Ημέρα 17η: Τρίτη 14 Ιουλίου 2015, Douglas – Edinburgh (327,1 km)
Fàilte gu Alba
Ο ήχος αφύπνισης με ξυπνάει στις 05:00 και μισή ώρα αργότερα σηκώνομαι. Aφού μάζεψα τα πράγματά μου, στις 06:50 βρίσκομαι στο λιμάνι του Douglas. Περνάω από έλεγχο αποσκευών, όπου ελέγχεται μόνο η πίσω βαλίτσα και η γυναίκα με ρωτάει αν έχω μαζί μου camping gas. Μακάρι να είχα μαντάμ, αλλά νόμιζα ο ηλίθιος πως τα camping στα μέρη σας έχουν κουζίνα …
Περιμένω στο προκαθορισμένο Lane και όσο περνάνε τα λεπτά μαζεύεται κι άλλος κόσμος.
Mοτοσυκλέτες σε τρέιλερ.
Επιβιβάζομαι στο πλοίο, όπου η μοτοσυκλέτα δένεται με τον ιδιαίτερο τρόπο από το πλήρωμα του Steam Packet. Στις 08:45 το πλοίο αναχωρεί από το λιμάνι του Douglas και βρίσκομαι στους εξωτερικούς χώρους του πλοίου αποχαιρετώντας τo IoM.
Η ταπεινή μου γνώμη για το ΙοΜ, είναι πως πρόκειται για έναν ιδιαίτερο προορισμό, ο οποίος μου πρόσφερε μια ιδιαίτερη εμπειρία. Για να είμαι ειλικρινής, ήθελα να το δω όπως το είδα. Δηλαδή με αμιγώς ταξιδιωτική ματιά, εξερευνώντας το μακριά από το πλήθος. Και ίσως να ήμουν τυχερός που δεν έτυχα σε κάποιον αγώνα από αυτούς που λαμβάνουν χώρα στο νησί τους καλοκαιρινούς μήνες, όπου ασφυκτιά από κόσμο και κίνηση. Με καθαρά ταξιδιωτική ματιά, δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα τα μάλα. Είναι ένα όμορφο μέρος, αλλά όχι πολύ όμορφο – αν με εννοείς. Οι δρόμοι του επίσης δεν με εντυπωσίασαν, εκτός από ορισμένα τμήματα. Περισσότερο θα έλεγα πως το ΙοΜ έχει αποκτήσει αυτή την αίγλη λόγω του μύθου που τον συνοδεύει, ο οποίος του έχει προσδώσει την ανάλογη μυθική διάσταση. Σίγουρα όμως ήμουν κερδισμένος με την παρουσία μου εδώ και το είδα σαν μια ακόμα ενδιαφέρουσα εμπειρία. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο …
Μόλις το πλοίο πιάνει πέλαγο, κατευθύνομαι στο εσωτερικό του, όπου θα αράξω στα αεροπορικού τύπου καθίσματα, περιμένοντας να περάσουν οι συνολικά 3,5 ώρες του πλου. Μέσα έχει αρκετό κόσμο και επιλέγω στην τύχη ένα από τα άδεια καθίσματα. Μετά από λίγο συνειδητοποιώ πως στο κάθισμα έχει ένα χαρτάκι, το οποίο γράφει το όνομα του επιβάτη. Και τι σύμπτωση, είναι το δικό μου! Τέτοια τύχη ούτε στο τζόκερ!
Νόμιζα ότι βρίσκομαι στην Ελλάδα, όπου ο καθένας κάθεται όπου βρει. Αλλά βρίσκομαι στην Ευρώπη, όπου σχεδόν τα πάντα λειτουργούν με τάξη και οργάνωση. Τόση που χάριν αστεϊσμού, ακόμα και η τύχη μπορεί να σε βάλει στη θέση σου! Όμως, ακόμα και σ’ αυτές τις λεπτομέρειες, φαίνεται το χάσμα που μας χωρίζει από την υπόλοιπη Ευρώπη. Φέρνω στο μυαλό μου ανάλογα περιστατικά που συμβαίνουν στην Ελλάδα και απελπίζομαι. Και καταλαβαίνω πως όσο κι αν θέλουμε να λέμε πως ανήκουμε στον δυτικό πολιτισμό, δυστυχώς θέλουμε ακόμα πολύ δρόμο για να τον προσεγγίσουμε.
