Κείμενο – φωτογραφίες: Κυπραίος Μερκούριος – Στυλιανός
Είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι τόσο αμήχανα με αφορμή την ημερολογιακή καταγραφή ενός οδοιπορικού. Μοιάζω σαν να “τα ‘χω χαμένα και κολλάει η πένα” όπως λένε και οι Active Member. Aυτό το ταξίδι μου άφησε μια γκρίζα αίσθηση, πριν ακόμα αρχίσει. Η πρώτη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι μια ακουαρέλα μ’ ένα πλοίο να προσπαθεί να διατηρήσει την πορεία του κόντρα στον άνεμο και τα κύματα. Μ’ ένα τραβέρσο ανάποδο και πορεία προς τον βοριά …
Η πυξίδα έμοιαζε να είναι κολλημένη στον Βορρά, αυτόν έδειχνε καιρό τώρα. Την πρώτη φορά δεν τα κατάφερα. Το πάλεψα αλλά δεν μπήκα καν στο πλοίο. Τη δεύτερη μπήκα ενώ ήξερα πως φυσούσε δυνατός άνεμος, μάλλον βοριάς θα ήτανε. Η πυξίδα όμως εκεί, να δείχνει συνέχεια τον Βορρά. Ο αγέρας έστελνε τα κύματα να χτυπούν το πλοίο απ’ όλες τις πλευρές, εμποδίζοντας την πορεία του. Αν ήταν στο χέρι μου, δεν θα είχα σαλπάρει. Ξάφνου τον εκκωφαντικό ήχο των κυμάτων, έσπασε σαν προσταγή η θύμηση ενός στίχου του Καββαδία:
Τραβέρσο ανάποδο πορεία προς τον βοριά.
Συνειδητοποίησα πως πάνω απ’ όλα, αυτό έπρεπε να κάνω. Να σώσω την παρτίδα μ’ ένα ανάποδο τραβέρσο και πορεία κόντρα στον άνεμο, στον βοριά. Και μετά ό,τι βγει. Η πυξίδα όμως εξακολουθούσε να δείχνει το βόρειο σημείο του ορίζοντα, σαν να μου λέει πως εκεί θα βρω στεριά …
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Στην πρώτη μου γνωριμία με τον Βορρά, τρία πράγματα μου έκαναν, εκ πρώτης όψεως, ιδιαίτερη εντύπωση. Η επιβλητική φύση, το διαφορετικό κλίμα και η αίσθηση του να βρίσκεσαι μακριά. Αυτά εν έτει 2013, ταξιδεύοντας στο βορειότερο άκρο της Ευρώπης. Ο Βορράς με είχε κερδίσει και αποφάσισα το επόμενο ταξίδι να είναι πάλι σε βόρειο σημείο του ορίζοντα.
Μετά από πολλές αναβολές, είμαι έτοιμος να αναχωρήσω στις 14 Αυγούστου 2014. Περίμενα μάταια κάποια χρεωστούμενα και λίγες ημέρες πριν, αποφασίζω να αναβάλλω το ταξίδι, καθώς αποδείχθηκε στόχος οικονομικά ανέφικτος. Έτσι λοιπόν, ταξίδεψα στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, σ’ ένα ταξίδι από αυτά που θα χαρακτήριζα “σταθμό” στη ζωή μου.
Φτάνουμε αισίως στο 2015 και όλα πλέον δείχνουν πως αυτή τη χρονιά θα καταφέρω να πάω εκεί που δεν κατάφερα την προηγούμενη. Ξέχασα όμως να σου πω, πού θέλω να ταξιδέψω, αν και αυτό πλέον αποτελεί λεπτομέρεια. Στις Βρετανικές Νήσους και δη στην Ιρλανδία, στην Νήσο του Μαν και στα Highlands της Σκωτίας.
Λίγο πριν το μπάρκο
Το πλάνο ήταν φυλαγμένο στο συρτάρι από την προηγούμενη χρονιά. Η ιδιαιτερότητα με αυτό το ταξίδι είναι πως εκτός από πλάνο έχει και … πρόγραμμα! Ο λόγος είναι τα 7 δρομολόγια πλοίων, ορισμένα εκ των οποίων πραγματοποιούνται σε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να είμαι συνεπής και να μην κάνω του κεφαλιού μου ως συνήθως. Έτσι λοιπόν, προσαρμόζω το πρόγραμμα με βάση τα δρομολόγια των πλοίων και η ημερομηνία αναχώρησης που έλαχε, είναι η 28η Ιουνίου 2015.
