Hμέρα 6η: Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015, Dover – Fishguard (617,1 km)
Από λιμάνι σε λιμάνι κι από νησί σε νησί
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην Αγγλία. Αλλά και στην Μεγάλη Βρετανία. Αλλά και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ας ξεκαθαρίσουμε όμως, μερικά πράγματα:
H Mεγάλη Βρετανία (GB συντομογραφικά) είναι το νησί το οποίο βρίσκεται δεξιά στον χάρτη, δίπλα στην Ιρλανδία. Αποτελείται από τρεις χώρες, την Αγγλία, την Ουαλία και την Σκωτία. Λανθασμένα πολλοί, ακόμα και σήμερα, αποκαλούν την Μεγάλη Βρετανία ως Αγγλία.
Το Ηνωμένο Βασίλειο (UK συντομογραφικά) αποτελείται από την Μεγάλη Βρετανία, δηλαδή την Αγγλία, την Ουαλία και την Σκωτία, καθώς επίσης και από την Βόρεια Ιρλανδία. Το πλήρες όνομα του Ηνωμένου Βασιλείου είναι “Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας”.
Το Ηνωμένο Βασίλειο ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ως νόμισμά του έχει τη λίρα ή στερλίνα (GBP ή £). Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά και η απόσταση μετριέται σε μίλια (miles). Προφανώς η ταχύτητα μετριέται σε miles/h. Yπενθυμίζεται πως 1 mile = 1,6093 m.
H δε ονομασία Βρετανικές Νήσοι, δεν είναι νομικός αλλά γεωγραφικός προσδιορισμός και αναφέρεται στο αρχιπέλαγος των νησιών της Μεγάλης Βρετανίας, της Ιρλανδίας, της Νήσου του Μαν και πολλών άλλων νησιών. Γνωστές ως Κασσιτερίδες Νήσοι στους Αρχαίους Έλληνες, λόγω των κοιτασμάτων κασσιτέρου, πολύτιμου υλικού κατά την Εποχή του Χαλκού.
Μετά τις 08:00 και αφού έφτιαξα τον καθιερωμένο καφέ, προσπαθώ να βάλω σε μια τάξη το πρόγραμμα της σημερινής ημέρας. Σήμερα θα διασχίσω την Αγγλία και την Ουαλία με σκοπό να φτάσω στο λιμάνι του Fishguard, όπου στις 02:30 μετά τα μεσάνυχτα, θα πάρω το πλοίο που θα με αποβιβάσει στην Ιρλανδία. Kατά τη διαδρομή θα πραγματοποιήσω δυο στάσεις σε δυο σημεία: το Stonehenge και την πόλη Bath. Η ημέρα αν και έχει μπόλικα χιλιόμετρα, προβλέπεται χαλαρή, μιας και έχω άπλετο χρόνο στη διάθεσή μου μέχρι την αναχώρηση του πλοίου. Ο μόνος προβληματισμός, είναι πού θα βρω χρόνο ή μέρος να ξεκουραστώ το βράδυ. Άδικα προβληματίζομαι, μιας και για κάθε πρόβλημα υπάρχει και μια λύση. Και η λύση στο πρόβλημα του ύπνου είναι ή το πρώτο παγκάκι δεξιά ή το κατάστρωμα του πλοίου. Ψιλά γράμματα …
Στις 10:00 αποχωρώ από το camping και σταματώ στο πρώτο βενζινάδικο για ανεφοδιασμό. Τι ανακούφιση θεέ μου, όταν πλέον όλα τα μηχανήματα διαβάζουν τις κάρτες μου …
Στα πρώτα χιλιόμετρα, οδηγώντας στο αριστερό τμήμα του δρόμου, είμαι αρκετά προσεκτικός, σφιγμένος θα έλεγα, καθώς έχω αποκτήσει ύφος υποψήφιου οδηγού που δίνει εξετάσεις για να αποκτήσει δίπλωμα. Τόσο ψάρακας έχω να αισθανθώ από τότε …