Καθώς το πλοίο πλησιάζει το λιμάνι του Heysham, βρίσκομαι να περιμένω μαζί με πλήθος κόσμου. Εκεί γνωρίζω δυο μοτοσυκλετιστές τους οποίους είχα συναντήσει κατά την επιβίβαση, ο ένας με μπλε Triumph Tiger Explorer 1200 και ο άλλος με άσπρο Honda Crosstourer 1200. Aυτός με το Triumph έχει το ίδιο χρώμα με του Οικονομάκη. Αλλά το περίεργο δεν είναι αυτό, αλλά είναι ο ίδιος ο Οικονομάκης, μα τω θεώ! Όταν λέω ο ίδιος, ακριβώς ο ίδιος! Να φανταστείς, όταν κατέβηκε από το Triumph και έβγαλε το κράνος του, νόμιζα ότι ήταν ο Στέλιος! Ο τύπος είναι μετρίου αναστήματος και λίγο γεμάτος, καμιά σχέση με τον Οικονομάκη που είναι ψηλός και στυλάκι. Όμως στο πρόσωπο, είναι ακριβώς οι ίδιοι σαν φωτοτυπία! Για λόγους διακριτικότητας, ντράπηκα να του ζητήσω να τον βγάλω μια φωτογραφία για να τη δείξω στον Στέλιο …
Οι τύποι είναι από το Βέλγιο και τα λέμε μέχρι την αποβίβαση σε ιδιαίτερα φιλικό κι εγκάρδιο κλίμα. Το ταξίδι τους θα διαρκέσει 10 ημέρες και ο σωσίας του Οικονομάκη, τον Σεπτέμβρη θα ταξιδέψει με μοτοσυκλέτα στο Μαρόκο, όπου η γυναίκα του θα τον ακολουθήσει για 1,5 μήνα. Φαντάζεσαι η γυναίκα του, να είναι καμιά σωσίας της Νατάσας; O άλλος με το Honda, φαίνεται ιδιαίτερα συγκινημένος όταν του λέω πως είμαι Έλληνας, καθώς με τη γυναίκα του έχει έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα, την οποία και υπεραγαπά. Έχει επισκεφθεί πολλά ελληνικά νησιά και δη την Κρήτη, την Ρόδο, την Κω και άλλα …
Αποχαιρέτησα τους Βέλγους και περνώ την μπουκαπόρτα του πλοίου, ξανακυλώντας της ρόδες μου στην Μεγάλη Βρετανία και δη στην Αγγλία. Σταματώ κάπου στο λιμάνι προκειμένου να τσιμπήσω κάτι από τις προμήθειές μου, αλλά και να θέσω διάφορους προορισμούς στο GPS. Έχω βάλει σκοπό να φτάσω στην πρωτεύουσα της Σκωτίας το Εδιμβούργο, όπου και θα μείνω δυο βράδια. Στο Εδιμβούργο θα πάω μέσω αυτοκινητόδρομου αλλά και μέσω επαρχιακών, καθώς θέλω να οδηγήσω σε δυο ενδιαφέροντα σημεία. Το πρώτο είναι το Lake District National Park και μετά το Moffat θα πάρω τους επαρχιακούς, οι οποίοι και θα με οδηγήσουν στον σημερινό μου προορισμό. Ο καιρός είναι ηλιόλουστος, προμηνύοντας μια ευχάριστη οδηγική ημέρα.
Για αρχή οδηγώ στον A589 μέχρι να βγω από το Heysham. Στον δρόμο υπάρχει αρκετή κίνηση, όπως και στον αυτοκινητόδρομο Μ6, στον οποίο οδηγώ αμέσως μετά. Αυτό που μου προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι τα λίγα φανάρια και οι πολλοί κυκλικοί κόμβοι, εντός και εκτός πόλεων. Προσωπικά θεωρώ πιο πρακτικό τον κυκλικό κόμβο απ’ ότι τα φανάρια, καθώς την κυκλοφορία την ορίζουν οι χρήστες του δρόμου και όχι ένας προγραμματισμένος μηχανισμός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην χάνεις χρόνο περιμένοντας ν’ ανάψει το φανάρι. Και όλα εδώ γίνονται με τάξη και αρμονία! Μήπως θα έπρεπε και στην Ελλάδα, να αντικαταστήσουμε πολλούς από τους φωτεινούς σηματοδότες με κυκλικούς κόμβους; Μπα, χλωμό το κόβω γιατί πρώτον, είμαστε ανάξιοι να ρυθμίσουμε την κυκλοφορία από μόνοι μας. Εδώ με τα φανάρια και τσακωνόμαστε, βριζόμαστε, ρίχνουμε μούτζες, βγάζουμε κωλοδάχτυλα και άλλα τέτοια ωραία. Και δεύτερον, ενδεχομένως αυτό να αντιτίθεται στα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων που λυμαίνονται το ελληνικό δημόσιο χρήμα …
Βγαίνω από τον Μ6 και ακολουθώ τον επαρχιακό A684 προς Kendal. Ο στριφτερός δρόμος σκεπάζεται από το πράσινο χρώμα των δέντρων, αλλά η κίνηση όπως σχεδόν σε όλους τους δρόμους της Αγγλίας είναι αρκετή.
Εν συνεχεία παίρνω τον A591 προς Αmbleside, όπου πριν από αυτό κάνω μια στάση στη λίμνη Windermere. To Ambleside είναι ένα όμορφο χωριό, σε μια όχθη της λίμνης.
Η θέα της λίμνης σε κάποια σημεία είναι απλά μαγευτική …
Συνεχίζω στον A591 μέχρι το Keswick και μετά από αυτό παίρνω τον A66 προς Penrith όπου από εκεί και πέρα ξαναμπαίνω στον Μ6 και εν συνεχεία στον Α74 προς Μοffat.
