ουρά. Ένας – ένας οι πεζοπόροι στήνονται για φωτογραφίες έχοντας τους φίλους του απέναντι να τους φωτογραφίσουν.
Υπολογίζεται ότι ο βράχος υπάρχει εκεί από την τελευταία εποχή των παγετώνων, περίπου το 50.000 π.Χ. Ο όγκος του είναι 5 κυβικά μέτρα και στέκεται 984 μέτρα πάνω από το φιόρδ!
Όπως περιμένω στην ουρά γνωρίζω ένα ντόπιο οδηγό βουνού που συνόδευε ένα γκρουπ από Νοτιοκορεάτες και πιάνουμε λίγο την κουβέντα. Και η ώρα καταφθάνει… πάμε λοιπόν, ένα βήμα για την ανθρωπότητα…
Μετά τις φωτογραφίες αράζουμε να τσιμπήσουμε κάτι για να πάρουμε δυνάμεις, προτού πάρουμε το δρόμο του γυρισμού.
Η ουρά που περιμένει για να ανέβει στο βράχο. Στα αριστερά της φωτογραφίας φαίνεται το αρκετά εύκολο μονοπάτι που σε οδηγεί πάνω σε αυτόν.
Το πλάτωμα που καθόμαστε -το οποίο είναι δημοφιλές σημείο για Base Jumping- προσφέρει καταπληκτική θέα προς το φιόρδ…
Και παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής, ο οποίος είναι εξίσου δύσκολος. Ότι ανεβαίνει, κατεβαίνει…
Περίπου στις 14:30 επιστρέφουμε στο πάρκινγκ. Είχαμε ξεκινήσει την πεζοπορία στις 8:30 άρα μας πήρε έξι ώρες, δεν το λες και κακά.
Πριν συνεχίσουμε ρίχνουμε μια ματιά από το μπαλκόνι του καφέ/εστιατορίου που φημίζεται για την μαγευτική θέα που έχει προς το φιόρδ αλλά και προς τον δρόμο που οδηγεί στο Lysebotn. Και δεν φημίζεται άδικα…
Κλικ για μεγέθυνση
Το θερμόμετρο έχει ανέβει αρκετά, έτσι ο Γιάννης βγάζει την DSLR και βαράει κατά ριπάς στο δρόμο προς το κάμπινγκ.
Πίσω στο κάμπινγκ όπου αφαιρούμε ορειβατικό εξοπλισμό για να φορέσουμε το μοτοσυκλετιστικό. Τσεκάρω ίντερνετ και το κάμπινγκ στο Sandnes μου έχει απαντήσει ότι έχει διαθεσιμότητα. Κάνω την κράτηση και αναχωρούμε με πορεία δυτικά.
Όμορφη διαδρομή αλλά δεν συγκρίνεται με τίποτα με τις εικόνες που συγκεντρώσαμε κατά την διάρκεια της πεζοπορίας. Την αδικώ, το ξέρω…
Γύρω στις 18:30 φτάνουμε στο κάμπινγκ, αφήνουμε τα πράγματα στην καμπίνα μας και τραβάμε για μια γρήγορη βόλτα στο Stavanger.
Πριν το Stavanger σταματάμε στο Three Swords Monument (Sverd i fjell), ένα μνημείο που αποτίει φόρο τιμής στη μάχη του Hafrsfjord με νικητή τον Harald, ο οποίος ένωσε όλη τη Νορβηγία σε ένα βασίλειο.
Τα σπαθιά έχουν ύψος σχεδόν 10 μέτρα και τα δύο αντιπροσωπεύουν την ειρήνη και την ενότητα. Το τρίτο και μεγαλύτερο, αντιπροσωπεύει το σπαθί του ίδιου του Harald.
Κουίζ… τι είναι αυτό;
Σταθμός επισκευής ποδηλάτων… οι τύποι είναι πολύ μπροστά…
Καβάλα και πάλι και πορεία προς το Stavanger όπου και παρκάρουμε σε ένα χώρο στάθμευσης μοτοσυκλετών στο λιμάνι της πόλης. Είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Νορβηγίας και θεωρείται ως «Πρωτεύουσα του πετρελαίου της Νορβηγίας», καθώς το 1969, ανακαλύφθηκε πετρέλαιο κοντά στην πόλη.