Πολλά πράγματα μου κάνουν εντύπωση, όπως το να με προσπερνούν από δεξιά. Το πρώτο μάλιστα αυτοκίνητο που με προσπέρασε από δεξιά, μου προκάλεσε σοκ. Καθώς γύρισα το κεφάλι μου προς το μέρος του, είδα ένα αυτοκίνητο να κινείται μόνο του, χωρίς οδηγό μέσα! Τι ανόητος που είμαι! Τα αυτοκίνητα εδώ, ηλίθιε, έχουν το τιμόνι στα δεξιά …
Καθώς με προσπερνάει ένα Opel Astra, σαν το δικό μου, παρατηρώ πως δεν έχει το γνωστό σήμα της Opel με το Ζ σ’ έναν κύκλο, αλλά κάτι που μοιάζει με αετό ή κάποιο άλλο αρπακτικό πτηνό. Αρχίζω να πιστεύω πως μ’ έπιασαν κότσο στην Opel και μου πούλησαν μούφα αμάξι. Ανόητε, την ίδια απορία είχες και το 2008 στις ΗΠΑ και έγινες ο περίγελος της παρέας. Η Opel ηλίθιε, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχει ως θυγατρική της, την Vauxhall. Ακόμα να το καταλάβεις;
H αίσθηση που μου δίνει το Νησί, είναι πως βρίσκομαι σε άλλον κόσμο, διαφορετικό από αυτόν που έχω συνηθίσει. Η οδήγηση στ’ αριστερά, τα μίλια … όλα αυτά συνδράμουν στην καλλιέργεια αυτής της αίσθησης που έχω αποκομίσει. Η Αγγλία, κάποτε αποτελούσε την μεγαλύτερη δύναμη σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως είναι για παράδειγμα οι ΗΠΑ σήμερα. Αποικιοκρατική χώρα τότε, μετέφερε ακόμα και τις οδηγικές ιδιαιτερότητές της, σε χώρες που αποτέλεσαν κάποτε αποικίες της όπως π.χ. η Ινδία ή η Κύπρος.
Όσο κυλάει ο χρόνος, αρχίζω να προσαρμόζομαι στην πραγματικότητα που επιβάλλει η οδήγηση στ’ αριστερά. Πραγματοποιώ την πρώτη μου προσπέραση από τα δεξιά και όσο περνούν τα χιλιόμετρα, δείχνω να προσαρμόζομαι. Στους κόμβους δεν ξεχνώ ότι πρέπει να πηγαίνω από αριστερά και όχι από δεξιά. Όντας ψύχραιμος και προσεκτικός, δείχνω να τα πηγαίνω πολύ καλά …
Ο καιρός είναι ηλιόλουστος και η θερμοκρασία υψηλή. Η κίνηση στον αυτοκινητόδρομο είναι αρκετή και ανά τακτά χρονικά διαστήματα δημιουργούνται τεράστιες ουρές αυτοκινήτων που χάνονται στο βάθος, σε όλες της λουρίδες του αυτοκινητόδρομου. Πλέον το πιστεύω ακράδαντα: η κίνηση στους ελληνικούς δρόμους είναι παιχνιδάκι μπροστά σε αυτήν των ευρωπαϊκών. Nαι, αλλά η οδηγική και όχι μόνο παιδεία των Ευρωπαίων απέχει παρασάγγας από αυτήν των Ελλήνων. Γι΄αυτό και στην υπόλοιπη Ευρώπη επικρατεί απλά αρκετή κίνηση, ενώ στην Ελλάδα επικρατεί κομφούζιο. Αυτή είναι η διαφορά και ελπίζω να γίνεται αντιληπτή. Πουθενά δεν θα δεις κουτοπονηριές από τους οδηγούς αυτοκινήτων, πουθενά δεν θα ακούσεις κόρνα παρά μόνο σε ειδικές περιστάσεις και άλλα πολλά που δεν έχουν τελειωμό. Απλά, η διαφορά είναι θέμα πολιτισμού και παιδείας. Και κάτσε μετά εσύ ελληνάρα να καυχιέσαι για τους ένδοξους προγόνους σου που δημιούργησαν έναν αξιοθαύμαστο πολιτισμό, ενώ εσύ δεν έχεις καμία σχέση με τον πολιτισμό ούτε στην καθημερινότητά σου.
