Ημέρα 29η: Κυριακή 26 Ιουλίου 2015, Brugges – Delft (365,6 km)
Κάτω από τη θάλασσα
Στις 07:30 σηκώθηκα και μετά από λίγα λεπτά απολαμβάνω το πρωινό μου στο εστιατόριο του hostel. Στη συνέχεια ετοιμάζω τα πράγματά μου και στις 08:30 είμαι στον δρόμο. Τελικά όταν δεν μένεις σε σκηνή, ξεκινάς σημαντικά πιο νωρίς, ακόμα κι αν είσαι αργός και ελέγχεις το καθετί πριν ξεκινήσεις λες και πρόκειται για ιεροτελεστία …
Σταματώ στο βενζινάδικο του κεντρικού δρόμου, το οποίο είναι κλειστό. Α, ξέχασα, είναι Κυριακή σήμερα. Δε βαριέσαι, θα ανεφοδιαστώ κάπου στον αυτοκινητόδρομο …
Σήμερα λοιπόν, έχω βάλει πλώρη για την Ολλανδία όπου σκέφτομαι να μείνω στην πόλη Delft. Ακολουθώ τον αυτοκινητόδρομο Ε40 προς Γάνδη (Gent) και μετά τον Ε17 προς Αντβέρπη (Antwerpen). O καιρός είναι ηλιόλουστος και απ’ ότι φαίνεται, σήμερα θα χορτάσω μπόλικο ήλιο. Σταματώ σ’ ένα φουτουριστικό βενζινάδικο, όπου με πλησιάζει ένας Βέλγος αναφωνώντας γεμάτος έκπληξη “Greece”!
Mετά την Aντβέρπη ακολουθώ τον Ε19 με κατεύθυνση τα ανύπαρκτα σύνορα Βελγίου – Ολλανδίας. Με το που φτάνω Ολλανδία σταματώ στο πρώτο parking, μιας και από το στομάχι μου ακούγονται ήχοι που παραπέμπουν στο Yugo με την τρύπια εξάτμιση του παππού της Γιελένας από το Βελιγράδι που θα ‘λεγε κι ο παμμέγιστος μεταφραστής του motoadv.gr, Γιοβάν Αγραφιώτης. Εκεί χλαπακιάζω τα δυο σάντουιτς που έφτιαξα στο hostel σε συνδυασμό μ’ ένα πικάντικο σνακ. Τέτοιους πρωτότυπους συνδυασμούς ούτε ο Μαμαλάκης δεν έχει καταφέρει να κάνει …
Συνεχίζω πλέον τον δρόμο μου ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του GPS, το οποίο θα με πάει πρώτα στο Elshout και ακολούθως στο Delft. Εκεί θέλω να δω τους πλινθόκτιστους ανεμόμυλους, ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα της χώρας. Φτάνοντας εκεί, το GPS με περιφέρει άσκοπα μεταξύ αυτοκινητόδρομου και επαρχιακών δρόμων κάνοντάς με να θυμίζω νεοσύλλεκτο που τον καψωνάρει ο καραβανάς. Tίτλος καψωνιού: κάνεις γύρω γύρω – γύρω τον αυτοκινητόδρομο μέχρι να ζαλιστεί (ο αυτοκινητόδρομος). Ξανακοιτώ το GPS, το οποίο δεν τους έχει στα σημεία ενδιαφέροντος. Απηυδισμένος μετά από ώρα την κάνω για Delft, παρακάμπτοντας σχεδόν τα 70 km (μπορεί και παραπάνω) τζάμπα και χωρίς να δω τίποτα.
Αυτό που μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση τόσο στο Βέλγιο όσο και στην Ολλανδία είναι τα αμέτρητα αιολικά πάρκα με τις μυριάδες ανεμογεννήτριες να είναι ορατές μέχρι εκεί που δεν μπορεί να φτάσει το μάτι σου. Στον δρόμο αισθάνομαι καταπονημένος μιας και απ’ ότι φαίνεται, μου βγαίνει η κούραση τόσων ημερών. Οι δε ολλανδικοί δρόμοι, μου φαίνονται κάπως δυσκολούτσικοι όσον αφορά τη σήμανση …
Φτάνω στο Delft ακολουθώντας τις υποδείξεις του GPS, το οποίο με οδηγεί στο πρώτο camping που είναι σημειωμένο. Βλέπω πολλά κλαδιά δέντρων διασκορπισμένων στον δρόμο. Περίεργο …
Κινούμαι κατά μήκος ενός καναλιού και σταματώ για φωτογράφιση. Η Ολλανδία φημίζεται για τα κανάλια της, διότι το 1/3 του εδάφους της βρίσκεται περίπου 7 m κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας! Και σε ορισμένες περιπτώσεις βρίσκεται και περισσότερο από 7m! To όνομά της στα ολλανδικά είναι Nederland και σημαίνει Κάτω Χώρες γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Όταν η Ολλανδία ήταν ενωμένη με το Βέλγιο, ονομαζόντουσαν έτσι, δηλαδή Κάτω Χώρες (Nederland). Μοιραία λοιπόν, το έδαφος της Ολλανδίας θεωρείται ένα από τα πιο επικίνδυνα εδάφη στον κόσμο από γεωλογικής άποψης. Και οι Ολλανδοί έχουν τη φήμη εργατικών ανθρώπων εξαιτίας του πείσματος που είχαν να ζουν και να μεγαλουργήσουν σ’ αυτόν τον δύσκολο τόπο.