Σ’ ένα σημείο του αυτοκινητόδρομου μετά το Carlisle, περνώ τα ανύπαρκτα σύνορα Αγγλίας – Σκωτίας τα οποία υποδηλώνονται τυπικά από την πινακίδα που σε καλωσορίζει στη δεύτερη. Μεγάλε, βρίσκομαι στην Σκωτία!
H Σκωτία αποτελεί το αρχαιότερο κράτος στο νησί. Scotland στα αγγλικά, Alba στα σκωτικά γαελικά. Σκωτία ονομάστηκε τον 11ο αιώνα μ.Χ. και μέχρι τότε διατηρούσε το ρωμαϊκό όνομα Καληδονία. Όπως οι Ιρλανδοί, έτσι και οι Σκώτοι, τρέφουν μια ιδιαίτερη αντιπάθεια για τους Άγγλους, από τα βάθη των αιώνων μέχρι σήμερα. Στις 18 Σεπτεμβρίου 2014 διεξήχθη δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο, με την Σκωτία να παραμένει σε αυτό. Η αλήθεια είναι πως αρκετοί Σκώτοι τρέφουν μια συμπάθεια για την ΕΕ εν αντιθέσει με το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο, στο οποίο επικρατεί ένα κλίμα εξόδου από την ΕΕ. Μάλιστα, το 2016 θα γίνει δημοψήφισμα στο Hνωμένο Βασίλειο σχετικά με την παραμονή ή έξοδό του από την ΕΕ.
Λίγο πριν το Moffat, σταματώ σ’ ένα βενζινάδικο στην έξοδο του αυτοκινητόδρομου, όπου ανεφοδιάζομαι σε βενζίνη και σταματώ για κολατσό. Χθες είχα αγοράσει πίττες, στις οποίες βάζω λίγο μέλι και από την πείνα, μου φαίνονται σαν σφακιανές έστω και χωρίς μυζήθρα! Πίνω λίγο καφέ, καπνίζω ένα τσιγάρο καθώς σε λίγη ώρα αναμένεται ν’ αρχίσουν τα ωραία …
Μερκ, μετά το Moffat, ακολούθησε στον 708 προς Εδιμβούργο. Πιστεύω πως θα σε προϊδεάσει για το τι θα συναντήσεις αργότερα στα Highlands. Βέβαια, ο 708 είναι Lowlands, αλλά καμία σημασία δεν έχει. Η διαδρομή είναι καταπληκτική και θα σε μαγέψει. Να πας από ‘κει και όχι από βαρετό αυτοκινητόδρομο.
Tα παραπάνω λόγια ανήκουν στον πολύ καλό μου φίλο ταξιδιώτη Δημήτρη Σάκκο, ο οποίος με βοήθησε με την πολύτιμη εμπειρία και γνώση του σε αυτό το ταξίδι. Ώρες ατέλειωτες μιλούσαμε για την Σκωτία, τόσο από κοντά όσο και δια ζώσης. Έτσι λοιπόν, ακολουθώ χωρίς δεύτερη σκέψη την προτροπή του Δημήτρη …
Από τα πρώτα χιλιόμετρα στον A708 από το Moffat προς το Selkirk, η Σκωτία και τα Lowlands φροντίζουν να μου εκθειάσουν τις ομορφιές τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πρώτα απ’ όλα οι δρόμοι και οι στροφές. Μέσα στη στροφή ο δρόμος ανηφορίζει και κατηφορίζει. Μέσα στη στροφή, το ξανατονίζω! Αυτό το πράγμα δεν το έχω ξαναδεί: ανηφοροκατηφόρες μέσα στη στροφή! Αλλά και στις ευθείες! Δεν κάνω τίποτα άλλο παρά να ανοίγω το γκάζι και να απογειώνομαι! Κυριολεκτικά όμως! Eδώ έπρεπε να γινόταν το Isle of Man TT, ψιθύρισα μέσα από το κράνος μου κάποια στιγμή …
Ό,τι και να γράψω, ό,τι φωτογραφία και να βγάλω, είναι αδύνατον να περιγράψω την οδηγική αίσθηση που αποκομίζω οδηγώντας στον A708. Αυτή τη στιγμή αισθάνομαι 20 χρόνια νεότερος, σαν να είμαι ένα 15χρονο κωλόπαιδο που πηγαίνει τέρμα γκάζι την πάπια του και σε κάθε σαμαράκι ανοίγει το γκάζι για να απογειωθεί! Είναι ίσως ο πιο διασκεδαστικός δρόμος που έχω οδηγήσει ποτέ στη ζωή μου …
Οι λόφοι και οι πλαγιές είναι καταπράσινοι. Και όταν λέω καταπράσινοι, εννοώ καταπράσινοι. Λες και δεν έχουν ίχνος πετρώματος πάνω τους. Αυτό το πράγμα πάλι, πρώτη φορά το βλέπω σε τόσο μεγάλο βαθμό …
Το μικρό πέτρινο γεφύρι στον καταρράκτη Grey Mare ‘s Tail, σε ταξιδεύει αιώνες πίσω στον χρόνο! Η αδυναμία μου στα γεφύρια θα με κρατήσει για αρκετά λεπτά σε αυτό το σημείο, όπου θα αρχίσω να εκτελώ κατά ριπάς με τη φωτογραφική. Ήδη η Σκωτία έχει μπει για τα καλά μέσα στην καρδιά μου …
Ε, άμα είσαι άσχετος και δεν ξέρεις να ρυθμίσεις το focus της φωτογραφικής, όση έμπνευση και να έχεις, η φωτογραφία θα είναι αποτυχημένη …
Συνεχίζω την πορεία μου σε αυτόν τον καταπληκτικό δρόμο με το απαράμιλλου κάλλους τοπίο.