Το καλό με την κίνηση στο Νησί, είναι ότι δεν ακινητοποιείσαι όπως στην Autobahn για παράδειγμα. Απλά ελαττώνεις ταχύτητα, βάζεις πρώτη και ελίσσεσαι ανάμεσα στα αυτοκίνητα. Και αυτά κάνουν στην άκρη για να σε διευκολύνουν να περάσεις. Πόσο λογαριάζουν και σέβονται τον μοτοσυκλετιστή στο εξωτερικό, ρε γαμώτο …
Παρατηρώ πολλά αναπαλαιωμένα αυτοκίνητα και δη cabrio, τα οποία οι ιδιοκτήτες τους τα πηγαίνουν βόλτα, ένεκα της ηλιόλουστης ημέρας. Πολλές μοτοσυκλέτες μικρού κυβισμού έχουν ξεχυθεί στον δρόμο και το μάτι μου πέφτει σ’ ένα παπί φορτωμένο σαν γαϊδούρι. Μοτοσυκλέτες μεγάλου κυβισμού βλέπω ελάχιστες. Ο κόσμος ταξιδεύει με ό,τι έχει. Και για να ταξιδέψει δεν θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση τα πολλά κυβικά με full extra εξοπλισμό.
Σταματώ σ’ ένα parking για την απαραίτητη στάση ξεμουδιάσματος. Εκεί συναντώ δυο αστυνομικούς, οι οποίοι με πλησιάζουν και μου πιάνουν την κουβέντα. Φιλικοί και πρόσχαροι άνθρωποι, μου δίνουν αρκετές πληροφορίες και φυσικά με ρωτούν για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Αυτές τις ημέρες, όλη η Ευρώπη έχει στραμμένο το βλέμμα της στην Ελλάδα …
Ο ελληνάρας και όχι ο Έλληνας (σαφής ο διαχωρισμός μου) θεωρεί τους πάντες ηλίθιους, εκτός από τον ίδιο. Το τι έχω ακούσει από στόματα ελληναράδων για τους Ευρωπαίους και δη του Άγγλους είναι κάτι που δεν περιγράφεται. Η δική μου άποψη για τους Άγγλους, είναι πως σε γενικές γραμμές, είναι άνθρωποι φιλικοί, πρόσχαροι με συσσωρευμένη θετική ενέργεια και με το δικό τους ξεχωριστό χιούμορ. Βέβαια, εμείς το χιούμορ τους το θεωρούμε κρύο, γιατί έχουμε μάθει στο φθηνό χιούμορ τύπου Σεφερλή.
Αφού αποχαιρέτησα ένα κάρο αυτοκινητόδρομους (Μ20, Μ26, Μ25, Μ3) πλέον βρίσκομαι σε επαρχιακό δρόμο και δη στον Α303 προς Stonehenge. Το Stonehenge είναι δύσκολα προσβάσιμο από τον κεντρικό δρόμο σε ώρα κυκλοφοριακής αιχμής. Αφού έκανα πάνω – κάτω τον κεντρικό δρόμο, μπήκα σ’ έναν βατό χωματόδρομο από τον οποίο φαίνονται οι δημοφιλείς αυτοί βράχοι.
Αποφασίζω να μην προχωρήσω παραπέρα, μιας και δεν έχω καταλάβει από ποιο σημείο είναι η είσοδος και περιορίζομαι σε μερικές μακρινές φωτογραφικές λήψεις.
H Βικιπαίδεια θα μας κάνεις λόγο για το μυστηριώδες Stonehenge με μερικά σκόρπια αποσπάσματα:
Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων, που κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις πλέον αποδεκτές αρχαιολογικές εκτιμήσεις ανάμεσα στο 2500 π.Χ. και το 2000 π.Χ.. Το αρχαιότερο κυκλικό ανάχωμα και η περιφερειακή τάφρος, που ανήκουν σε πρωιμότερη φάση του μνημείου, χρονολογήθηκαν προσφάτως περί το 3100 π.Χ..
Το όνομα Στόουνχεντζ (Stonehenge) προέρχεται από τις αρχαίες αγγλικές λέξεις Stanhen gist, που σημαίνουν ‘κρεμαστοί λίθοι’ και έδωσαν το όνομά τους σε μια ολόκληρη κατηγορία μνημείων γνωστών ως henge(s), δηλαδή κυκλικές ή οβάλ σχήματος περιοχές με διακριτά χαρακτηριστικά τους το κυκλικό ανάχωμα και την τάφρο που το περιβάλλει.
Το Στόουνχεντζ και ο περιβάλλων χώρος του προστέθηκαν στον κατάλογο της UNESCO για την Παγκόσμια Πολιτισμική Κληρονομιά το 1986.
Μέχρι σήμερα οι μελετητές και οι αρχαιολόγοι δεν γνωρίζουν ποιοι ήταν αυτοί που έχτισαν το μεγαλιθικό αυτό μνημείο.
Mετά από περίπου 60 km ακολουθώντας τον Α36, φτάνω στην πόλη Bath, όπου έχω σκοπό να μείνω για λίγη ώρα.
Βρίσκω ένα κλειστό πολυώροφο parking και ο τύπος που δουλεύει εκεί, μου λέει πως για τις μοτοσυκλέτες είναι δωρεάν!
Η πόλη του Bath έχει 88.859 κατοίκους (απογραφή 2011) και από το 1987 αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Είναι γνωστή για τα ρωμαϊκά λουτρά και τη γεωργιανή αρχιτεκτονική. Το Royal Crescent, μια σειρά κατοικιών που σχηματίζουν ημικύκλιο στην κορυφή του λόφου, αλλά και άλλη μια σειρά κατοικιών, το Circus, καθιστούν την πόλη ιδιαίτερα εντυπωσιακή.
Ξεχωρίζουν το Αββαείο με την γοτθική αρχιτεκτονική
και η γέφυρα Pulteney, μήκους 45 m και πλάτους 18 m, στον ποταμό Avon. Η κατασκευή της ολοκληρώθηκε το 1774 και στο τέλος του 18ου αιώνα καταστράφηκε από πλημμύρες, όπου και κατασκευάστηκε ξανά από την αρχή. Η Pulteney είναι μια από τις τέσσερις γέφυρες στον κόσμο που έχουν σε όλο το μήκος της καταστήματα.
Η πόλη με ενθουσιάζει, είναι από τις πιο όμορφες και εντυπωσιακές που έχω δει. O φίλος μου Δημήτρης Σάκκος, με προέτρεψε αν όχι να μείνω εκεί, τουλάχιστον να τη δω.
Μετά από 1 ώρα περπατήματος αποφασίζω να φύγω και βάζω το GPS να με πάει καρφί για το Fishguard.
Το μοτίβο στον επαρχιακό Α46 εξακολουθεί να είναι το ίδιο. Το πράσινο χρώμα οργιάζει, όπου πολλές φορές περνώ ανάμεσα από πανύψηλα δέντρα. Και ξαφνικά δεν πέφτει καρφίτσα από την κίνηση! Αρχίζω και απελπίζομαι, μιας και αυτή με ακολουθεί καθημερινά! Ξαφνικά ακούω από πίσω μου τη σειρήνα ενός ασθενοφόρου και όλα τα αυτοκίνητα κάνουν στην άκρη. Κοιτώντας το ασθενοφόρο, αμέσως μου έρχεται στον νου, ένας στίχος από τα Ημισκούμπρια που λέει “για να κουνήσω ρόδα ακολουθώ ασθενοφόρο”. Έτσι και πράττω λοιπόν, δίνοντας ένα τέλος στην απελπισία μου …
Σειρά έχει ο αυτοκινητόδρομος Μ4, όπου και σ’ αυτόν τυγχάνω σε κίνηση.
Μετά από λίγα χιλιόμετρα περνώ την εντυπωσιακή γέφυρα Severn Bridge, η οποία ενώνει την Αγγλία με την Ουαλία. Στο τέλος της γέφυρας υπάρχει σταθμός διοδίων, όπου η υπάλληλος μου λέει πως οι μοτοσυκλέτες δεν πληρώνουν διόδια.
Σε κάποια φάση βλέπω να αναβοσβήνει η ένδειξη της ρεζέρβας και η τελευταία φορά που κοίταξα τον χιλιομετρητή, είχε γράψει πάνω από 410 km. Πανικοβάλλομαι καθώς στον αυτοκινητόδρομο, έχω να δω βενζινάδικο εδώ και κάμποσα χιλιόμετρα. Τελικά βρίσκω στην πόλη Newport και δράττομαι της περίστασης για να τσιμπήσω ένα τριπλό σάντουιτς αυγό – μπέικον, λίγη σοκολάτα και να πιω μερικές γουλιές καφέ από το σέικερ.
Συνεχίζω πάλι στο ίδιο μοτίβο. Αυτοκινητόδρομος και κίνηση. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο παρά υπομονή. Σειρά έχουν οι επαρχιακοί Α48 και Α40 και η πινακίδα Fishguard εμφανίζεται περίπου 60 km πριν.
Ο ήλιος αρχίζει να δύει και με χτυπάει ζεστός αέρας. Δεν κρυώνω, όμως κάνω μια στάση για να βάλω την επένδυση στο καλοκαιρινό μου μπουφάν.
“Πες της πως πήγα σε κάποια χώρα που τα ρολόγια δεν έχουν δείκτες” …
Πλησιάζοντας στο Fishguard, έχω την αίσθηση ότι κινούμαι κάπου ορεινά μιας και δεν βλέπω πουθενά θάλασσα. Το σεληνιακό τοπίο εναλλάσσεται με μικρά κομμάτια από πυκνή βλάστηση και μικρά χωριουδάκια. Και ξάφνου, σε μια κατηφορική στροφή εμφανίζεται το λιμάνι …
Περασμένες 21:00 βρίσκομαι στο Fishguard, όπου κάνω μια στάση δίπλα στη θάλασσα.
Βλέπω αναπάντητες στο κινητό κι ένα μήνυμα. Είναι ο φίλος Παύλος από την Ιεράπετρα, ο οποίος σε λίγες ημέρες ξεκινάει με τον Γιάννη από τα Χανιά, με προορισμό το Βόρειο Ακρωτήρι. Παίρνω αμέσως τηλέφωνο τον Παύλο και συνειδητοποιώ πως τα παιδιά δεν ξέρουν ακόμα αν θα ξεκινήσουν το ταξίδι λόγω της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα. Ο Παύλος ακούγεται αγχωμένος και μου ζητά πληροφορίες για τις αναλήψεις, καθώς στην Ελλάδα επικρατεί capital control με μέγιστο όριο ημερήσιας ανάληψης 60 € από ΑΤΜ. Και εκτός αυτού, όλες οι τράπεζες είναι κλειστές …
Mπαίνω στο λιμάνι, όπου βρίσκομαι να περιμένω μ’ ένα ζευγάρι μεσήλικων Γερμανών. Ο άντρας με Honda ST1300 Pan European και η γυναίκα με Honda CBF600S, θα ταξιδέψουν στην Ιρλανδία χωρίς κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Αρέσκονται όπως κι εγώ, στο να μένουν σε campings. Έχουν ταξιδέψει πέρσι στα Highlands με αυτοκίνητο και Νορβηγία με μοτοσυκλέτα. Από Ελλάδα οι πρώτες λέξεις που άκουσα ήταν Κρήτη, Χανιά, Γεωργιούπολη, Σαμαριά …
Στην αρχή με κοίταξαν αδιάφορα και μου φάνηκαν κάπως ψυχροί. Όμως αποδείχθηκαν ιδιαίτερα ζεστοί άνθρωποι, αφού τις υπόλοιπες ώρες τις περάσαμε μαζί, συζητώντας και ανταλλάσσοντας εμπειρίες από τα ταξίδια μας. Είναι το πάθος των ανθρώπων αυτό που τους ενώνει. Τα ταξίδια και οι δύο τροχοί που δεν καταλαβαίνουν από σύνορα, πατρίδες, σημαίες, θρησκείες και άλλα τέτοια τεχνητά ιδεολογήματα …
Στις 22:45 γίνεται ο έλεγχος των εισιτηρίων, η επιβίβαση στις 02:00 και η αναχώρηση στις 02:30. Λίγο πριν μπούμε στο πλοίο, αρχίζει να βρέχει δυνατά. Η πρώτη δυνατή βροχή του ταξιδιού. Σταματάει για λίγο και μετά ξαναρχίζει. Και ούτω καθεξής …
Μπαίνουμε μέσα στο πλοίο, όπου το προσωπικό του πλοίου φροντίζει για το δέσιμο των μοτοσυκλετών.