To camping βρίσκεται πάνω στον δρόμο που περνάει από το κανάλι, θυμίζοντας σκωτσέζικο b – road με πάμπολα passing places. Φτάνοντας στο camping, διαβάζω πως η ρεσεψιόν είναι κλειστή και θα ξανανοίξει στις 15:00. Μη χάνοντας χρόνο, το GPS με οδηγεί σ’ ένα άλλο camping το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Η τιμή όμως των 29 € κρίνεται απαγορευτική και επιστρέφω στο προηγούμενο. Καλώ από το κινητό τον αριθμό, αλλά δεν το σηκώνει κανείς. Περιμένω να πάει 15:00 γράφοντας το ημερολόγιο.
Τη συγκεκριμένη ώρα φτάνει ο ιδιοκτήτης, o οποίος φαίνεται ιδιαίτερα φιλόξενος άνθρωπος και με καλωσορίζει. Ιδιαίτερα εξυπηρετικός, μου δίνει αμέτρητες πληροφορίες τόσο για το camping όσο για το Delft αλλά και για τα δυο αξιοθέατα της Ολλανδίας που θέλω να δω. Aυτό που μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση σ’ αυτόν τον άνθρωπο είναι η ευγένεια και η διάθεσή του να μ’ εξυπηρετήσει. Και έδειχνε να μη βαριέται στιγμή εκπέμποντας μια θετική ενέργεια.
Το λοιπόν, ας απαντήσω σε μερικές απορίες που μου έλυσε αυτός ο ιδιαίτερα φιλόξενος άνθρωπος. Πρώτον, τα πολλά κλαδιά δέντρων που είδα διασκορπισμένα στον δρόμο, ήταν λόγω του γεγονότος πως χθες στο Delft φυσούσε ο πιο μανιασμένος αέρας των τελευταίων 100 χρόνων! Δεύτερον, οι ανεμόμυλοι που ήθελα να δω δεν βρίσκονται στο Elshout αλλά στο Κindrdijk. Λογικά θα πάω αύριο εκεί. Το λάθος το χρεώνομαι εγώ μιας και δεν το έψαξα σωστά, γράφοντας στις σημειώσεις επί λέξει “Κindrdijk – Elshout: ανεμόμυλοι” αλλά και το GPS που δεν μου αναγνώριζε το πρωί το Kindrdijk παρά μόνο το Elshout. Τρίτον, το επόμενο αξιοθέατο που ήθελα να δω ήταν το Madurodam, το οποίο είναι ένα θεματικό πάρκο που περιέχει όλη την Ολλανδία σε μικρογραφίες και απέχει καμιά 20αριά km από το Delft. Και λογικά άλλα τόσα ευρώ για είσοδο, οπότε το ξεχνάω …
Στήνω τη σκηνή σε μια μικρή λίμνη που υπάρχει μέσα στο camping. Η λιακάδα που με καλωσόρισε στην Ολλανδία παραχώρησε τη θέση της στη συννεφιά και τώρα πλέον στη βροχή. Ξαπλώνω για λίγο μέσα στη σκηνή μπας και ξεκουραστώ. Είμαι πτώμα από την κούραση …
Λίγο πριν τις 18:00 ανεβαίνω στη μοτοσυκλέτα μου, κατευθυνόμενος στο κέντρο του Delft. Δυο αστυνομικοί έχουν κλείσει τον δρόμο και μου δίνουν οδηγίες για το πως θα κατευθυνθώ προς τα εκεί. Φτάνω στο Delft και ειλικρινά εντυπωσιάζομαι τα μάλα. Βρίσκω ένα πολυώροφο parking όπου βάζω τη μοτοσυκλέτα μου και αρχίζω πλέον να περπατώ σ’ αυτήν την πανέμορφη πόλη.
Πρώτη στάση στα Mac Donalds για να φουλάρω κοιλιακό ρεζερβουάρ. Αμέσως μετά κινούμαι σε άλλη μια γραφική πόλη που έχει καταφέρει να με μαγέψει από την πρώτη στιγμή. Και να φανταστείς, στο Delft πήγα εντελώς ενστικτωδώς. Όταν σχεδίαζα το ταξίδι έψαχνα να βρω μια γραφική πόλη της Ολλανδίας για διανυκτέρευση. Ψάξε – ψάξε και γκούγκλαρε – γκούγκλαρε, το Delft μου έκανε κλικ και αμέσως αποφάσισα να μείνω εκεί. Και όπως δείχνουν τα πράγματα, δικαιώθηκε η επιλογή μου.
Σήμερα είναι Κυριακή και σχεδόν τα πάντα είναι κλειστά. Λίγος κόσμος στους δρόμους και ο μουντός καιρός προσδίδει στην πόλη ένα μελαγχολικό χρώμα. Όπου και αυτό μοιάζει αδύνατο για να εξαλείψει τη λάμψη που περιβάλλει αυτήν την τόσο όμορφη πόλη.
Περί Delft θα παραθέσω ένα μικρό απόσπασμα από την Βικιπαίδεια. Όχι τίποτα άλλο δηλαδή, αλλά να μην κοροϊδεύω κι εσένα που με διαβάζεις και νομίζεις ότι τα βγάζω από μόνος μου …
Το Ντελφτ (Delft) είναι πόλη και έδρα δήμου της ολλανδικής επαρχίας Νότιος Ολλανδία (Zuid-Holland). Βρίσκεται πάνω στον μικρό ποταμό Σχίι (Schie) και συγκεκριμένα στο τμήμα του που περνάει μέσα από την πόλη (De Delftse Schie), μεταξύ Χάγης και Ρότερνταμ. Ο δήμος έχει έκταση 24,06 χμ² και 98.727 κατοίκους (2013).
Το Ντελφτ αποτελεί μία από τις σημαντικότερες και ομορφότερες ολλανδικές πόλεις, με ιστορία άρρηκτα συνδεδεμένη με τον Γουλιέλμο της Οράγγης (Willem van Oranje), ο οποίος έζησε και δολοφονήθηκε εκεί. Γι αυτό το λόγο έχει το προσωνύμιο «Πόλη των Πριγκήπων» (De Prinsenstad). Αποτελεί για τους Ολλανδούς μία, κατά κάποιο τρόπο, «ιερή πόλη» αφού είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη δυναστεία των ηγεμόνων της Οράγγης (Oranje) και, κατ’επέκτασιν με τη σημερινή βασιλική οικογένεια. Άλλωστε, οι τάφοι των βασιλικών μελών, βρίσκονται στο Ντελφτ.
Είναι παγκοσμίως γνωστή για τα κεραμικά της, αλλά και ως γενέτειρα του μεγάλου ολλανδού ζωγράφου Φερμίιρ.
To Delft βρίθει αξιοθεάτων. Περί αυτών παραθέτω κάποια αποσπάσματα πάλι από την Βικιπαίδεια, προφανώς γιατί βαριέμαι να γράφω. Ελπίζω, τουλάχιστον να εκτιμηθεί η ειλικρίνειά μου …
Το Ιστορικό Δημαρχείο (Het stadhuis van Delft): εντυπωσιακό κτήριο που χρονολογείται από το 1620, περίπου. Το αρχικό κτίσμα ήταν του 1200, το οποίο επέζησε της μεγάλης πυρκαγιάς του 1536, αλλά όχι κι εκείνης του 1618. Ο κεντρικός πύργος, γύρω από τον οποίο ξανακτίστηκε, ονομάζεται «Γέρικη Πέτρα» (het Oude Steen), είναι ο παλαιότερος του Ντελφτ και είχε χρησιμοποιηθεί ως αίθουσα βασανιστηρίων. Ο ρυθμός αρχιτεκτονικής του ανήκει στη λεγόμενη Ολλανδική Αναγεννησιακή Σχολή.
Η Ανατολική Πύλη (DeOostpoort): όμορφη πύλη εισόδου στην παλαιά πόλη, η μοναδική που εξακολουθεί να υπάρχει στην αρχική της μορφή. Χρονολογείται από το 1400, ενώ οι δίδυμοι πυργίσκοι της ανηγέρθησαν κατά τον 16ο αιώνα. Χρησίμευε ως πύλη εισόδου σε μικρό λιμάνι, ενώ περιβαλλόταν από τείχη. Σήμερα χρησιμοποιείται ώς κατοικία και γκαλερί τέχνης.
Το Πρίνσενχοφ (=Αυλή των Πριγκήπων) (Het Prinsenhof): στεγάζεται σε εντυπωσιακό κτήριο του 1403, όπου έδρευε η μοναστική κοινότητα της Αγ. Αγάθης και το οποίο γνώρισε πολλές ανακαινίσεις και επεκτάσεις. Θεωρείται χώρος απότισης τιμής για τους Ολλανδούς, αφού εκεί έζησε και δολοφονήθηκε ο ηγέτης τους, Γουλιέλμος Α’ της Οράγγης. Δέχεται περίπου 60.000 επισκέπτες ετησίως και ανήκει στα 100 σπουδαιότερα μνημεία της UNESCO για την Ολλανδία.
Αυτά λοιπόν τα ξενέρωτα … ερμ, σόρι, ενδιαφέροντα ήθελα να πω, από την Βικιπαίδεια. Πάμε τώρα στα δικά μας. Οι δυο εκκλησίες, η Παλαιά (De Oude Kerk) και η Νέα (De Nieuwe Kerk) κεντρίζουν το βλέμμα μου και ιδίως η πρώτη με τον έντονα κεκλιμένο πύργο της.
Στις 20:00 φεύγω από το Delft όπου πληρώνω 4,90 € για περίπου 2 ώρες παραμονής της μοτοσυκλέτας μου εκεί. Η πληρωμή γίνεται ηλεκτρονικά και αφού μπερδεύομαι (το ‘χω σε αυτές τις περιστάσεις) καταφέρνω να πληρώσω και να φύγω, αφού σε κάποια φάση δεν ήξερα σε ποιον όροφο είχα αφήσει την καλή μου. Κλασσικός Μερκούρης που θα ‘λεγε κι ο φίλος μου ο Σάκκος.
Σταματώ σ’ ένα βενζινάδικο να φουλάρω ρεζερβουάρ και να κάνω μερικά ψώνια. Αλλά και να τσεκάρω πίεση στα ελαστικά, καθώς αύριο θέλω να ξεκινήσω νωρίς καθώς με περιμένουν κάμποσα χιλιόμετρα.
Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να παραθέσω ένα αποσπάσμα από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη “Λαοί της Ευρώπης: καταγωγή & χαρακτηριστικά” για τους Ολλανδούς, με το μοναδικό και καυστικό χιούμορ του:
Η χώρα των λουλουδιών και των αγελάδων δεν θα πάψει ποτέ να προκαλεί το θαυμασμό όλου του κόσμου, κυρίως εξαιτίας του αγώνα της να υπάρξει ευρισκόμενη χαμηλότερα απ’ τη στάθμη της θάλασσας. (Σκέψου να βρισκόταν η τεμπέλικη Ελλάδα χαμηλότερα απ’ τη στάθμη της πανέμορφης ελληνικής θάλασσας).
Τα παραπάνω λόγια του συγγραφέα, θα ήθελα να τα αφιερώσω σ’ εκείνους τους “ελληνάρες” που έχουν ταυτίσει την Ολλανδία με τα μπορντέλα και τα ναρκωτικά. Η μανία των ανόητων να βάζουν ταμπέλες και να ισοπεδώνουν τα πάντα. Λες και τα μπορντέλα ή τα ναρκωτικά είναι χαρακτηριστικό του κάθε Ολλανδού. Κύριοι, δείτε πού βρίσκονται σήμερα οι Ολλανδοί και πού βρισκόμαστε εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες. Αυτοί προοδεύουν πολιτιστικά, οικονομικά, επιστημονικά, τεχνολογικά και λοιπά “ικά”, ενώ εμείς κολλημένοι στο παρελθόν, ακόμα αναζητούμε ένδοξους προγόνους.
Η Ολλανδία είναι από τις πιο φιλελεύθερες χώρες, έχοντας μια μακρά παράδοση στην κοινωνική ανοχή. Έχει νομιμοποιήσει την άμβλωση, την πορνεία, την ευθανασία, τον γάμο των ατόμων του ίδιου φύλου και διατηρεί μια προοδευτική πολιτική για τα ναρκωτικά. Οι Ολλανδοί θεωρούνται ίσως ο πιο προοδευτικός λαός της Ευρώπης. Δεν πρέπει να μας προξενεί εντύπωση το γεγονός πως πολλοί Ολλανδοί (περίπου το 40%) είναι άθεοι ή αγνωστικιστές, με τον σκοταδισμό και την παραφιλολογία να απουσιάζουν από τη ζωή τους. Όχι μόνο από τους αγνωστικιστές ή τους άθεους ή τους θρησκευτικά αδιάφορους, αλλά και από πολλούς πιστούς οι οποίοι πιστεύουν είτε από συνήθεια, είτε από ανάγκη, είτε επειδή πρέπει να πιστέψουν κάπου. Μάλιστα, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αρκετοί πιστοί έχουν αναγάγει τη θρησκεία σε καθαρά συνειδησιακό επίπεδο και όχι σε επίπεδο οργανωμένης θρησκείας, η οποία εξυπηρετεί καθαρά, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Το να πεις ότι είσαι άθεος στην Ευρώπη, θεωρείται φυσιολογικό. Αν το πεις στην Ελλάδα θα πέσει φωτιά να σε κάψει, τόσο προοδευτική κοινωνία που είμαστε …
Και τέλος, οι Ολλανδοί θεωρούνται σπουδαίος θαλασσινός λαός και έγιναν ποντοπόροι νωρίτερα κι από τους Άγγλους. Επίσης θεωρούνται ως ο πιο ομοιογενής (και καλά) λαός στην Ευρώπη. Και αυτό γιατί η Ολλανδία έχει τα πιο επικίνδυνα από γεωλογικής άποψης εδάφη στον κόσμο, τα οποία απέτρεψαν την εγκατάσταση πολλών κατακτητών. Όντας σε μεγάλο ποσοστό αντιρατσιστές, είχαν την τάση να αναμιγνύονται με άλλους λαούς κυρίως στις αποικιακές κτήσεις τους δίνοντας φυλετικά μίγματα σαν αυτό των Μπόερς. Επίσης δεν ήταν ιδιαίτερα απάνθρωποι ως αποικιοκράτες εν αντιθέσει με τους Ισπανούς ή τους Άγγλους για παράδειγμα.
Βρίσκομαι στο camping όπου στις 21:30 αρχίζει πάλι να βρέχει. Κάνω ένα ντους και στις 23:00 αρχίζω να κλείνω τα μάτια μου, μετρώντας τις σταγόνες της βροχής που χτυπούν ενίοτε μαλακά και ενίοτε με δύναμη τη σκηνή μου. Σύντομα θα χάσω το μέτρημα καθώς ο Μορφέας μ’ έχει πάρει στην αγκαλιά του.
Goedenacht!
Έξοδα – Σημειώσεις:
Διαμονή: Delflandhoeve (15,95 €)
Βενζίνη: 36,31 €
Parking: 4,90 €
Λοιπά: 11,85 €
Σύνολο: 69,01 €
Γενικό Σύνολο: 2.008,92 €
Σύνορα Βελγίου – Ολλανδίας: ανύπαρκτα.
Στην Ολλανδία οι μοτοσυκλέτες δεν πληρώνουν διόδια.
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Μερκούρη ,σε χαιρετώ με σεβασμό για τις εμπειρίες που μοιράζεσαι μαζί μας.Συγχαρητήρια για τη φοβερή περιγραφή των ταξιδιών σου .
Θα εκτιμούσα συμβουλές σου για ταξίδι που σχεδιάζω κατόπιν σχετικής άδειας που δόθηκε από τη σύζυγό μου, κατόπιν σκληρών διαπραγματεύσεων .
Είμαι και εγώ μοναχικός αναβάτης και μετά από πολύ σκέψη σχεδιάζω το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό με τη πιστή εδώ και 10 χρόνια Vstrom DL 650 Κ7. Μετά τη πίστη μου στο Θεό, τη λατρεία στην οικογένεια μου, οι επόμενες αγάπες μου είναι το τρέξιμο αποστάσεων και τα ταξίδια με τη μηχανή . Προσεχώς σκέφτομαι να συνδυάσω τα δύο τελευταία. Συμμετοχή σε Μαραθώνιο και ταξίδι με τη μηχανή.Προορισμός η Κοπεγχάγη.
Το παράθυρο για το ταξίδι είναι αναγκαστικά μεταξύ 6 Μαι με 18 Μαι 2018 , περίπου δηλ. 14 μέρες .Ο Μαραθώνιος είναι στις 13 Μαι 2018 . Περίπου 4500 χλμ συνολικά όπου υπολογίζω πολύ συντηρητικά 5 μέρες να πάω , 3-4 μέρες η παραμονή και 5 η επιστροφή (μαζί με το πλοίο).
Διαδρομή Λαμία-Ηγουμενίτσα -Ανκόνα -Κοπεγχάγη και επιστροφή. Έχω ταξιδέψει Ευρώπη οδικώς με Ι.Χ.Ε αυτοκίνητο 2 φορές . Η μηχανή έχει 80000 απροβλημάτιστα χλμ με αρκετά ταξίδια εντός Ελλάδας σε Εθνικές και επαρχιακούς δρόμους (κυρίως)και θα γίνει αλλαγή ελαστικών, πιθανότατα αλυσίδας με γρανάζια και γενικός έλεγχος-service.Προϋπολογίζω για καύσιμα -ακτοπλοϊκά εισιτήρια -διαμονή σε βασικό δωμάτιο,αξιοπρεπές φαγητό και μικροέξοδα 2000€.Επιπλέον έχω την ΕΚΑΑ (Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης Ασθενείας) και θα κάνω ασφάλεια που περιλαμβάνει επαναπατρισμό σε περίπτωση βλάβης-ατυχήματος.
Υπολογίζω, συντηρητικά (μ.ο. 120-140 χλμ/ώρα) περίπου 450-500 χλμ /ημέρα και ευέλικτο πρόγραμμα στάσεων και επιλογή διαδρομής(Εθνικές -δευτερεύοντες οδοί) .Με προβληματίζει κυρίως ο καιρός (μέσα Μαΐου-Θερμοκρασία 14-18 βαθμούς ).Ποια η γνώμη σου ? Υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέξω ιδιαίτερα.Κάθε συμβουλή σου σεβαστή .Ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι καλά χιλιόμετρα …
Υ.Γ. όποιος ανέχεται τις παραξενιές μου ευπρόσδεκτη η παρέα του!
Γεια σου φίλε μου Γεώργιε και σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ενδιαφέρον ο προορισμός αλλά και ο σκοπός του ταξιδιού που πρόκειται να πραγματοποιήσεις.
Χωρίς να είμαι ειδικός, θεωρώ πως το πλάνο σου μπορεί να βγει άνετα στα χρονικά πλαίσια που θέτεις. Κι εγώ έχω έναν ενδοιασμό με τον καιρό, καθώς Μάιο δεν έχω ταξιδέψει ποτέ στην Ευρώπη, αλλά πιστεύω πως δεν θα αντιμετωπίσεις κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Ακόμα και με άσχημες καιρικές συνθήκες, φαντάζομαι πως οι κεντρικές οδικές αρτηρίες θα είναι ανοιχτές. Αν περάσεις από επαρχιακούς ορεινούς δρόμους (π.χ. αλπικά περάσματα) ίσως κάποια από αυτά να είναι κλειστά εκείνη την περίοδο. Καλό θα ήταν να ενημερωθείς από το διαδίκτυο πότε θα ανοίξουν, έτσι ώστε να περάσεις από εκεί αν φυσικά το επιθυμείς και βρίσκονται στη ρότα που έχεις χαράξει.
Εύχομαι να έχεις τον καιρό σύμμαχό σου και οι στόχοι που έθεσες να ευοδωθούν. Καλούς δρόμους και καλούς τερματισμούς να έχεις!
Μερκούρη, αυτές τις μέρες όλως τυχαίως διαβαζω το “τραβερσο ανάποδο πορεία προς τον βοριά” και πραγματικά νοιώθω εντονα τις στιγμές και τα συναισθήματα που περιγράφεις, γιατί κι εγώ, μολις επέστρεψα απο “ευρωπαϊκό” ταξίδι. Δεν ειναι η πρώτη μου φορά στην Ευρώπη, αλλα ταξίδι σαν κι αυτό που περιγράφεις, δεν εχω κάνει. Και βεβαια κάποια στιγμή ελπίζω να καταφέρω και Βόρειο Ακρωτήρι. Νασαι καλά που αφιερωνεις τόσο χρόνο για τα ταξιδιωτικά σου και για τις πληροφορίες που προσφέρεις. Οσο γι αυτά που γράφεις για τις ομορφιές που συναντάς στις άλλες χώρες ξέρω οτι είσαι αντικειμενικός, κι αυτό στο λέει κάποιος που ξέρει οτι η Ελλάδα ειναι ανεπανάληπτη, αλλα δεν είναι το κέντρο του κοσμου, ουτε μοναδική…. Καλή συνέχεια σε ότι σχεδιάζεις!!
Φίλε μου Παναγή, να με συγχωρείς για την καθυστερημένη απάντηση καθώς μόλις πριν λίγες ημέρες επέστρεψα από το φετινό οδοιπορικό.
Χαίρομαι που αναγνωρίζεις τον “κόπο” μου, μα πιο πολύ χαίρομαι που με διαβάζουν άνθρωποι ανοιχτόμυαλοι που αντιλαμβάνονται το ύφος ή το πνεύμα των γραπτών μου.
Ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες και εύχομαι να πραγματοποιηθεί κάθε ταξιδιωτική σου προσδοκία. Να είσαι καλά.
Μερκουρη να ξερεις οτι στο βενζιναδικο το ΣΤΟΠ ειναι γι αυτους που μπαινουν απο εθνικη και οχι γι αυτους που κυκλοφωρουν στον παραδρομο.Ευτυχως εισαι καλα .
Όχι φίλε μου. Το STOP στο εν λόγω σημείο είναι γι’ αυτούς που κινούνται στον παράλληλο και όχι στην εθνική. Αυτό μαρτυρά και η φωτογραφία που παραθέτω στην 34η ημέρα του ταξιδιωτικού.
Σ’ ευχαριστώ πολύ.
Αλλη μια απιστευτη περιπετεια,με δυσκολες συνθηκες ,κυριως ψυχικες…Ο λογος σου ορθος και οι φωτο σου απαιχτες.Ευχομαι να συνεχισεις για παρα πολλα χρονια αυτη την ψυχοθεραπεια ωστε να σε απολαμβανουμε κι εμεις φιλε Μερκ 🙂
Χαίρομαι που σου άρεσε και σ’ ευχαριστώ για τα καλά λόγια και τις ευχές σου, φίλε μου Τάσο. Να είσαι καλά!
Σαν την Ελλάδα δεν έχει πουθενά. Ποιο isle of man κάνε τον γύρο στο Τρίκερι και έλα πες μου Μερκουρη-Στυλιανε.
Μετά χαράς θα σου πω αγαπητέ, όταν θα κάνω τον γύρο στο Τρίκερι. Και ίσως και να μου αρέσει περισσότερο από το IoM. Σίγουρα όμως δεν θα σου πω αυτά τα ηλίθια και ανούσια κλισέ τύπου “σαν την Ελλάδα δεν έχει πουθενά”.
Έχει πουθενά στην Ευρώπη σαν την πατρίδα σου τη Συμη που εσύ απαξιώνεις ενώ άλλοι πληρώνουν πολλές χιλιάδες ευρώ για να δουν αυτό το καρτποσταλ?
Αν εσύ κατάλαβες πως την απαξιώνω, προφανώς δεν μπήκες στο πνεύμα των γραφόμενών μου. Καληνύχτα.
Έχει πουθενά σαν την παλιά πόλη της Ρόδου?πηγες Ντουμπρόβνικ πηγές Μόσταρ πηγές Πράγα είναι Ρόδος?
Αγαπητέ, το τι είναι όμορφο είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα και επαφίεται στο προσωπικό γούστο του καθενός. Δεν σημαίνει πως επειδή κάτι αρέσει σ’ εσένα, πρέπει σώνει και καλά ν’ αρέσει και σε όλους. Επίσης, ο κάθε τόπος είναι μοναδικός και έχει τη δική του ξεχωριστή ομορφιά και την ιδιαιτερότητά του.
Εγώ προσωπικά δεν ταξιδεύω για να αποδείξω ότι το δικό μου μέρος ή η δική μου χώρα είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει. Λες και δεν υπάρχουν ομορφιές σε άλλες χώρες ή λες και όλη η ομορφιά του κόσμου βρίσκεται συσσωρευμένη και μόνο στην Ελλάδα! Aλήθεια, έχεις δει τι ομορφιές υπάρχουν σε άλλες χώρες όπως π.χ. στην Νορβηγία; Τα ταξίδια κατάφεραν να μεγαλώσουν τον μικρόκοσμό μου (ο οποίος δεν περιορίζεται μόνο σε μία χώρα αλλά σε 45 μέχρι τώρα), άρα μπορώ να βλέπω τα πράγματα πιο σφαιρικά απ’ ότι τα έβλεπα πριν. Και σίγουρα, ταξιδεύοντας κατέρριψα πολλούς μύθους.
Κι αν θες την προσωπική μου άποψη (γιατί απ’ ότι κατάλαβα, θεωρείς λανθασμένα πως απαξιώνω την ομορφιά της χώρας μου), μια από τις ιδιαιτερότητες της Ελλάδας είναι τα πολλά μικρά και μεγάλα κατοικήσιμα νησιά που της προσδίδουν μια ανεπανάληπτη ομορφιά που δύσκολα συναντάς σε άλλες χώρες.
Κλείνοντας, για το Isle of Man που αναφέρθηκες στο πρώτο σου σχόλιο, το γράφω στο ταξιδιωτικό πως δεν ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα ούτε από άποψη φυσικής ομορφιάς αλλά και ούτε από άποψη οδηγικής απόλαυσης. Προφανώς διέφυγε της προσοχής σου. Όπως επίσης, σε αυτό το ταξιδιωτικό, δεν ενθουσιάστηκα από το Hallstatt ή από το Plitvice σε παλαιότερο ταξιδιωτικό. Αυτό δεν σημαίνει πως τα απαξιώνω, απλά καταθέτω την προσωπική μου άποψη ή αίσθηση αν θες και φυσικά χωρίς να έχω πρόθεση να την επιβάλλω.
Αυτά τα ολίγα …
Ναι ειδικά η Νορβηγία πολύ όμορφη χώρα τι να σου πω…για αυτό οι Νορβηγοί κατακλύζουν Ρόδο Κω Κάρπαθο Κέρκυρα Κάλυμνο κάθε καλοκαίρι…και αν θες να δεις φιόρδ πήγαινε στη λίμνη Πλαστήρα.
Η ομορφιά της Ελλάδος δεν είναι μόνο τα νησιά και το ανεπαναληπτο αιγαιοπελαγίτικο αρχιπέλαγος αλλά και η ενδοχώρα.Θεσσαλια και Χαλκιδική έχουν τρομερές παραλίες μην πούμε για Ηπειρο-Συβοτα μην πάμε και Καλαμάτα η Μάνη…
Όλοι εσείς που πάτε εξωτερικό γυρίστε πρώτα τη χώρα σας μαγευτειτε και μετά πείτε μας για Στάρι Μοστ (έχει και εδώ γεφύρι της Άρτας,φαράγγι Πορτιτσας κτλ) Cinque Terre (η Πάργα σε χαλάει) Ibiza (έχουμε εδώ Μύκονο που θέλει 10 Ιμπιθες).ενδεικτικά παραδείγματα.
Την επόμενη φορά λοιπόν, που κάποιος από εμάς θελήσει να ταξιδέψει στο εξωτερικό, θα σου προσκομίσει μια λίστα με μέρη της Ελλάδας που έχει επισκεφθεί. Και κατόπιν έγκρισης και σχετικής άδειας που θα του προσκομίσεις, μπορείς να του επιτρέψεις να ταξιδέψει και εκτός Ελλάδας.
Ήξερα ότι θα το γυρίσεις στην ειρωνειουλα καθότι εμείς εδώ είμαστε τριτοκοσμικοί Βαλκάνιοι χριστιανοταλιμπαν ενώ οι εξ ορισμού ρατσιστές μουσουλμάνοι πχ της Βοσνίας ή του Κοσόβου είναι πολιτισμένοι…οι Γερμανοί επίσης φίλοι μας…άνθρωπος που δεν έχει γυρίσει την Ελλάδα και δεν εκτιμάει το πιο όμορφο νησί ίσως παγκοσμίως καλό θα ήταν να ξεκινήσει πριν εκφέρει άποψη κύριε 45 χώρες.52 νόμους και 15 νησιά πιστεύω καλά είμαι.Α πήγα και Κύπρο αν θεωρείτε εξωτερικό Ξετρελαθηκα (τυχαίο?κομμάτι της Ελλάδος μας και αυτή).άντε μέχρι το Τρίκερι να μείνεις με.το στόμα ανοιχτό και άσε τη Μπάνια Λουκα.
Α, μάλιστα! Μετά από χιλιάδες χιλιόμετρα που έχω γράψει σε κάθε απομακρυσμένη γωνιά της Ελλάδας, τελικά έμαθα πως δεν την έχω γυρίσει. Τζάμπα κι ο κόπος μου δηλαδή …
Άλλα γράφω, άλλα καταλαβαίνεις, άλλα αντ’ άλλων γράφεις. Προφανώς δεν διαβάζεις προσεκτικά αυτά που γράφω ή δεν είσαι σε θέση να τα καταλάβεις. Οπότε δεν έχει νόημα να συνεχίσω τη συζήτηση.
Γειά χαρά!
Φίλε Μερκούρη, χαίρομαι πάρα πολύ να σε διαβάζω γιατί ταξιδεύεις και εμένα με τον τρόπο σου!!! Μετά τη Νορβηγία, περίμενα οδοιπορικό σου πως και πως!
Να είσαι καλά να γράφεις χιλιόμετρα και να μας μεταφέρεις τις όμορφες εικόνες που αποκομίζεις!!! Αναμένουμε για την επόμενη εξόρμηση σου! 🙂
Ευχαριστώ φίλε μου Κυριάκο, με κάνεις να χαίρομαι! H επόμενη εξόρμηση έχει ήδη πραγματοποιηθεί και το μόνο που απομένει, είναι να γραφτεί και να είναι στην οθόνη σου. Ελπίζω και εύχομαι να μην καθυστερήσει τόσο πολύ όσο η παρούσα …
Να είσαι καλά!
Μερκούρη φίλε μου, σ΄ ευχαριστούμε για αυτό το ακόμα ένα υπέροχο και πλήρες ταξιδιωτικό. Για μένα είσαι σταθερή αξία του ταξιδιωτικού μοτοσυκλετισμού, με ενέπνευσες με τη Νορβηγία, το ξανακάνεις τώρα. Πολλοί πάνε, πολλοί έρχονται, λίγοι όμως έχουν το χάρισμα να βλέπουν από τη δική σου οπτική γωνία, όχι μόνο το δρόμο και τις ομορφιές του, αλλά την τοποθέτηση από τη σωστή γωνία του δικυκλιστή που εξερευνά τον κόσμο.
Θα κρατήσω για τροφή όλων εμάς που ακόμα δεν έχουμε γευτεί αυτή τη μαγεία της Σκωτίας, τη φράση σου από την Ημέρα 19η: Πέμπτη 16 Ιουλίου:
“Σκωτία, μια χώρα ειδικά φτιαγμένη για τον μοτοσυκλετιστή”
Με το καλό στο επόμενο Μερκούρη!
Εγώ σ’ ευχαριστώ φίλε μου, Στράτο! Αποτελεί μεγάλη τιμή για εμένα να διαβάζουν τα ταξιδιωτικά μου και συνάμα να μου εκφράζουν την εκτίμησή τους, άνθρωποι και ταξιδευτές όπως εσύ.
Είμαι βέβαιος πως τόσο η Σκωτία όσο και η Ιρλανδία, θα σε μαγέψουν. Ο δε “Πάνθηρας” θα σε διασκεδάσει στους καταπληκτικούς δρόμους των Highlands.
Καλούς δρόμους να έχεις αδερφέ μου!