Σε κάποια φάση βλέπω μια πινακίδα που υποδεικνύει τα σκωτσέζικα σύνορα. Μα προηγουμένως δεν τα είδα στον αυτοκινητόδρομο; Τέσπα, δεν μπορώ να καταλάβω, μιας και δεν μπορώ να βγάλω άκρη ούτε και στον χάρτη για το τι παίζει …
Τα ποτάμια και οι πολλές λίμνες, φροντίζουν έτσι ώστε το υγρό στοιχείο να δηλώνει κάθε στιγμή παρών. Η θέα της λίμνης Loch of the Lowes είναι μαγευτική.
Το ίδιο και της St. Mary’s Loch. Τα καταπράσινα βουνά απέναντι είναι τόσο περιποιημένα που μαρτυρούν την ανθρώπινη επέμβαση. Λες και οι ξυλοκόποι προσπάθησαν να φτιάξουν κάτι που να μοιάζει με έργο τέχνης.
Η Σκωτία μ’ έχει κερδίσει και αναρωτιέμαι αν είναι η πιο όμορφη χώρα που έχω ταξιδέψει μέχρι στιγμής. Αναρωτιέμαι αν είναι πιο όμορφη από την Νορβηγία. Γιατί μόνο με την Νορβηγία μπορώ να τη συγκρίνω …
Σε πολλά τμήματα του δρόμου, υπάρχει χαλίκι με προειδοποιητική σήμανση που αναγράφει “no road markings”. Aυτό από ένα σημείο και μετά, γίνεται ιδιαίτερα κουραστικό και εκνευριστικό. Αλλά και επικίνδυνο ακόμα και σ’ ένα γλυκό φρενάρισμα για το φορτωμένο “όσο δεν πάει άλλο” TDM μου.
Στο Mountbenger στρίβω αριστερά, οδηγώντας στον Α707 προς Innerleithen. Στο Traquair ακολουθώ τις πινακίδες που οδηγούν σ’ ένα αξιοθέατο εν ονόματι Traquair House. To παρατήρησα τελευταία στιγμή στον χάρτη και σκέφτομαι πως δεν έχω να χάσω και τίποτα με το να το επισκεφθώ. Ο φύλακας μου λέει πως στις 18:00 κλείνει και πως έχω στη διάθεσή μου περίπου 10 λεπτά για να τραβήξω μερικές φωτογραφίες.
Σειρά έχει o Α72, ο οποίος περνάει από διάφορα χωριά δίπλα στον ποταμό Tweed.
Μετά το Peebless ακολουθώ τον Α703. Θέλω να δω και το περίφημο Rosslin Chappel, αλλά σκέφτομαι να το αφήσω για αύριο ή μεθαύριο, μιας και τώρα πλησιάζω στο Εδιμβούργο και πρέπει να τακτοποιηθώ. Bάζω στο GPS τη διεύθυνση του camping και μετά από λίγη ώρα βρίσκομαι σε αυτό.
