Αν και έχουμε επιστρέψει από την προηγούμενη Παρασκευή, μόλις σήμερα καταφέρνω να γράψω δύο γραμμές για ότι περάσαμε στην φετινή μας εξόρμηση. Προσπαθώντας να τακτοποιήσω λίγο τα ανάμεικτα συναισθήματα και τις ανάμεικτες εικόνες καταλήγω ότι η εκδρομή μας είχε 2 πρόσωπα. Το ένα πλούσιο και πολλές φορές χλιδάτο και το άλλο φτωχό και πολλές φορές στενάχωρο.

Είδαμε παιδιά, που μας κοιτούσαν λες και έβλεπαν κάποιο εξωγήινο να περικυκλώνουν τις μηχανές μας, να μας ζητούν να φωτογραφηθούν με εμάς ή με αυτές και τέλος να χαμογελούν πλατιά όταν τους κάναμε το χατίρι να ρίξουμε καμιά γκαζιά. Είδαμε χώρες που μέχρι «χθες» είχαν πόλεμο, να είναι ήδη 100 χρόνια μπροστά από μας. Είδαμε απίστευτα «σαραβαλάκια» να κυκλοφορούν στους δρόμους των γειτονικών μας χωρών, τα οποία μας γύρισαν αρκετά χρόνια πίσω. Είδαμε όλη την σαβούρα των Ελληνικών μέσων μαζικής μεταφοράς να κυκλοφοράει στις προαναφερόμενες χώρες.

Το εκδρομικό μας παζλ συμπληρώνεται με εικόνες από σπηλιές, κάστρα, βομβαρδισμένες περιοχές, εθνικά πάρκα, λίμνες, βουνά, μουσεία, ναούς και διάφορες άλλες όμορφες ή άσχημες εικόνες.

Εικόνες και συναισθήματα τα οποία θα προσπαθήσω ως συνήθως να σας τα μεταφέρω μέσω αυτής της σελίδας όσο πιο σύντομα γίνεται.

<

p style=”text-align:justify;”>
Μέχρι όμως να καταφέρω να ολοκληρώσω το εκδρομικό, ρίξτε καμιά βουτιά στους υπέροχους καταρράκτες του εθνικού πάρκου Krka.