Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας: “Βαλκάνια”

8^η μέρα (Τετάρτη – 23/8/2017)

Διαδρομή:

Μάλλον μου έπεσε αλμυρή η χθεσινή πίτσα γιατί ξύπνησα τόσο διψασμένος λες και με είχαν ξεχάσει στην έρημο Σαχάρα καμιά βδομάδα. Αναζητώντας λίγο νερό στο ψυγείο της κουζίνας, ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μου η σπιτονοικοκυρά μας. Μετά από ένα αμοιβαίο χαιρετισμό με ρωτάει στη γλώσσα της για καφέ (ο καφές ήταν η μόνη λέξη που κατάλαβα), γνέφω καταφατικά και αρχίζει να μας ετοιμάζει ένα υπέροχο πρωινό. Έρχεται και ο Θάνος, καθόμαστε στη βεράντα και αρχίζουμε να οργανώνουμε το πρόγραμμα της ημέρας.

Αφού ευχαριστήσαμε τη φιλόξενη γιαγιούλα, φορτώσαμε το v-stromάκι και πήραμε το δρόμο για το κέντρο της πόλης. Την προηγουμένη νύχτα φτάσαμε αργά στην περιοχή κι έτσι ο περίπατος μας περιορίστηκε στην γειτονιά που βρισκόταν ο ξενώνας. Σειρά λοιπόν σήμερα είχε το ιστορικό κέντρο.

Μετά από ένα τέταρτο φτάσαμε στα όρια της παλιάς πόλης. Παντού κιόσκια και καφετέριες ενώ οι πεζόδρομοι έσφυζαν από ζωή. Δίμετροι Κροάτες με μεσαιωνικές στολές στηνόντουσαν δίπλα στους τουρίστες για μια φωτογραφία. Στενάκια γεμάτα καλαίσθητα μαγαζάκια κάθε είδους.

Κάπου στη διαδρομή χάσαμε τα δύο υποστρώματα που είχαμε μαζί μας (που άλλωστε δεν προλάβαμε να ανοίξουμε σε αυτό το ταξίδι). Τα είχε στριμώξει ο Θανάσης πίσω – πίσω, κάτω από το δεξί του χέρι αλλά μη αντέχοντας την αντίσταση του αέρα, μας έφυγαν ψάχνοντας νέα αφεντικά.

Το Εθνικό Θέατρο της Κροατίας, χτισμένο το 1893

Η παραλιακή πόλη του Split (Σπλιτ) είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Κροατίας και επίσης γνωστή για τη μοναδική Ρωμαϊκή κληρονομιά της, που περιλαμβάνει το προστατευόμενο από την UNESCO Παλάτι του Διοκλητιανού. Η πόλη χτίστηκε γύρω από το παλάτι, που σήμερα είναι γνωστό για τη θαυμάσια διατήρηση του, και είναι ένα από τα διασημότερα και πιο ολοκληρωμένα αρχιτεκτονικά και πολιτιστικά μνημεία της Κροατικής Αδριατικής ακτής. Πριν τη ρωμαϊκή περίοδο, η περιοχή ήταν γνωστή ως Ελληνική αποικία με την ονομασία Ασπάλαθος. Η πόλη έχει πληθυσμό 188.694 κατοίκους και αποτελεί το δεύτερο σπουδαιότερο λιμάνι της Κροατίας.

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το Split γνώρισε οικονομική και δημογραφική έκρηξη που οδήγησε στη δημιουργία δεκάδων εργοστασίων. Έγινε το οικονομικό κέντρο της περιοχής και πλημμύρισε από κύματα αγροτών μετοίκων από την υπανάπτυκτη ενδοχώρα. Η ναυπηγική βιομηχανία ήταν ιδιαίτερα επιτυχής και η Γιουγκοσλαβία, με τα κροατικά ναυπηγεία της, έγινε μία από τις κορυφαίες χώρες του κόσμου στον τομέα αυτό. Η πόλη έγινε το μεγαλύτερο επιβατικό και στρατιωτικό λιμάνι στη Γιουγκοσλαβία, στεγάζοντας το αρχηγείο του Γιουγκοσλαβικού Ναυτικού. Ακολούθησε η οικονομική ύφεση της δεκαετίας του 1990 αλλά μετά το 2000 το Split άρχισε πάλι να αναπτύσσεται εστιάζοντας στον τουρισμό. Από ένα απλώς μεταβατικό σημείο το Σπλιτ είναι τώρα από τους κυριότερους τουριστικούς προορισμούς της Κροατίας.

Μέσα στο παλάτι του Διοκλητιανού

Αφού ολοκληρώσαμε τη βόλτα μας στο πανέμορφο Split, μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας και βάλαμε στο gps το Sibenik. Θέλαμε να φτάσουμε νωρίς εκεί ώστε να καταφέρουμε να δούμε το εθνικό πάρκο του Krka την ίδια μέρα, όπως και έγινε. Η διαδρομή όμορφη και ο καιρός σύμμαχος. Φτάσαμε στον ξενώνα μας μεσημεράκι, γεγονός που εκμεταλλευτήκαμε ώστε να πλύνουμε τα ρούχα μας, που για λόγους οικονομίας χώρου δεν ήταν και πολλά. Μαύρα ζουμιά βγήκαν από τα παντελόνια μας αλλά ο Θανάσης που έκανε το στύψιμο δεν μασούσε. Όταν τέλειωσε μαζί τους τα είχε κάνει σαν καινούρια.