Τους τελευταίους τρεις μήνες βρισκόμουν ως συνήθως, σε κάθε απομακρυσμένη γωνιά της Ελλάδας, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Κάπου στα μέσα Ιουνίου, επιστρέφω στο Ηράκλειο Κρήτης με συμπτώματα υπερκόπωσης. Ακόμα κι όταν σηκώνομαι από το κρεβάτι κουράζομαι. Όταν δε, είμαι όρθιος, αισθάνομαι να χάνω τον κόσμο. Πιστεύω πως δεν είμαι σε θέση να ταξιδέψω. Αμφιβάλω τα μάλα για το αν μπορώ να νικήσω την κούραση των χιλιομέτρων. Μετά από ολιγοήμερη ξεκούραση, η κατάστασή μου βελτιώθηκε κάπως. Όμως διακατέχομαι από έναν σοβαρό ενδοιασμό, μην τυχόν και με προδώσουν οι δυνάμεις μου. Αλλά είμαι αποφασισμένος πως “θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό” …
Οι βαλίτσες φορτωμένες, ο εξοπλισμός πλήρης, η μοτοσυκλέτα ετοιμοπόλεμη. Είμαι τόσο ήρεμος και σχεδόν βέβαιος πως δεν θα τρέχω με την ψυχή στο στόμα για λεπτομέρειες της τελευταίας στιγμής. Τα πάντα φαντάζουν ιδανικά και με προϊδεάζουν για ένα ονειρικό ταξίδι. Μα δεν λογάριασα καλά …
Δεν λογάριασα καλά τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, τον Ιούνιο του 2015. Μία μόλις ημέρα πριν ξεκινήσω το ταξίδι …
Σάββατο 27 Ιουνίου 2015: κάπου σε μια φτωχή χώρα της Ευρώπης
Λίγη ώρα μετά τα μεσάνυχτα, ξημερώματα Σαββάτου, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας, με διάγγελμά του ανακοινώνει τη διενέργεια δημοψηφίσματος που θα πραγματοποιηθεί στις 5 Ιουλίου, όπου ο ελληνικός λαός, καλείται να ψηφίσει για τον αν αποδέχεται ή όχι τις προτάσεις των δανειστών. Το άκουσμα της σημαντικής αυτής είδησης, το αντιμετωπίζω με ψυχραιμία και λίγη ώρα μετά πέφτω για ύπνο. Όλα καλά μέχρι εδώ …
Αφού ξύπνησα το πρωί, φτιάχνω ζεστό καφέ και ακούω μουσική. Δεν βλέπω καν ειδήσεις. Μετά από λίγη ώρα πηγαίνω στην αντιπροσωπεία της Yamaha για να παραλάβω τη μοτοσυκλέτα και να πληρώσω το κόστος συντήρησης. Διαπιστώνω έγκαιρα ένα πρόβλημα με τη νέα τσιμούχα στην τρόμπα λαδιού του ψυγείου, η οποία δεν τοποθετήθηκε με ακρίβεια και αυτό είχε ως συνέπεια να στάζει κάτι σαν λάδια και νερά. Ευτυχώς το πρόβλημα αποκαταστάθηκε άμεσα με συνοπτικές διαδικασίες.
Σε κάποια φάση συνειδητοποιώ ότι δεν έχω μαζί μου μετρητά. Κανένα πρόβλημα, θα πάω στο πλησιέστερο ΑΤΜ να τραβήξω. Σε όλα τα ΑΤΜ όλων των τραπεζών επικρατεί χαμός. Τεράστιες ουρές από κόσμο που πανικοβλήθηκε από το διάγγελμα του πρωθυπουργού. Τέτοια κατάσταση δεν έχω ξαναδεί …
Βρίσκομαι στην ουρά ενός ΑΤΜ της Alpha Bank, όπου καπνίζοντας ατάραχος, παρατηρώ τις αντιδράσεις των ανθρώπων. Επικρατεί ένα κλίμα πανικού, τρομοκρατίας ίσως. Το όλο σκηνικό θα μπορούσε να παρομοιαστεί με τις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας. Ακούγοντας τις συζητήσεις, αρχίζω να πιστεύω πως η λογική έχει πάει περίπατο. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι ξεκάθαρο: ναι ή όχι στις προτάσεις των δανειστών. Και κάποιοι το μεταφράζουν ως ναι ή όχι στην παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση!
Το χθεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού, το αντιμετώπισα με ψυχραιμία, θεωρώντας το σαν μια απλή είδηση ή ανακοίνωση ή εξέλιξη ή όπως αλλιώς θες να το πεις. Και απορώ πως κάποιοι σπέρνουν τον τρόμο και τον πανικό, προσδίδοντας στο εν λόγω διάγγελμα χαρακτήρα … πολεμικού ανακοινωθέν! Ίσως γι’ αυτό να ευθύνονται και οι Ευρωπαίοι ηγέτες, οι οποίοι απειλούν τον ελληνικό λαό πως αν επικρατήσει το όχι στο προσεχές δημοψήφισμα, τότε η Ελλάδα θα βγει εκτός ευρώ και Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Ατάραχος, συνεχίζω να περιμένω στη σειρά μου, χαζεύοντας προς πάσα κατεύθυνση. Διαδηλωτής γράφει με σπρέυ ένα σύνθημα δίπλα στο ΑΤΜ και την ίδια στιγμή κάποιος προσπαθεί να του επιτεθεί. Στον δρόμο πραγματοποιείται μια πορεία στα πλαίσια του Gay Parade. Tουλάχιστον, δεν άκουσα χλευαστικά και σεξιστικά σχόλια για τη διαφορετικότητα κάποιων ανθρώπων. Μόνο κάποια γέλια ορισμένων για τον νεαρό διαδηλωτή με το σουτιέν.
Μια ευτραφής και λαλίστατη διερχόμενη από το ΑΤΜ λέει στον κόσμο “τρέξτε πρόβατα να πάρετε τα λεφτά σας”. Κανείς δεν της έδωσε σημασία, όλοι μοιάζουν να τα έχουν χαμένα. Ο μπροστινός μου, μου λέει πως θέλει να πάρει από την τράπεζα όλα του τα χρήματα. Το ίδιο και ο πισινός μου (στην ουρά εννοώ). Κι όταν τους λέω πως θέλω να τραβήξω ένα μικρό ποσό για μικροέξοδα, δυσφορούν και με κοιτούν μ’ ένα ύφος του στυλ “καλά, μ@λάκ@ς είσαι”; Στο πηγαδάκι που έχουμε στήσει, ακούω από το στόμα του ενός, το εξής:
– Ένας φίλος μου παντρεύεται σήμερα και ακύρωσε τον μήνα του μέλιτος στο εξωτερικό, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα!
Ακούω πολλά και διάφορα. Το ευτυχές είναι πως δεν άκουσα από κανέναν τη φράση “τα ‘λεγε ο γέροντας” κι άλλες τέτοιες σκοταδιστικές π@π@ριές. Η αίσθηση που μου έδωσε η παραμονή στην ουρά του ΑΤΜ είναι πως ο κόσμος φοβάται και δεν θέλει σε καμία περίπτωση να χάσει τα χρήματά του. Ή να σώσει ό,τι μπορεί. Καθώς πληκτρολογώ το pin, αποφασίζω να τραβήξω 500 €. Aποχωρώ, πλέον σκεφτικός, αγχωμένος και λίγο τρομαγμένος.
Φτάνω σπίτι και διαβάζω ειδήσεις. Επικοινωνώ τηλεφωνικώς με ορισμένους μετριοπαθείς φίλους μου. Ακόμα και οι μετριοπαθείς φίλοι μου, αισθάνονται αβέβαιοι για το μέλλον των εξελίξεων. Τόσα χρόνια άκουγα περί χρεοκοπίας της Ελλάδας, κλείσιμο των τραπεζών και δεν έδινα δεκάρα. Τα θεωρούσα ηλιθιότητες και υπερβολές των τρομολάγνων και των καταστροφολόγων. Όμως, μετά τα γεγονότα των τελευταίων ωρών, η χρεοκοπία και το κλείσιμο των τραπεζών φαντάζουν πιθανά ακόμα και στους μετριοπαθείς …
Η Ελλάδα έχει αναστατώσει όλη την Ευρώπη. Όλος ο κόσμος έχει στραμμένο το βλέμμα του πάνω της. Όλος ο ελληνικός λαός είναι αν όχι τρομοκρατημένος, σίγουρα αβέβαιος για το αύριο.
Σειρά έχει το πλύσιμο και η προετοιμασία της μοτοσυκλέτας. Αχ, καημένη, έχουμε να τα πούμε από το τελευταίο μας ταξίδι, σχεδόν έναν χρόνο. Κατά το πλύσιμο παρατηρώ πως η μοτοσυκλέτα είναι παντού γεμάτη από κόκκους κόκκινου σπρέυ! Οι οποίοι αν και έχουν καλύψει όλη την επιφάνεια της μοτοσυκλέτας, δεν είναι ορατοί με την πρώτη ματιά λόγω του μικροσκοπικού τους μεγέθους. Όλο αυτό το διάστημα βρισκόταν φυλαγμένη στο συνεργείο της αντιπροσωπείας της Yamaha και την παρέλαβα σ’ αυτό το … κόκκινο χάλι! Και εκτός αυτού, σε κάποια φάση συνειδητοποιώ ότι δεν δουλεύει ο συναγερμός! Τρία φάουλ μέχρι τώρα για την αντιπροσωπεία της Yamaha, όπου το ένα λύθηκε, το δεύτερο το αφήνω για μετά το ταξίδι και το τρίτο χρήζει άμεσης λύσης. Όμως αυτά τα φάουλ δείχνουν να μη με νοιάζουν ιδιαίτερα, καθώς επισκιάζονται από την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα τις τελευταίες ώρες.
Έχει όμως βραδιάσει και αφήνω το θέμα με τον συναγερμό για αύριο. Είναι Σάββατο βράδυ κι έχω κανονίσει να βγω με τον φίλο μου τον Κώστα για ποτό. Το αναβάλλω, γιατί εκεί που περίμενα να είμαι χαλαρός, μοιάζω να έχω χάσει την μπάλα. Ο Κώστας όμως έρχεται σπίτι μου για να με αποχαιρετήσει και να μου ευχηθεί καλό ταξίδι. Το σπίτι θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο με την ακαταστασία που επικρατεί.
Αδειάζουμε αρκετό ρακόμελο από το μπουκάλι. O Κώστας, ο οποίος είναι από τους λίγους ανθρώπους τους οποίους αισθάνομαι όχι απλά φίλους αλλά αδερφούς, έχει την ικανότητα να με πανικοβάλλει αλλά και να με τρομοκρατήσει, χωρίς όμως να χάσει το χιούμορ του:
– Φαντάζεσαι να χρεοκοπήσει η Ελλάδα κι εσύ να βρίσκεσαι στην Σκωτία; Tα χρήματά σου θα χάσουν την αξία τους! Μπορεί να μη σε φτάνουν ούτε για να γυρίσεις πίσω. Σε κόβω να πλύνεις πιάτα σε εστιατόριο για να μαζέψεις χρήματα προκειμένου να γυρίσεις στην Ελλάδα. Ή να ζητιανεύεις στον δρόμο. Ή να βγάλεις στο σφυρί τη μηχανή και τα πράγματά σου. Αλλά μη φοβάσαι ρε, εγώ είμαι εδώ! Αν τύχει κάτι τέτοιο, θα σου στείλω εγώ χρήματα! Όχι βέβαια μέσω τραπέζης γιατί οι τράπεζες θα κλείσουν έτσι και χρεοκοπήσουμε. Μάλλον θα στα στείλω ταχυδρομικώς σε φάκελο. Σε ποιες χώρες είπες ότι θα πας για να ‘χω τον νου μου;
Όση ώρα μου έλεγε όλα αυτά, εγώ έμοιαζα σαν τον Mel Gibson στην τελευταία σκηνή του Braveheart. Και όλα αυτά μου τα είπε με ολύμπια ψυχραιμία, ο άτιμος. Δεν μπορώ να καταλάβω αν μιλάει σοβαρά ή μου κάνει πλάκα.
Η συζήτησή μας περιστρέφεται στο τι θα κάνω με τα χρήματά μου και πως θα αντιμετωπίσω τις όποιες εξελίξεις συμβούν τις προσεχείς ημέρες στην Ελλάδα, ενώ εγώ θα απουσιάζω. Μετά από ώρα ο Κώστας φεύγει κι εγώ μοιάζω να έχω παγιδευτεί σε υποθετικά σενάρια και εξελίξεις.
Ποτέ δεν ήμουν καταστροφολόγος ή τρομολάγνος. Ποτέ! Από τη στιγμή όμως που είδα τον κόσμο να τρέχει πανικόβλητος και ν’ αδειάζει ΑΤΜ, super market και βενζινάδικα λες και η χώρα ετοιμάζεται για πόλεμο, το μυαλό μου άρχισε να παίζει περίεργα παιχνίδια. Και είτε το θέλω, είτε όχι, οι εξελίξεις στην Ελλάδα θα επηρεάσουν και το ταξίδι μου. Αυτό είναι το λιγότερο θα μου πεις, αλλά …
Και το “αλλά” είναι ότι θα βρίσκομαι μόνος, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα. Σκέφτηκες τι θα συμβεί σε μια πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας; Σε μια πιθανή υποτίμηση του νομίσματος; Κι αν δεν μπορώ να τραβήξω χρήματά μου; Κι αν δεν αναγνωρίζονται οι κάρτες μου στο εξωτερικό; Τρέχα – γύρευε δικέ μου, αν συμβεί κάτι τέτοιο. Γιατί αν συμβεί, αυτόματα διακόπτω το ταξίδι μου και επιστρέφω πίσω. Ίσως και να μην μπορώ να επιστρέψω πίσω. Αυτό βέβαια είναι το λιγότερο θα μου πεις, καθώς μια ολόκληρη χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω, καθώς βρίσκομαι σε μεγάλο δίλημμα σχετικά με τον προϋπολογισμό του ταξιδιού. Από τη μια σκέφτομαι να σηκώσω όλα μου τα χρήματα και να τα κρατώ στο χέρι, προκειμένου να μη χάσουν την αξία τους σε μια πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας. Από την άλλη σκέφτομαι να σηκώσω ένα σημαντικό μέρος των χρημάτων και το υπόλοιπο να το αφήσω στις τράπεζες.
Συνήθως όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό, κρατώ ένα μικρό ποσό χρημάτων στο χέρι, το οποίο χρησιμοποιώ μόνο σε ειδικές περιστάσεις. Στις περισσότερες συναλλαγές μου χρησιμοποιώ χρεωστική κάρτα ή αλλιώς debit card (τουλάχιστον δυο τραπεζών με την ένδειξη visa ή mastercard ή maestro), κυρίως για να αποφεύγω να κρατώ πάνω μου μετρητά αλλά και να μη με κλέβουν στην ισοτιμία σε χώρες που δεν έχουν ως νόμισμά τους το ευρώ. Αναλήψεις από ΑΤΜ στο εξωτερικό έχω κάνει ελάχιστες φορές, καθώς τις αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι, διότι σου κρατούν ένα μικρό ποσό σε κάθε συναλλαγή.
Έχω σχεδιάσει να ταξιδέψω για 35 ημέρες μ’ έναν προϋπολογισμό περίπου στα 2.500 €. Οι περισσότερες χώρες που θα επισκεφθώ είναι ακριβές (για να μην πω πανάκριβες) συγκριτικά με την Ελλάδα. Οπότε αυτό το ποσό θεωρείται οριακό ή απλά επαρκές προκειμένου να ταξιδέψω λιτά κι απέριττα. Κι όταν λέω λιτά κι απέριττα, εννοώ σκηνή, κονσέρβα, πατατάκια και άλλα τέτοια χλιδάτα …
Αργά το βράδυ, πέφτω για ύπνο, φανερά προβληματισμένος. Αύριο αρχίζει το ταξίδι μου κάτω υπό περίεργες και ύποπτες συγκυρίες …
Hμέρα 1η: Kυριακή 28 Ιουνίου 2015, Ηράκλειο – Πειραιάς
Vidovdan: του Αγίου Βίτου ανήμερα
Ξύπνησα το πρωί εμφανώς προβληματισμένος, καθώς ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι θα κάνω με τα χρήματα. Φτιάχνω καφέ και πιάνω κατευθείαν δουλειά, καθώς με περιμένει νοικοκυριό και λεπτομέρειες της τελευταίας στιγμής.
Η after market καρίνα της μοτοσυκλέτας, χρειάζεται επισκευή και επειδή δεν έχω χρόνο, αποφασίζω να την αφαιρέσω. Αργότερα πηγαίνω στον φίλο μου Μάνο, ο οποίος έχει κοσμηματοπωλείο στο κέντρο του Ηρακλείου προκειμένου να μου δώσει την ειδική μπαταρία για το χειριστήριο του συναγερμού. Εκτός του ότι διέκοψα την κυριακάτικη ξεκούρασή του, ο Μάνος δεν δέχθηκε χρήματα, κάνοντάς μου δώρο την μπαταρία.
Στη συνέχεια και αφού περίμενα για αρκετή ώρα σε ουρά έξω από δυο ΑΤΜ της Alpha Bank, σηκώνω άλλα 500 € με αποτέλεσμα να αδειάσω την debit card (άντε να έχουν μείνει 2 ή 3 € μέσα).
Άρα λοιπόν έχω στο χέρι 1.000 €, το οποίο είναι το μεγαλύτερο ποσό σε μετρητά που έχω κρατήσει ποτέ σε ταξίδι. Όσον αφορά το πλαστικό χρήμα, έχω την debit card της Eurobank με 1.000 € και την debit card της Εθνικής Τράπεζας με 500 €.
Επιστρέφω σπίτι και διαπιστώνω πως το πρόβλημα με τον συναγερμό δεν είναι στο χειριστήριο. Ο μηχανικός της Yamaha έρχεται κυριακάτικα σπίτι μου. Για να βγει άκρη πρέπει να λυθεί όλος ο συναγερμός. Όμως ο χρόνος με πιέζει ασφυκτικά και αποφασίζω να τον απενεργοποιήσω, βγάζοντας την ασφάλεια.
Το απόγευμα χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι η μητέρα μου. Την ακούω κάπως θλιμμένη. Προσπαθεί μεταξύ σοβαρού και αστείου να με πείσει να μη φύγω. Όμως δεν γίνεται, έχω πληρώσει εδώ και μήνες τα εισιτήρια τριών πλοίων αλλά και του σημερινού. Ο καημός της μάνας που ο γιος της φεύγει άλλη μια φορά για τα ξένα. Ο γιος μπορεί να χαίρεται που κάνει αυτό που αγαπά, ο καημός όμως της μάνας, είναι καημός. Έχω να δω τους γονείς μου δυο χρόνια …
Η ψυχολογία μου καταρρακώθηκε. Πρώτη φορά αισθάνομαι να μη θέλω να φύγω για ένα ταξίδι. Αν ήταν στο χέρι μου, δεν θα έφευγα. Τα γεγονότα των τελευταίων ωρών στην Ελλάδα με γέμισαν άγχος και ανασφάλειες. Ξέρω όμως, πως με το που θα μπω στο πλοίο, όλα αυτά θα εξαφανιστούν. Όπως συμβαίνει άλλωστε κάθε φορά …
Φτάνω στο λιμάνι και η μοτοσυκλέτα μου είναι έτοιμη να περάσει την μπουκαπόρτα του πλοίου. Τι θάλασσες θα συναντήσω άραγε σ’ αυτό το μπάρκο;
Περιπλανώ το βλέμμα μου στο Ηράκλειο, λίγο πριν αναχωρήσει το πλοίο.
Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο. Ο Οικονομάκης είναι:
– Έφυγες ή το μετάνιωσες;
– Χαχαχα! Έφυγα!
– Σιγά μην καθόσουνα!
– Ελπίζω μόνο να μην γίνει καμιά στραβή, όπως να μείνω από χρήματα και αναγκαστώ να γυρίσω πίσω. Αν καταφέρω να γυρίσω …
– Το πολύ – πολύ να βρεις καμιά δουλειά κάπου. Πώς θα σου φαινόταν ν’ αλλάζεις λάμπες στον πύργο του Άιφελ;
– Μα δεν θα περάσω από εκεί.
– Να φωταγωγήσεις το κάστρο του Εδιμβούργου; Mην αγχώνεσαι ωρέ, όλο και κάποια δουλειά θα βρεθεί για ‘σενα!
Άντε τώρα να βγάλεις άκρη με τον Οικονομάκη και το χιούμορ του. Μετά από λίγο χτυπάει πάλι το τηλέφωνο. Είναι ο φίλος μου ο Γιώργος, ο οποίος μου λέει πως αύριο το πρωί θα είναι έξω από το πλοίο για να με αποχαιρετήσει.
Πηγαίνω στο εστιατόριο του πλοίου για φαγητό και αμέσως μετά κατευθύνομαι στο εξωτερικό μπαρ, προκειμένου να πιω την καθιερωμένη βαρελίσια μπύρα. Ξαναχτυπάει το τηλέφωνο και στην άλλη γραμμή είναι πάλι η μητέρα μου. Σ’ αυτό το σημείο που βρίσκεται το πλοίο, δεν έχει καλό σήμα. Αν κατάλαβα καλά και αν συγκράτησα σωστά, μου είπε πως ο Τσίπρας επέβαλε όριο στις αναλήψεις. Για άλλη μια φορά με προτρέπει να γυρίσω πίσω …
Μετά από ώρα οδηγούμαι στην καμπίνα για ύπνο. Δυο φορές πίστεψα πως δεν πρόκειται να πραγματοποιήσω αυτό το ταξίδι. Η πρώτη ήταν με την υπερκόπωση και η δεύτερη με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Δεν αναφέρω καν το γεγονός, πως ήταν να πάω πέρσι εκεί που έχω βάλει σκοπό να πάω φέτος. Αυτό το ταξίδι μοιάζει να μη με θέλει. Σαν να μου βάζει κάθε στιγμή εμπόδια.
Όμως αυτή τη στιγμή είμαι στο πλοίο. Αγχωμένος όπως κάθε φορά, αλλά πιο ανασφαλής από κάθε άλλη φορά. Με το που μπήκα όμως στο πλοίο, άρχισα να σκέφτομαι την επόμενη ημέρα. Ξέρω πως η πινακίδα που θα με καλωσορίσει στην αγαπημένη μου Σερβία, θα με κάνει να τα ξεχάσω όλα.
Κατά σύμπτωση, η σημερινή πρώτη ημέρα του ταξιδιού, η 28η Ιουνίου, αποτελεί μια ιδιαίτερη ημέρα για την Σερβία. Είναι η επέτειος της μάχης του Κοσσυφοπεδίου που πραγματοποιήθηκε στις 28 Ιουνίου 1389, την ημέρα του Αγίου Βίτου (Vidovdan). Και εκτός αυτού, αποτελεί μια ημερομηνία που “στοίχειωσε” με δυσάρεστες εξελίξεις τα Βαλκάνια, τρεις φορές: το 1389, το 1914 και το 1989. Εν έτει 2015, μοιάζει σαν να θέλει να “στοιχειώσει” κι εμένα. Βρε, τι μαθαίνει κανείς όταν ταξιδεύει …
Λίγο πριν κλείσω τα μάτια μου, στο μυαλό μου παίζει μια μελωδία από τα φιλάρακια μου, τους Social Waste από το Ηράκλειο “τσι” Κρήτης:
Θα αρματώσω ένα καράβι, καράβι μεγάλο
κι όταν ελεύθερο τον εαυτό μου αφήσω,
με Ποσειδώνα κι Άη Νικόλα θα τα βάλω
κι όλου του κόσμου τα λιμάνια θα γυρίσω.
Καληνύχτα …
Έξοδα – Σημειώσεις:
Εισιτήρια πλοίου: Minoan Lines (84 €)
Βενζίνη: 21,51 €
Λοιπά: 13,60 €
Σύνολο: 119,11 €
Γενικό Σύνολο: 119,11 €
Τα ποσά είναι υπολογισμένα σε ευρώ. Σε χώρες όπου το νόμισμά τους δεν είναι το ευρώ, τα ποσά υπολογίστηκαν με βάση την ισοτιμία που ίσχυε τη συγκεκριμένη ημερομηνία.
Στην κατηγορία “Λοιπά” συμπεριλαμβάνεται το φαγητό, τα ποτά, τα ψώνια από super market, βενζινάδικα και διάφορα άλλα. Για οποιαδήποτε άλλα έξοδα θα γίνεται αναφορά.
Στα έξοδα πριν το ταξίδι, θα πρέπει να συμπεριλάβω και το ποσό των 270,50 €, το οποίο αφορά τα εισιτήρια τριών δρομολογίων με πλοίο. Το εν λόγω ποσό θα προστεθεί στο τέλος του οικονομικού απολογισμού.
Μερκούρη ,σε χαιρετώ με σεβασμό για τις εμπειρίες που μοιράζεσαι μαζί μας.Συγχαρητήρια για τη φοβερή περιγραφή των ταξιδιών σου .
Θα εκτιμούσα συμβουλές σου για ταξίδι που σχεδιάζω κατόπιν σχετικής άδειας που δόθηκε από τη σύζυγό μου, κατόπιν σκληρών διαπραγματεύσεων .
Είμαι και εγώ μοναχικός αναβάτης και μετά από πολύ σκέψη σχεδιάζω το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό με τη πιστή εδώ και 10 χρόνια Vstrom DL 650 Κ7. Μετά τη πίστη μου στο Θεό, τη λατρεία στην οικογένεια μου, οι επόμενες αγάπες μου είναι το τρέξιμο αποστάσεων και τα ταξίδια με τη μηχανή . Προσεχώς σκέφτομαι να συνδυάσω τα δύο τελευταία. Συμμετοχή σε Μαραθώνιο και ταξίδι με τη μηχανή.Προορισμός η Κοπεγχάγη.
Το παράθυρο για το ταξίδι είναι αναγκαστικά μεταξύ 6 Μαι με 18 Μαι 2018 , περίπου δηλ. 14 μέρες .Ο Μαραθώνιος είναι στις 13 Μαι 2018 . Περίπου 4500 χλμ συνολικά όπου υπολογίζω πολύ συντηρητικά 5 μέρες να πάω , 3-4 μέρες η παραμονή και 5 η επιστροφή (μαζί με το πλοίο).
Διαδρομή Λαμία-Ηγουμενίτσα -Ανκόνα -Κοπεγχάγη και επιστροφή. Έχω ταξιδέψει Ευρώπη οδικώς με Ι.Χ.Ε αυτοκίνητο 2 φορές . Η μηχανή έχει 80000 απροβλημάτιστα χλμ με αρκετά ταξίδια εντός Ελλάδας σε Εθνικές και επαρχιακούς δρόμους (κυρίως)και θα γίνει αλλαγή ελαστικών, πιθανότατα αλυσίδας με γρανάζια και γενικός έλεγχος-service.Προϋπολογίζω για καύσιμα -ακτοπλοϊκά εισιτήρια -διαμονή σε βασικό δωμάτιο,αξιοπρεπές φαγητό και μικροέξοδα 2000€.Επιπλέον έχω την ΕΚΑΑ (Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης Ασθενείας) και θα κάνω ασφάλεια που περιλαμβάνει επαναπατρισμό σε περίπτωση βλάβης-ατυχήματος.
Υπολογίζω, συντηρητικά (μ.ο. 120-140 χλμ/ώρα) περίπου 450-500 χλμ /ημέρα και ευέλικτο πρόγραμμα στάσεων και επιλογή διαδρομής(Εθνικές -δευτερεύοντες οδοί) .Με προβληματίζει κυρίως ο καιρός (μέσα Μαΐου-Θερμοκρασία 14-18 βαθμούς ).Ποια η γνώμη σου ? Υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέξω ιδιαίτερα.Κάθε συμβουλή σου σεβαστή .Ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι καλά χιλιόμετρα …
Υ.Γ. όποιος ανέχεται τις παραξενιές μου ευπρόσδεκτη η παρέα του!
Γεια σου φίλε μου Γεώργιε και σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ενδιαφέρον ο προορισμός αλλά και ο σκοπός του ταξιδιού που πρόκειται να πραγματοποιήσεις.
Χωρίς να είμαι ειδικός, θεωρώ πως το πλάνο σου μπορεί να βγει άνετα στα χρονικά πλαίσια που θέτεις. Κι εγώ έχω έναν ενδοιασμό με τον καιρό, καθώς Μάιο δεν έχω ταξιδέψει ποτέ στην Ευρώπη, αλλά πιστεύω πως δεν θα αντιμετωπίσεις κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Ακόμα και με άσχημες καιρικές συνθήκες, φαντάζομαι πως οι κεντρικές οδικές αρτηρίες θα είναι ανοιχτές. Αν περάσεις από επαρχιακούς ορεινούς δρόμους (π.χ. αλπικά περάσματα) ίσως κάποια από αυτά να είναι κλειστά εκείνη την περίοδο. Καλό θα ήταν να ενημερωθείς από το διαδίκτυο πότε θα ανοίξουν, έτσι ώστε να περάσεις από εκεί αν φυσικά το επιθυμείς και βρίσκονται στη ρότα που έχεις χαράξει.
Εύχομαι να έχεις τον καιρό σύμμαχό σου και οι στόχοι που έθεσες να ευοδωθούν. Καλούς δρόμους και καλούς τερματισμούς να έχεις!
Μερκούρη, αυτές τις μέρες όλως τυχαίως διαβαζω το “τραβερσο ανάποδο πορεία προς τον βοριά” και πραγματικά νοιώθω εντονα τις στιγμές και τα συναισθήματα που περιγράφεις, γιατί κι εγώ, μολις επέστρεψα απο “ευρωπαϊκό” ταξίδι. Δεν ειναι η πρώτη μου φορά στην Ευρώπη, αλλα ταξίδι σαν κι αυτό που περιγράφεις, δεν εχω κάνει. Και βεβαια κάποια στιγμή ελπίζω να καταφέρω και Βόρειο Ακρωτήρι. Νασαι καλά που αφιερωνεις τόσο χρόνο για τα ταξιδιωτικά σου και για τις πληροφορίες που προσφέρεις. Οσο γι αυτά που γράφεις για τις ομορφιές που συναντάς στις άλλες χώρες ξέρω οτι είσαι αντικειμενικός, κι αυτό στο λέει κάποιος που ξέρει οτι η Ελλάδα ειναι ανεπανάληπτη, αλλα δεν είναι το κέντρο του κοσμου, ουτε μοναδική…. Καλή συνέχεια σε ότι σχεδιάζεις!!
Φίλε μου Παναγή, να με συγχωρείς για την καθυστερημένη απάντηση καθώς μόλις πριν λίγες ημέρες επέστρεψα από το φετινό οδοιπορικό.
Χαίρομαι που αναγνωρίζεις τον “κόπο” μου, μα πιο πολύ χαίρομαι που με διαβάζουν άνθρωποι ανοιχτόμυαλοι που αντιλαμβάνονται το ύφος ή το πνεύμα των γραπτών μου.
Ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες και εύχομαι να πραγματοποιηθεί κάθε ταξιδιωτική σου προσδοκία. Να είσαι καλά.
Μερκουρη να ξερεις οτι στο βενζιναδικο το ΣΤΟΠ ειναι γι αυτους που μπαινουν απο εθνικη και οχι γι αυτους που κυκλοφωρουν στον παραδρομο.Ευτυχως εισαι καλα .
Όχι φίλε μου. Το STOP στο εν λόγω σημείο είναι γι’ αυτούς που κινούνται στον παράλληλο και όχι στην εθνική. Αυτό μαρτυρά και η φωτογραφία που παραθέτω στην 34η ημέρα του ταξιδιωτικού.
Σ’ ευχαριστώ πολύ.
Αλλη μια απιστευτη περιπετεια,με δυσκολες συνθηκες ,κυριως ψυχικες…Ο λογος σου ορθος και οι φωτο σου απαιχτες.Ευχομαι να συνεχισεις για παρα πολλα χρονια αυτη την ψυχοθεραπεια ωστε να σε απολαμβανουμε κι εμεις φιλε Μερκ 🙂
Χαίρομαι που σου άρεσε και σ’ ευχαριστώ για τα καλά λόγια και τις ευχές σου, φίλε μου Τάσο. Να είσαι καλά!
Σαν την Ελλάδα δεν έχει πουθενά. Ποιο isle of man κάνε τον γύρο στο Τρίκερι και έλα πες μου Μερκουρη-Στυλιανε.
Μετά χαράς θα σου πω αγαπητέ, όταν θα κάνω τον γύρο στο Τρίκερι. Και ίσως και να μου αρέσει περισσότερο από το IoM. Σίγουρα όμως δεν θα σου πω αυτά τα ηλίθια και ανούσια κλισέ τύπου “σαν την Ελλάδα δεν έχει πουθενά”.
Έχει πουθενά στην Ευρώπη σαν την πατρίδα σου τη Συμη που εσύ απαξιώνεις ενώ άλλοι πληρώνουν πολλές χιλιάδες ευρώ για να δουν αυτό το καρτποσταλ?
Αν εσύ κατάλαβες πως την απαξιώνω, προφανώς δεν μπήκες στο πνεύμα των γραφόμενών μου. Καληνύχτα.
Έχει πουθενά σαν την παλιά πόλη της Ρόδου?πηγες Ντουμπρόβνικ πηγές Μόσταρ πηγές Πράγα είναι Ρόδος?
Αγαπητέ, το τι είναι όμορφο είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα και επαφίεται στο προσωπικό γούστο του καθενός. Δεν σημαίνει πως επειδή κάτι αρέσει σ’ εσένα, πρέπει σώνει και καλά ν’ αρέσει και σε όλους. Επίσης, ο κάθε τόπος είναι μοναδικός και έχει τη δική του ξεχωριστή ομορφιά και την ιδιαιτερότητά του.
Εγώ προσωπικά δεν ταξιδεύω για να αποδείξω ότι το δικό μου μέρος ή η δική μου χώρα είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει. Λες και δεν υπάρχουν ομορφιές σε άλλες χώρες ή λες και όλη η ομορφιά του κόσμου βρίσκεται συσσωρευμένη και μόνο στην Ελλάδα! Aλήθεια, έχεις δει τι ομορφιές υπάρχουν σε άλλες χώρες όπως π.χ. στην Νορβηγία; Τα ταξίδια κατάφεραν να μεγαλώσουν τον μικρόκοσμό μου (ο οποίος δεν περιορίζεται μόνο σε μία χώρα αλλά σε 45 μέχρι τώρα), άρα μπορώ να βλέπω τα πράγματα πιο σφαιρικά απ’ ότι τα έβλεπα πριν. Και σίγουρα, ταξιδεύοντας κατέρριψα πολλούς μύθους.
Κι αν θες την προσωπική μου άποψη (γιατί απ’ ότι κατάλαβα, θεωρείς λανθασμένα πως απαξιώνω την ομορφιά της χώρας μου), μια από τις ιδιαιτερότητες της Ελλάδας είναι τα πολλά μικρά και μεγάλα κατοικήσιμα νησιά που της προσδίδουν μια ανεπανάληπτη ομορφιά που δύσκολα συναντάς σε άλλες χώρες.
Κλείνοντας, για το Isle of Man που αναφέρθηκες στο πρώτο σου σχόλιο, το γράφω στο ταξιδιωτικό πως δεν ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα ούτε από άποψη φυσικής ομορφιάς αλλά και ούτε από άποψη οδηγικής απόλαυσης. Προφανώς διέφυγε της προσοχής σου. Όπως επίσης, σε αυτό το ταξιδιωτικό, δεν ενθουσιάστηκα από το Hallstatt ή από το Plitvice σε παλαιότερο ταξιδιωτικό. Αυτό δεν σημαίνει πως τα απαξιώνω, απλά καταθέτω την προσωπική μου άποψη ή αίσθηση αν θες και φυσικά χωρίς να έχω πρόθεση να την επιβάλλω.
Αυτά τα ολίγα …
Ναι ειδικά η Νορβηγία πολύ όμορφη χώρα τι να σου πω…για αυτό οι Νορβηγοί κατακλύζουν Ρόδο Κω Κάρπαθο Κέρκυρα Κάλυμνο κάθε καλοκαίρι…και αν θες να δεις φιόρδ πήγαινε στη λίμνη Πλαστήρα.
Η ομορφιά της Ελλάδος δεν είναι μόνο τα νησιά και το ανεπαναληπτο αιγαιοπελαγίτικο αρχιπέλαγος αλλά και η ενδοχώρα.Θεσσαλια και Χαλκιδική έχουν τρομερές παραλίες μην πούμε για Ηπειρο-Συβοτα μην πάμε και Καλαμάτα η Μάνη…
Όλοι εσείς που πάτε εξωτερικό γυρίστε πρώτα τη χώρα σας μαγευτειτε και μετά πείτε μας για Στάρι Μοστ (έχει και εδώ γεφύρι της Άρτας,φαράγγι Πορτιτσας κτλ) Cinque Terre (η Πάργα σε χαλάει) Ibiza (έχουμε εδώ Μύκονο που θέλει 10 Ιμπιθες).ενδεικτικά παραδείγματα.
Την επόμενη φορά λοιπόν, που κάποιος από εμάς θελήσει να ταξιδέψει στο εξωτερικό, θα σου προσκομίσει μια λίστα με μέρη της Ελλάδας που έχει επισκεφθεί. Και κατόπιν έγκρισης και σχετικής άδειας που θα του προσκομίσεις, μπορείς να του επιτρέψεις να ταξιδέψει και εκτός Ελλάδας.
Ήξερα ότι θα το γυρίσεις στην ειρωνειουλα καθότι εμείς εδώ είμαστε τριτοκοσμικοί Βαλκάνιοι χριστιανοταλιμπαν ενώ οι εξ ορισμού ρατσιστές μουσουλμάνοι πχ της Βοσνίας ή του Κοσόβου είναι πολιτισμένοι…οι Γερμανοί επίσης φίλοι μας…άνθρωπος που δεν έχει γυρίσει την Ελλάδα και δεν εκτιμάει το πιο όμορφο νησί ίσως παγκοσμίως καλό θα ήταν να ξεκινήσει πριν εκφέρει άποψη κύριε 45 χώρες.52 νόμους και 15 νησιά πιστεύω καλά είμαι.Α πήγα και Κύπρο αν θεωρείτε εξωτερικό Ξετρελαθηκα (τυχαίο?κομμάτι της Ελλάδος μας και αυτή).άντε μέχρι το Τρίκερι να μείνεις με.το στόμα ανοιχτό και άσε τη Μπάνια Λουκα.
Α, μάλιστα! Μετά από χιλιάδες χιλιόμετρα που έχω γράψει σε κάθε απομακρυσμένη γωνιά της Ελλάδας, τελικά έμαθα πως δεν την έχω γυρίσει. Τζάμπα κι ο κόπος μου δηλαδή …
Άλλα γράφω, άλλα καταλαβαίνεις, άλλα αντ’ άλλων γράφεις. Προφανώς δεν διαβάζεις προσεκτικά αυτά που γράφω ή δεν είσαι σε θέση να τα καταλάβεις. Οπότε δεν έχει νόημα να συνεχίσω τη συζήτηση.
Γειά χαρά!
Φίλε Μερκούρη, χαίρομαι πάρα πολύ να σε διαβάζω γιατί ταξιδεύεις και εμένα με τον τρόπο σου!!! Μετά τη Νορβηγία, περίμενα οδοιπορικό σου πως και πως!
Να είσαι καλά να γράφεις χιλιόμετρα και να μας μεταφέρεις τις όμορφες εικόνες που αποκομίζεις!!! Αναμένουμε για την επόμενη εξόρμηση σου! 🙂
Ευχαριστώ φίλε μου Κυριάκο, με κάνεις να χαίρομαι! H επόμενη εξόρμηση έχει ήδη πραγματοποιηθεί και το μόνο που απομένει, είναι να γραφτεί και να είναι στην οθόνη σου. Ελπίζω και εύχομαι να μην καθυστερήσει τόσο πολύ όσο η παρούσα …
Να είσαι καλά!
Μερκούρη φίλε μου, σ΄ ευχαριστούμε για αυτό το ακόμα ένα υπέροχο και πλήρες ταξιδιωτικό. Για μένα είσαι σταθερή αξία του ταξιδιωτικού μοτοσυκλετισμού, με ενέπνευσες με τη Νορβηγία, το ξανακάνεις τώρα. Πολλοί πάνε, πολλοί έρχονται, λίγοι όμως έχουν το χάρισμα να βλέπουν από τη δική σου οπτική γωνία, όχι μόνο το δρόμο και τις ομορφιές του, αλλά την τοποθέτηση από τη σωστή γωνία του δικυκλιστή που εξερευνά τον κόσμο.
Θα κρατήσω για τροφή όλων εμάς που ακόμα δεν έχουμε γευτεί αυτή τη μαγεία της Σκωτίας, τη φράση σου από την Ημέρα 19η: Πέμπτη 16 Ιουλίου:
“Σκωτία, μια χώρα ειδικά φτιαγμένη για τον μοτοσυκλετιστή”
Με το καλό στο επόμενο Μερκούρη!
Εγώ σ’ ευχαριστώ φίλε μου, Στράτο! Αποτελεί μεγάλη τιμή για εμένα να διαβάζουν τα ταξιδιωτικά μου και συνάμα να μου εκφράζουν την εκτίμησή τους, άνθρωποι και ταξιδευτές όπως εσύ.
Είμαι βέβαιος πως τόσο η Σκωτία όσο και η Ιρλανδία, θα σε μαγέψουν. Ο δε “Πάνθηρας” θα σε διασκεδάσει στους καταπληκτικούς δρόμους των Highlands.
Καλούς δρόμους να έχεις αδερφέ μου!