H τιμή των 19 £ (~27 €) τη βραδιά για σκηνή και μοτοσυκλέτα είναι πολύ ακριβή. Αμέσως ανατρέχω στις σημειώσεις μου αλλά και στις επιλογές του GPS, προσπαθώντας να βρω hostel, Β&Β ή apartments σε παραπλήσια τιμή με το camping. Αφού τηλεφώνησα σχεδόν σε όλο το Εδιμβούργο, το μόνο που κατάφερα ήταν να αυξήσω τον λογαριασμό του κινητού μου. E, ρε χτύπος που θα μου έρθει μόλις δω τον λογαριασμό της Cosmote …
Η τιμή για τα hostel κυμαίνεται γύρω στις 10 £, αλλά χωρίς parking για τη μοτοσυκλέτα μου. Tα B&B κυμαίνονται γύρω στις 50 £ και τα apartments γύρω στις 100 £. Kι αν τα πολλαπλασιάσεις επί δύο, καθώς θα μείνω δυο βράδια στο Εδιμβούργο, τότε πάει ο προϋπολογισμός …
Μη έχοντας άλλη επιλογή, αποφασίζω να μείνω στο camping, το οποίο μπορεί να είναι πανάκριβο, αλλά είναι η πιο φθηνή επιλογή. Κι εκεί σου ζητάνε χρήματα για τα πάντα. Ζητάνε χρήματα για το wi – fi και την κουζίνα. Για να βρεις έστω μια πρίζα προκειμένου να φορτίσεις τις συσκευές σου, πρέπει να κάνεις άνω – κάτω την κουζίνα και να ψάχνεις με ύφος ναρκαλιευτή. Τουλάχιστον το ντους είναι δωρεάν …
Αφού έφαγα μια κονσέρβα κι έκανα ντους, γράφω το ημερολόγιο με την ώρα να δείχνει 21:50 …
Kαταπληκτική οδηγικά ημέρα η σημερινή. Η Σκωτία με καλωσόρισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Συνέλεξα απαράμιλλου κάλλους εικόνες και η διασκεδαστική οδήγηση στον Α708 αφαίρεσε 20 χρόνια από τη ζωή μου …
Όμως ξενέρωσα με το πανάκριβο camping. Αλλά τι να κάνεις; Ανυπομονώ να φύγω από το Εδιμβούργο κι ας μην το έχω δει ακόμα! Το Εδιμβούργο μ’ έδιωξε χωρίς καν να το δω! Και η πλάκα είναι πως στον δρόμο σκεφτόμουν να μείνω τρία βράδια, προκειμένου να ξεκουραστώ, κάνοντας τουρισμό και dolce vita. Όμως, όσο κουρασμένος και να είμαι μετά από 17 ημέρες στον δρόμο, θέλω να φύγω ετούτη κιόλας τη στιγμή και να πάρω τους δρόμους για τα Highlands. Aυτό είναι το στοιχείο μου, αυτή είναι η φύση μου. Καλός ο τουρισμός, καλό το αραλίκι, καλή η dolce vita, αλλά δεν είναι αυτά που με συγκινούν σ’ ένα ταξίδι. Στις μεγαλουπόλεις τα πάντα είναι ακριβά, εν αντιθέσει με τα χωριά και τις μικρές πόλεις. Εκεί πέραν του ότι είναι πιο φθηνά, είναι και πιο αυθεντικά, ίσως και πιο ανθρώπινα. Αχ, πόσο θα ήθελα να ήμουν αυτή τη στιγμή στα Highlands …
Οidhche mhath!
Έξοδα – Σημειώσεις:
Διαμονή: Mortonhall Caravan Park (26,99 €)
Βενζίνη: 17,05 €
Σύνολο: 44,04 €
Γενικό Σύνολο: 1.113,77 €
Το δρομολόγιο Douglas – Heysham διαρκεί 3,5 ώρες με πλοίο της εταιρίας Steam Packet. Το εισιτήριο το πλήρωσα μέσω internet, μερικούς μήνες πριν. Και όπως αναφέρθηκε, το ποσό αυτό που περιλαμβάνει συνολικά 3 δρομολόγια πλοίων, θα προστεθεί στο τέλος του οικονομικού απολογισμού.
H Σκωτία ανήκει στο Ηνωμένο Βασίλειο και ισχύει ό,τι και σε αυτό.
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Μερκούρη ,σε χαιρετώ με σεβασμό για τις εμπειρίες που μοιράζεσαι μαζί μας.Συγχαρητήρια για τη φοβερή περιγραφή των ταξιδιών σου .
Θα εκτιμούσα συμβουλές σου για ταξίδι που σχεδιάζω κατόπιν σχετικής άδειας που δόθηκε από τη σύζυγό μου, κατόπιν σκληρών διαπραγματεύσεων .
Είμαι και εγώ μοναχικός αναβάτης και μετά από πολύ σκέψη σχεδιάζω το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό με τη πιστή εδώ και 10 χρόνια Vstrom DL 650 Κ7. Μετά τη πίστη μου στο Θεό, τη λατρεία στην οικογένεια μου, οι επόμενες αγάπες μου είναι το τρέξιμο αποστάσεων και τα ταξίδια με τη μηχανή . Προσεχώς σκέφτομαι να συνδυάσω τα δύο τελευταία. Συμμετοχή σε Μαραθώνιο και ταξίδι με τη μηχανή.Προορισμός η Κοπεγχάγη.
Το παράθυρο για το ταξίδι είναι αναγκαστικά μεταξύ 6 Μαι με 18 Μαι 2018 , περίπου δηλ. 14 μέρες .Ο Μαραθώνιος είναι στις 13 Μαι 2018 . Περίπου 4500 χλμ συνολικά όπου υπολογίζω πολύ συντηρητικά 5 μέρες να πάω , 3-4 μέρες η παραμονή και 5 η επιστροφή (μαζί με το πλοίο).
Διαδρομή Λαμία-Ηγουμενίτσα -Ανκόνα -Κοπεγχάγη και επιστροφή. Έχω ταξιδέψει Ευρώπη οδικώς με Ι.Χ.Ε αυτοκίνητο 2 φορές . Η μηχανή έχει 80000 απροβλημάτιστα χλμ με αρκετά ταξίδια εντός Ελλάδας σε Εθνικές και επαρχιακούς δρόμους (κυρίως)και θα γίνει αλλαγή ελαστικών, πιθανότατα αλυσίδας με γρανάζια και γενικός έλεγχος-service.Προϋπολογίζω για καύσιμα -ακτοπλοϊκά εισιτήρια -διαμονή σε βασικό δωμάτιο,αξιοπρεπές φαγητό και μικροέξοδα 2000€.Επιπλέον έχω την ΕΚΑΑ (Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης Ασθενείας) και θα κάνω ασφάλεια που περιλαμβάνει επαναπατρισμό σε περίπτωση βλάβης-ατυχήματος.
Υπολογίζω, συντηρητικά (μ.ο. 120-140 χλμ/ώρα) περίπου 450-500 χλμ /ημέρα και ευέλικτο πρόγραμμα στάσεων και επιλογή διαδρομής(Εθνικές -δευτερεύοντες οδοί) .Με προβληματίζει κυρίως ο καιρός (μέσα Μαΐου-Θερμοκρασία 14-18 βαθμούς ).Ποια η γνώμη σου ? Υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέξω ιδιαίτερα.Κάθε συμβουλή σου σεβαστή .Ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι καλά χιλιόμετρα …
Υ.Γ. όποιος ανέχεται τις παραξενιές μου ευπρόσδεκτη η παρέα του!
Γεια σου φίλε μου Γεώργιε και σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ενδιαφέρον ο προορισμός αλλά και ο σκοπός του ταξιδιού που πρόκειται να πραγματοποιήσεις.
Χωρίς να είμαι ειδικός, θεωρώ πως το πλάνο σου μπορεί να βγει άνετα στα χρονικά πλαίσια που θέτεις. Κι εγώ έχω έναν ενδοιασμό με τον καιρό, καθώς Μάιο δεν έχω ταξιδέψει ποτέ στην Ευρώπη, αλλά πιστεύω πως δεν θα αντιμετωπίσεις κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Ακόμα και με άσχημες καιρικές συνθήκες, φαντάζομαι πως οι κεντρικές οδικές αρτηρίες θα είναι ανοιχτές. Αν περάσεις από επαρχιακούς ορεινούς δρόμους (π.χ. αλπικά περάσματα) ίσως κάποια από αυτά να είναι κλειστά εκείνη την περίοδο. Καλό θα ήταν να ενημερωθείς από το διαδίκτυο πότε θα ανοίξουν, έτσι ώστε να περάσεις από εκεί αν φυσικά το επιθυμείς και βρίσκονται στη ρότα που έχεις χαράξει.
Εύχομαι να έχεις τον καιρό σύμμαχό σου και οι στόχοι που έθεσες να ευοδωθούν. Καλούς δρόμους και καλούς τερματισμούς να έχεις!
Μερκούρη, αυτές τις μέρες όλως τυχαίως διαβαζω το “τραβερσο ανάποδο πορεία προς τον βοριά” και πραγματικά νοιώθω εντονα τις στιγμές και τα συναισθήματα που περιγράφεις, γιατί κι εγώ, μολις επέστρεψα απο “ευρωπαϊκό” ταξίδι. Δεν ειναι η πρώτη μου φορά στην Ευρώπη, αλλα ταξίδι σαν κι αυτό που περιγράφεις, δεν εχω κάνει. Και βεβαια κάποια στιγμή ελπίζω να καταφέρω και Βόρειο Ακρωτήρι. Νασαι καλά που αφιερωνεις τόσο χρόνο για τα ταξιδιωτικά σου και για τις πληροφορίες που προσφέρεις. Οσο γι αυτά που γράφεις για τις ομορφιές που συναντάς στις άλλες χώρες ξέρω οτι είσαι αντικειμενικός, κι αυτό στο λέει κάποιος που ξέρει οτι η Ελλάδα ειναι ανεπανάληπτη, αλλα δεν είναι το κέντρο του κοσμου, ουτε μοναδική…. Καλή συνέχεια σε ότι σχεδιάζεις!!
Φίλε μου Παναγή, να με συγχωρείς για την καθυστερημένη απάντηση καθώς μόλις πριν λίγες ημέρες επέστρεψα από το φετινό οδοιπορικό.
Χαίρομαι που αναγνωρίζεις τον “κόπο” μου, μα πιο πολύ χαίρομαι που με διαβάζουν άνθρωποι ανοιχτόμυαλοι που αντιλαμβάνονται το ύφος ή το πνεύμα των γραπτών μου.
Ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες και εύχομαι να πραγματοποιηθεί κάθε ταξιδιωτική σου προσδοκία. Να είσαι καλά.
Μερκουρη να ξερεις οτι στο βενζιναδικο το ΣΤΟΠ ειναι γι αυτους που μπαινουν απο εθνικη και οχι γι αυτους που κυκλοφωρουν στον παραδρομο.Ευτυχως εισαι καλα .
Όχι φίλε μου. Το STOP στο εν λόγω σημείο είναι γι’ αυτούς που κινούνται στον παράλληλο και όχι στην εθνική. Αυτό μαρτυρά και η φωτογραφία που παραθέτω στην 34η ημέρα του ταξιδιωτικού.
Σ’ ευχαριστώ πολύ.