Θαλασσοκαλλιέργειες

Κατά τις 14:00 χαιρετίσαμε τους οικοδεσπότες μας και φύγαμε για το πάρκο. Το Krka National Park πήρε το όνομα του από τον ποταμό του Krka, προερχόμενο από την αρχαία ελληνική λέξη Κήρυκος. Βρίσκεται μόλις μερικά χιλιόμετρα από το Sibenik και δημιουργήθηκε για να προστατεύσει την χλωρίδα και πανίδα του ποταμού. Ανακηρύχθηκε εθνικό πάρκο της Κροατίας το 1985 και η περιοχή είναι διάσημη για την αφθονία της στη λεβάντα, λόγω του υψομέτρου αλλά και του μεγάλου αριθμού μελισσών.

Φτάνοντας στο ταμείο, το εισιτήριο μας φάνηκε λίγο τσιμπημένο αλλά αντιληφθήκαμε τη δυνατότητα που μας δινόταν να μπούμε στο πάρκο μετά τις 16:00 σε μειωμένη τιμή (130 Kuna από 180 Kuna που ήταν κανονικά). Αποφασίσαμε να εκμεταλλευτούμε την έκπτωση κι έτσι αράξαμε σε ένα σημείο εκεί κοντά, ανοίξαμε τη σακούλα με τις λιχουδιές που είχαμε πάρει λίγο πριν από ένα τοπικό φούρνο και μασουλώντας, αρχίσαμε να χαζεύουμε πάνω από ένα μικρό χάρτη του πάρκου. Όταν ήρθε η ώρα, ένα λεωφορείο μας μάζεψε και μας κατέβασε κοντά στους καταρράκτες.

Το Krka πηγάζει από το όρος Dinara και στο Skradinski Buk, ένα από τα πιο ωραία μέρη του πάρκου, σχηματίζονται 17 καταρράκτες συνολικού ύψους 47 μέτρων. Στην περιοχή πολλά μονοπάτια, περιηγήσεις και ξεναγήσεις στα αξιοθέατα, εκδρομές με βάρκα, εστιατόρια και μουσείο.

Το Ρόσκι Σλαπ, κοντά στο Μίλιεβτσι, είναι το δεύτερο δημοφιλέστερο αξιοθέατο ενώ οι καταρράκτες του είναι επισκέψιμοι όλο το χρόνο. Ο καλύτερος τρόπος για να φτάσεις στο Ρόσκι Σλαπ είναι είτε με καραβάκι που διαθέτει το πάρκο είτε οδικώς από το δημόσιο δρόμο. Στην ίδια περιοχή υπάρχει και το νησί Βίσοβατς που δημιούργησε ο Λουδοβίκος Α΄ της Ουγγαρίας με το Ρωμαιοκαθολικό ομώνυμο Μοναστήρι, ιδρυμένο από τους Φραγκισκανούς το 1445 κοντά στο χωριό Μίλιεβτσι.

Περπατήσαμε στα καλοφτιαγμένα μονοπάτια και όταν φτάσαμε στο μεγάλο καταρράκτη, ο Θανάσης φόρεσε το μαγιό του και έριξε μια βουτιά. Κι όσο το φιλαράκι μου κολυμπούσε, εγώ άρπαξα την ευκαιρία να δοκιμάσω τις ρυθμίσεις της φωτογραφικής μου μηχανής καθώς και το νέο μου φίλτρο.

Οι εντυπωσιακοί καταρράκτες στο Skradinski Buk

Φεύγοντας από εκεί, κατευθυνθήκαμε προς τη λίμνη με το νησάκι του Βίσοβατς. Νωρίτερα είχαμε παρατηρήσει διάφορα εναέρια μέσα που επιχειρούσαν στην περιοχή για την κατάσβεση κάποιας πυρκαγιάς εκεί κοντά. Ξαφνικά, ένα Canadair περνάει από πάνω μας, προσθαλασσώνεται στη λίμνη, γεμίζει νερό και φεύγει ξανά. Ακολουθούν άλλα δύο, σε απόσταση 50 μέτρων από εμάς. Με κλειστό πλέον το πάρκο, αφού η ώρα είχε περάσει, αράζουμε εκεί και χαζεύουμε τις περίτεχνες κινήσεις των πιλότων.

Πιο βράδυ, επισκεφθήκαμε την πόλη του Sibenik. Η περιοχή είναι ιδανική για ιστιοπλοΐα, διάσπαρτη με νησιά, και επικεντρωμένη γύρω από την πόλη και τον περίφημο καθεδρικό του Αγίου Ιακώβου, Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Αρκετά φρούρια, απομεινάρια της εποχής της Αναγέννησης. Περπατήσαμε αρκετά στα στενάκια της πόλης, αφήνοντας τους εαυτούς μας να χαθούν σε αυτά. Όταν τελικά πεινάσαμε, καταλήξαμε σε ένα ψητοπωλείο με πεντανόστιμα kebab που αποτέλεσαν και το βραδινό μας.

Ο καθεδρικός του Αγίου Ιακώβου, χτισμένος το 1402 σε γοτθικό ρυθμό

Το αρχιπέλαγος Kornati

Μέρα ξεκούρασης η σημερινή, τουλάχιστον από χιλιόμετρα πάνω στη μηχανή, αναγκαία ανάσα για τη μέρα που θα ακολουθούσε. Αράξαμε στις κρεβατάρες μας, βάλαμε συσκευές για φόρτιση και πέσαμε για ύπνο.

Έξοδα: