Κείμενο & φωτογραφίες: Παπαντωνίου Δημήτρης
«Όταν τα πράγματα πάνε στραβά είναι δύσκολο να τα επαναφέρεις. Ο νόμος του Μέρφυ δεν είναι φυσική. Είναι μια θεωρία που είπε ένας τύπος για να βγάλει νόημα μια απαίσια μέρα.
Το γεγονός ότι τα πράγματα πάνε στραβά δεν σημαίνει ότι είναι εκτός ελέγχου.
Είναι στο χέρι μας να φτιάξουμε τα πράγματα.
Είναι στο χέρι μας να πάρουμε ότι μπορεί να πάει λάθος και να το κάνουμε να πάει σωστά.
ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΕΣΤΩ»
Κείμενο: Γιατρομανωλάκης Γιάννης
Φωτογραφίες: Μαργιολάκης Θανάσης, Γιατρομανωλάκης Γιάννης
Φέτος έκλειναν 4 χρόνια από το προηγούμενο μεγάλο μας ταξίδι (βλέπε Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας: “Τουρκία”) και ο επόμενος προορισμός δεν μπορούσε να περιμένει άλλο. Μετά από την αναγκαστική αναβολή του 2016, αφού σε όλη την παρέα της Τουρκίας κάτι βρέθηκε να πάει στραβά, το απωθημένο των Βαλκανίων όφειλε να πάψει να αποτελεί απωθημένο.
Μαζί μου και πάλι ο Θανάσης. Και μπορεί η συντροφιά (όχι του Δαχτυλιδιού… της Τουρκίας) να μειώθηκε κατά το ήμισυ, αφού ο Κώστας και η Κατερίνα δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν, η παρέα του Θάνου όμως ήταν πέρα για πέρα αρκετή. Είναι παράξενο αλλά το πρώτο μου ταξίδι εκτός Κρήτης, πίσω στο μακρινό 2001, πάλι με τον ίδιο φίλο το είχα κάνει. Πρωτοετείς φοιτητές στο τμήμα Φυσικής τότε, βρεθήκαμε να ταξιδεύουμε μαζί για Θεσσαλονίκη. Χωρίς μηχανές αλλά… ποιος νοιαζόταν σε εκείνη την ηλικία; Και τα λεωφορεία μια χαρά έκαναν τη δουλειά τους.
Κείμενο – φωτογραφίες: Κυπραίος Μερκούριος – Στυλιανός
Είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι τόσο αμήχανα με αφορμή την ημερολογιακή καταγραφή ενός οδοιπορικού. Μοιάζω σαν να “τα ‘χω χαμένα και κολλάει η πένα” όπως λένε και οι Active Member. Aυτό το ταξίδι μου άφησε μια γκρίζα αίσθηση, πριν ακόμα αρχίσει. Η πρώτη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι μια ακουαρέλα μ’ ένα πλοίο να προσπαθεί να διατηρήσει την πορεία του κόντρα στον άνεμο και τα κύματα. Μ’ ένα τραβέρσο ανάποδο και πορεία προς τον βοριά …
Η πυξίδα έμοιαζε να είναι κολλημένη στον Βορρά, αυτόν έδειχνε καιρό τώρα. Την πρώτη φορά δεν τα κατάφερα. Το πάλεψα αλλά δεν μπήκα καν στο πλοίο. Τη δεύτερη μπήκα ενώ ήξερα πως φυσούσε δυνατός άνεμος, μάλλον βοριάς θα ήτανε. Η πυξίδα όμως εκεί, να δείχνει συνέχεια τον Βορρά. Ο αγέρας έστελνε τα κύματα να χτυπούν το πλοίο απ’ όλες τις πλευρές, εμποδίζοντας την πορεία του. Αν ήταν στο χέρι μου, δεν θα είχα σαλπάρει. Ξάφνου τον εκκωφαντικό ήχο των κυμάτων, έσπασε σαν προσταγή η θύμηση ενός στίχου του Καββαδία:
Τραβέρσο ανάποδο πορεία προς τον βοριά.
Κείμενο & φωτογραφίες: Δημοσθένης Παπαδόπουλος
Something for starters
Είναι πολύς καιρός τώρα που προσπαθώ να μεταφέρω στη λευκή κόλλα όλα αυτά που έζησα στο 26ήμερο ταξίδι μας το καλοκαίρι του 2012…
Όλο αναβάλλω τη συγγραφή, μετά γράφω και το σκίζω, μετά ξαναγράφω λίγο και το κρατάω και μετά πάει λέγοντας. Ίσως να φταίει που μπουκώνεις από πληροφορία (τόση που κάποιες φορές δεν προλαβαίνεις να την επεξεργαστείς όλη) και συναίσθημα όσο ταξιδεύεις και γι αυτό δυσκολεύομαι να τα βάλω σε μια τάξη τώρα ώστε να μπορώ να τα περιγράψω. Ίσως πάλι να μην το έχω με την περιγραφή, ποιος ξέρει; Αλλά κι αυτός που δεν ξέρει, θα μάθει και θα μου πει όταν το τελειώσω!
Περάσαμε 8 χώρες (7,5 για την ακρίβεια, μιας και στη Γερμανία κάναμε καμιά 40αριά χιλιόμετρα μόνο) και κάναμε συνολικά 4906 χιλιόμετρα (ο Σκίουρος έκανε τόσα, εγώ έκανα καμιά 300αριά παραπάνω), άλλα όμορφα, άλλα πανέμορφα, άλλα δύσκολα με χιονόνερα και κρύο μέσα στη μέση του καλοκαιριού, άλλα βροχερά μέχρι αηδίας και ελάχιστα αδιάφορα.
To those who can dream, there is no such place as faraway
Κείμενο: Στέλιος Οικονομάκης, Νατάσα Σπηλιοπούλου
Φωτογραφίες: Στέλιος Οικονομάκης, Νατάσα Σπηλιοπούλου, Αθηνά Βερνάρδου,
Σταύρος Αλεξάκης, Δημήτρης Αναστασάκης
Βίντεο: Δημήτρης Αναστασάκης
Μοντάζ: Στέλιος Οικονομάκης
Του σαλονιού ή του αλωνιού; Αλλά γιατί να επιλέξουμε; Πιάσε μια από όλα να γουστάρουμε. Και σαλονάτα στας Ευρώπας αλλά και να αλωνίσουμε στα “δικά μας” Βαλκάνια. Το φετινό πρόγραμμα έλεγε 13 χώρες -μαζί με την Ελλάδα- και περίπου 5700 χιλιόμετρα σε 16 μερούλες. Σχεδόν κάθε μέρα θα ξυπνούσαμε σε διαφορετική χώρα! Τα ταξίδι μας περιλάμβανε λίγο από όλα: μοντέρνες πρωτεύουσες, γραφικές κωμοπόλεις αλλά και ξεχασμένα χωριά, εθνικά πάρκα αλλά και βομβαρδισμένα τοπία, ορεινά περάσματα αλλά και άγνωστες διαδρομές, πολυφωτογραφημένα αξιοθέατα αλλά και καλά κρυμμένα μυστικά… Τόσες πολλές ανόμοιες εικόνες που άντε μετά να τις βάλεις σε μια τάξη για να τις διηγηθείς. Πάμε λοιπόν και όπου βγάλει…
Visits since 2007