Η πόλη συνδυάζει τη μοντέρνα αρχιτεκτονική με τα κτίρια του 18ου αιώνα ενώ το λιμάνι αποτελεί το εμπορικό κέντρο της περιοχής. Σε πολλούς οδηγούς αναφέρεται και ως “Μικρό Μπέργκεν”.
Κλικ για μεγέθυνση
Στο λιμάνι είναι δεμένο το ιστορικό πλοίο “Rogaland” το οποίο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε αρκετές “στενές επαφές” με νάρκες και βόμβες. Το πιο γνωστό περιστατικό ήταν η έκρηξη που συνέβη στις 20 Απριλίου 1944 στο λιμάνι του Μπέργκεν όπου το πλοίο υπέστη σοβαρές ζημιές και βυθίστηκε εκεί. Έξι άνθρωποι πέθαναν και αρκετοί τραυματίστηκαν.
To 2016 το πλοίο βάφτηκε λευκό για να “παίξει” το ρόλο του νοσοκομειακού πλοίου στη ταινία για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο “Dunkirk”.
Ωστόσο, το τι ηλεκτρικό αυτοκίνητο κυκλοφορεί είναι πέρα από κάθε φαντασία. Κάπου είχα διαβάσει ότι το κοινοβούλιο έθεσε φιλόδοξο στόχο ώστε μέχρι το 2025 όλα τα οχήματα που θα πωλούνται στην χώρα να είναι ηλεκτρικά, υδρογόνου ή υβριδικά plug-in. Ήδη σήμερα το 37% των συνολικών πωλήσεων είναι ηλεκτρικά!
Συνεχίζουμε τον περίπατο μας μέσα στα γραφικά αλλά άδεια πλακόστρωτα στενά της πόλης όπου κυριαρχούν τα πολύχρωμα ξύλινα σπίτια.
Για Nordkapp καλά πάμε; 😉
Ο Καθεδρικός ναός της πόλης
Κοιτώντας το ρολόι βλέπουμε ότι είναι ήδη 21:00… Με το να μην βραδιάζει χάνουμε εύκολα την αίσθηση του χρόνου. Μπαίνουμε βιαστικά σε ένα σούπερ μάρκετ για ανεφοδιασμό (τα περισσότερα είναι ανοιχτά μέχρι τα μεσάνυχτα) και τραβάμε βιαστικά πίσω στην καμπίνα μας η οποία καμία σχέση δεν έχει με την χθεσινή. Μικρή με κοινόχρηστο μπάνιο και χωρίς τρεχούμενο νερό…
Τροχάδην για μπάνιο με ένα περίεργο σύστημα με κάρτες και επιστροφή για να απολαύσουμε το πιάτο ημέρας του σεφ που πολύ σωστά μαντέψατε, είναι μακαρόνια! Αυτή την φορά με μια κα-τα-πλη-κτι-κή κόκκινη σάλτσα την οποία συνταγή είχε μάθει από ένα μαύρο ναυτικό στο Τζιμπουτί, μαριναρισμένη με τόνο ατ-λιντλ-ικού. Μούρλια σας λέω…
Τσεκάρουμε καιρό και αύριο δείχνει ότι θα μας κάνει την χάρη να μας αφήσει να πεζοπορήσουμε στο διάσημο Preikestolen, έτσι στέλνω ένα μέιλ σε ένα κάμπινγκ που είχα στις σημειώσεις μου στην πόλη της Odda. Μόλις πατώ αποστολή, αποκοιμιέμαι…
Έξοδα ημέρας:
| Διαμονή σε Καμπίνα στο Sadnes | 15,65 € |
| Βενζίνη | 14,65 € |
| Supermarket | 2,03 € |
| Σύνολο | 32,33 € |
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Καλησπέρα φίλοι μου. Ενδιαφέρομαι κι εγώ να ταξιδέψω έως το Nordcap αλλά είμαι κατ’ ανάγκη μοναχικός καβαλάρης … είναι μεγάλο το διάστημα που πρέπει να αφιερώσει κάποιος για να το υλοποιήσει και δύσκολα βρίσκεις παρέα για να ακολουθήσει. Πριν ρωτήσω αυτό που θέλω, να σας εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για το εγχείρημά σας αλλά και για την δημοσίευσή σας, η οποία περιέχει λεπτομέρειες που με βοήθησαν πάρα πολύ και με καθήλωσε διαβάζοντάς την. Ήθελα να σας ρωτήσω: 1) Αν όλες τις ημέρες σας διανυκτερεύσατε σε camping ή μείνατε και σε ξενοδοχείο, 2) Αν είναι ανεκτές οι συνθήκες ώστε να μείνει κάποιος σε αντίσκηνο κι αν ΝΑΙ πως καλύπτονται οι ανάγκες για να φορτίσεις τις ηλεκτρονικές συσκευές; Υ.Γ. Το profil μου είναι παρόμοιο με το δικό σας … αν αυτό βοηθάει για περισσότερες συμβουλές.
Καλημέρα Λεωνίδα. Το Βόρειο Ακρωτήριο και προπαντώς η Νορβηγία είναι ένα υπέροχος, μαγικός, προορισμός. Μπορείς να το κάνεις όλο με σκηνή σε οργανωμένα κάμπινγκ. Υπάρχουν πάρα πολλά και είναι πιο εύκολο -και πιο οικονομικό φυσικά- από το ψάχνεις για ξύλινα καλυβάκια ή ξενοδοχεία. Τα κάμπινγκ διαθέτουν ρεύμα με μια μικρή έξτρα χρέωση τις περισσότερες φορές. Στην περίπτωση μας τα ξενοδοχεία ήταν αρκετά ακριβά σε αντίθεση με τα καλυβάκια που ήταν περίπου από 50€ μέχρι 80€ και για τους τέσσερις. Μια μέρα αναγκαστικά μείναμε σε ξενοδοχείο γιατί δεν βρίσκαμε σπιτάκι και το ακριβοπληρώσαμε.
Δες αυτό του ταξιδιωτικό -αν δεν το έχεις δει- του φίλου Μερκούρη που το έκανε σόλο και με κάμπινγκ κατά το πλείστον:
https://motoadv.gr/nordkapp2013/
Σίγουρα θα βρεις αρκετές πληροφορίες
Καλούς δρόμους σου εύχομαι
Σε ευχαριστώ πολύ.
Καλησπέρα φίλοι μου. Διάβασα αρκετά Links που παραπέμπουν στο Nordkapp. Η δική σας περιγραφή ήταν η αρτιότερη … σε τέτοιο βαθμό που αποφάσισα να ακολουθήσω επακριβώς τ’ αχνάρια σας διαφοροποιώντας μόνο τις ημέρες διαμονής. Σκέφτομαι σοβαρά να ξεκινήσω μετά τις 20 Ιουνίου ώστε να βρίσκομαι στο κέντρο της εαρινής ισημερίας. Θερμά συγχαρητήρια για την λεπτομερέστατη ανάρτηση του ταξιδιωτικού σας. Και μία ερώτηση … Πως καλύπτατε τις ανάγκες σας για Internet κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σας, για να έρθετε π.χ. σε επαφή με τα Camping ;
Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Ελπίζω να απολαύσεις την διαδρομή που κάναμε όπως ακριβώς την απολαύσαμε και εμείς.
Όσο αναφορά το ίντερνετ, σχεδόν σε όλες τις χώρες που κινηθήκαμε (εκτός Βόρεια Μακεδονία & Σερβία) είχαμε τα δεδομένα μας με το κινητό μας να δουλεύει όπως και στην Ελλάδα. Η Νορβηγία μπορεί να είναι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανήκει όμως στις χώρες που παρέχουν δωρεάν roaming. Αντιγράφω από το σαιτ της Cosmote τις χώρες που παρέχουν δωρεάν roaming σε ελληνικούς αριθμούς: Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Γαλλία, Γαλλική Γουιάνα, Γερμανία, Γιβραλτάρ, Γουαδελούπη, Δανία, Εσθονία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Κροατία, Κύπρος, (ΛΑ) Ρεγιούνιον, Λετονία, Λιθουανία, Λίχτενσταϊν, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Μαρτινίκα, Νορβηγία, Ολλανδία, Ουγγαρία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία, Σουηδία, Τσεχία, Φιλανδία.
Ελπίζω να βοήθησα.
Στέλιος
Στέλιο σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις πολύτιμες συμβουλές σου.
Το μαγαζι στο ποζαρ λεγεται καρατζοβιτισσα
Έχεις δίκιο Πέτρο…
Φάγαμε τόσο πολύ που της φάγαμε και 2-3 γράμματα 😉