Αλλη μια απιστευτη περιπετεια,με δυσκολες συνθηκες ,κυριως ψυχικες…Ο λογος σου ορθος και οι φωτο σου απαιχτες.Ευχομαι να συνεχισεις για παρα πολλα χρονια αυτη την ψυχοθεραπεια ωστε να σε απολαμβανουμε κι εμεις φιλε Μερκ 🙂
Χαίρομαι που σου άρεσε και σ’ ευχαριστώ για τα καλά λόγια και τις ευχές σου, φίλε μου Τάσο. Να είσαι καλά!
Σαν την Ελλάδα δεν έχει πουθενά. Ποιο isle of man κάνε τον γύρο στο Τρίκερι και έλα πες μου Μερκουρη-Στυλιανε.
Μετά χαράς θα σου πω αγαπητέ, όταν θα κάνω τον γύρο στο Τρίκερι. Και ίσως και να μου αρέσει περισσότερο από το IoM. Σίγουρα όμως δεν θα σου πω αυτά τα ηλίθια και ανούσια κλισέ τύπου “σαν την Ελλάδα δεν έχει πουθενά”.
Έχει πουθενά στην Ευρώπη σαν την πατρίδα σου τη Συμη που εσύ απαξιώνεις ενώ άλλοι πληρώνουν πολλές χιλιάδες ευρώ για να δουν αυτό το καρτποσταλ?
Αν εσύ κατάλαβες πως την απαξιώνω, προφανώς δεν μπήκες στο πνεύμα των γραφόμενών μου. Καληνύχτα.
Έχει πουθενά σαν την παλιά πόλη της Ρόδου?πηγες Ντουμπρόβνικ πηγές Μόσταρ πηγές Πράγα είναι Ρόδος?
Αγαπητέ, το τι είναι όμορφο είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα και επαφίεται στο προσωπικό γούστο του καθενός. Δεν σημαίνει πως επειδή κάτι αρέσει σ’ εσένα, πρέπει σώνει και καλά ν’ αρέσει και σε όλους. Επίσης, ο κάθε τόπος είναι μοναδικός και έχει τη δική του ξεχωριστή ομορφιά και την ιδιαιτερότητά του.
Εγώ προσωπικά δεν ταξιδεύω για να αποδείξω ότι το δικό μου μέρος ή η δική μου χώρα είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει. Λες και δεν υπάρχουν ομορφιές σε άλλες χώρες ή λες και όλη η ομορφιά του κόσμου βρίσκεται συσσωρευμένη και μόνο στην Ελλάδα! Aλήθεια, έχεις δει τι ομορφιές υπάρχουν σε άλλες χώρες όπως π.χ. στην Νορβηγία; Τα ταξίδια κατάφεραν να μεγαλώσουν τον μικρόκοσμό μου (ο οποίος δεν περιορίζεται μόνο σε μία χώρα αλλά σε 45 μέχρι τώρα), άρα μπορώ να βλέπω τα πράγματα πιο σφαιρικά απ’ ότι τα έβλεπα πριν. Και σίγουρα, ταξιδεύοντας κατέρριψα πολλούς μύθους.
Κι αν θες την προσωπική μου άποψη (γιατί απ’ ότι κατάλαβα, θεωρείς λανθασμένα πως απαξιώνω την ομορφιά της χώρας μου), μια από τις ιδιαιτερότητες της Ελλάδας είναι τα πολλά μικρά και μεγάλα κατοικήσιμα νησιά που της προσδίδουν μια ανεπανάληπτη ομορφιά που δύσκολα συναντάς σε άλλες χώρες.
Κλείνοντας, για το Isle of Man που αναφέρθηκες στο πρώτο σου σχόλιο, το γράφω στο ταξιδιωτικό πως δεν ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα ούτε από άποψη φυσικής ομορφιάς αλλά και ούτε από άποψη οδηγικής απόλαυσης. Προφανώς διέφυγε της προσοχής σου. Όπως επίσης, σε αυτό το ταξιδιωτικό, δεν ενθουσιάστηκα από το Hallstatt ή από το Plitvice σε παλαιότερο ταξιδιωτικό. Αυτό δεν σημαίνει πως τα απαξιώνω, απλά καταθέτω την προσωπική μου άποψη ή αίσθηση αν θες και φυσικά χωρίς να έχω πρόθεση να την επιβάλλω.
Αυτά τα ολίγα …
Ναι ειδικά η Νορβηγία πολύ όμορφη χώρα τι να σου πω…για αυτό οι Νορβηγοί κατακλύζουν Ρόδο Κω Κάρπαθο Κέρκυρα Κάλυμνο κάθε καλοκαίρι…και αν θες να δεις φιόρδ πήγαινε στη λίμνη Πλαστήρα.
Η ομορφιά της Ελλάδος δεν είναι μόνο τα νησιά και το ανεπαναληπτο αιγαιοπελαγίτικο αρχιπέλαγος αλλά και η ενδοχώρα.Θεσσαλια και Χαλκιδική έχουν τρομερές παραλίες μην πούμε για Ηπειρο-Συβοτα μην πάμε και Καλαμάτα η Μάνη…
Όλοι εσείς που πάτε εξωτερικό γυρίστε πρώτα τη χώρα σας μαγευτειτε και μετά πείτε μας για Στάρι Μοστ (έχει και εδώ γεφύρι της Άρτας,φαράγγι Πορτιτσας κτλ) Cinque Terre (η Πάργα σε χαλάει) Ibiza (έχουμε εδώ Μύκονο που θέλει 10 Ιμπιθες).ενδεικτικά παραδείγματα.
Την επόμενη φορά λοιπόν, που κάποιος από εμάς θελήσει να ταξιδέψει στο εξωτερικό, θα σου προσκομίσει μια λίστα με μέρη της Ελλάδας που έχει επισκεφθεί. Και κατόπιν έγκρισης και σχετικής άδειας που θα του προσκομίσεις, μπορείς να του επιτρέψεις να ταξιδέψει και εκτός Ελλάδας.
Ήξερα ότι θα το γυρίσεις στην ειρωνειουλα καθότι εμείς εδώ είμαστε τριτοκοσμικοί Βαλκάνιοι χριστιανοταλιμπαν ενώ οι εξ ορισμού ρατσιστές μουσουλμάνοι πχ της Βοσνίας ή του Κοσόβου είναι πολιτισμένοι…οι Γερμανοί επίσης φίλοι μας…άνθρωπος που δεν έχει γυρίσει την Ελλάδα και δεν εκτιμάει το πιο όμορφο νησί ίσως παγκοσμίως καλό θα ήταν να ξεκινήσει πριν εκφέρει άποψη κύριε 45 χώρες.52 νόμους και 15 νησιά πιστεύω καλά είμαι.Α πήγα και Κύπρο αν θεωρείτε εξωτερικό Ξετρελαθηκα (τυχαίο?κομμάτι της Ελλάδος μας και αυτή).άντε μέχρι το Τρίκερι να μείνεις με.το στόμα ανοιχτό και άσε τη Μπάνια Λουκα.
Α, μάλιστα! Μετά από χιλιάδες χιλιόμετρα που έχω γράψει σε κάθε απομακρυσμένη γωνιά της Ελλάδας, τελικά έμαθα πως δεν την έχω γυρίσει. Τζάμπα κι ο κόπος μου δηλαδή …
Άλλα γράφω, άλλα καταλαβαίνεις, άλλα αντ’ άλλων γράφεις. Προφανώς δεν διαβάζεις προσεκτικά αυτά που γράφω ή δεν είσαι σε θέση να τα καταλάβεις. Οπότε δεν έχει νόημα να συνεχίσω τη συζήτηση.
Γειά χαρά!
Φίλε Μερκούρη, χαίρομαι πάρα πολύ να σε διαβάζω γιατί ταξιδεύεις και εμένα με τον τρόπο σου!!! Μετά τη Νορβηγία, περίμενα οδοιπορικό σου πως και πως!
Να είσαι καλά να γράφεις χιλιόμετρα και να μας μεταφέρεις τις όμορφες εικόνες που αποκομίζεις!!! Αναμένουμε για την επόμενη εξόρμηση σου! 🙂
Ευχαριστώ φίλε μου Κυριάκο, με κάνεις να χαίρομαι! H επόμενη εξόρμηση έχει ήδη πραγματοποιηθεί και το μόνο που απομένει, είναι να γραφτεί και να είναι στην οθόνη σου. Ελπίζω και εύχομαι να μην καθυστερήσει τόσο πολύ όσο η παρούσα …
Να είσαι καλά!
Μερκούρη φίλε μου, σ΄ ευχαριστούμε για αυτό το ακόμα ένα υπέροχο και πλήρες ταξιδιωτικό. Για μένα είσαι σταθερή αξία του ταξιδιωτικού μοτοσυκλετισμού, με ενέπνευσες με τη Νορβηγία, το ξανακάνεις τώρα. Πολλοί πάνε, πολλοί έρχονται, λίγοι όμως έχουν το χάρισμα να βλέπουν από τη δική σου οπτική γωνία, όχι μόνο το δρόμο και τις ομορφιές του, αλλά την τοποθέτηση από τη σωστή γωνία του δικυκλιστή που εξερευνά τον κόσμο.
Θα κρατήσω για τροφή όλων εμάς που ακόμα δεν έχουμε γευτεί αυτή τη μαγεία της Σκωτίας, τη φράση σου από την Ημέρα 19η: Πέμπτη 16 Ιουλίου:
“Σκωτία, μια χώρα ειδικά φτιαγμένη για τον μοτοσυκλετιστή”
Με το καλό στο επόμενο Μερκούρη!
Εγώ σ’ ευχαριστώ φίλε μου, Στράτο! Αποτελεί μεγάλη τιμή για εμένα να διαβάζουν τα ταξιδιωτικά μου και συνάμα να μου εκφράζουν την εκτίμησή τους, άνθρωποι και ταξιδευτές όπως εσύ.
Είμαι βέβαιος πως τόσο η Σκωτία όσο και η Ιρλανδία, θα σε μαγέψουν. Ο δε “Πάνθηρας” θα σε διασκεδάσει στους καταπληκτικούς δρόμους των Highlands.
Καλούς δρόμους να έχεις αδερφέ μου!