Βρίσκω μια άκρη όπου θα φορτίσω συσκευές και μετά οδηγούμαι στα αεροπορικού τύπου καθίσματα, προκειμένου να κλείσω για λίγο τα μάτια μου. Σε 4 ώρες θα οδηγώ στην Ιρλανδία. Τότε θ’ αρχίσει το πραγματικό ταξίδι …
Τα λέμε σε λίγες ώρες …
Έξοδα – Σημειώσεις:
Βενζίνη: 45,74 €
Λοιπά: 6,21 €
Σύνολο: 51,95 €
Γενικό Σύνολο: 655,74 €
Tα περί οδήγησης στο Ηνωμένο Βασίλειο, αναφέρθηκαν παραπάνω.
Επίσης, στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι μοτοσυκλέτες δεν πληρώνουν διόδια.
Αξίζει να σημειωθεί πως τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στην Ιρλανδία, οι ρευματοδότες ισχύος (πρίζες) έχουν διαφορετικές υποδοχές από την υπόλοιπη Ευρώπη. Κρίνεται λοιπόν απαραίτητη η αγορά ενός αντάπτορα για τη φόρτιση ηλεκτρικών συσκευών. Προσωπικά, είχα προνοήσει να αγοράσω από την Ελλάδα, δυο τέτοιους αντάπτορες.
Το δρομολόγιο Fishguard – Rosslare διαρκεί 4 ώρες με πλοίο της εταιρίας Stena Line. Το εισιτήριο το πλήρωσα μέσω internet, μερικούς μήνες πριν. Και όπως αναφέρθηκε, το ποσό αυτό που περιλαμβάνει συνολικά 3 δρομολόγια πλοίων, θα προστεθεί στο τέλος του οικονομικού απολογισμού.
| « Προηγούμενη Σελίδα | Επόμενη Σελίδα » |
Μερκούρη ,σε χαιρετώ με σεβασμό για τις εμπειρίες που μοιράζεσαι μαζί μας.Συγχαρητήρια για τη φοβερή περιγραφή των ταξιδιών σου .
Θα εκτιμούσα συμβουλές σου για ταξίδι που σχεδιάζω κατόπιν σχετικής άδειας που δόθηκε από τη σύζυγό μου, κατόπιν σκληρών διαπραγματεύσεων .
Είμαι και εγώ μοναχικός αναβάτης και μετά από πολύ σκέψη σχεδιάζω το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό με τη πιστή εδώ και 10 χρόνια Vstrom DL 650 Κ7. Μετά τη πίστη μου στο Θεό, τη λατρεία στην οικογένεια μου, οι επόμενες αγάπες μου είναι το τρέξιμο αποστάσεων και τα ταξίδια με τη μηχανή . Προσεχώς σκέφτομαι να συνδυάσω τα δύο τελευταία. Συμμετοχή σε Μαραθώνιο και ταξίδι με τη μηχανή.Προορισμός η Κοπεγχάγη.
Το παράθυρο για το ταξίδι είναι αναγκαστικά μεταξύ 6 Μαι με 18 Μαι 2018 , περίπου δηλ. 14 μέρες .Ο Μαραθώνιος είναι στις 13 Μαι 2018 . Περίπου 4500 χλμ συνολικά όπου υπολογίζω πολύ συντηρητικά 5 μέρες να πάω , 3-4 μέρες η παραμονή και 5 η επιστροφή (μαζί με το πλοίο).
Διαδρομή Λαμία-Ηγουμενίτσα -Ανκόνα -Κοπεγχάγη και επιστροφή. Έχω ταξιδέψει Ευρώπη οδικώς με Ι.Χ.Ε αυτοκίνητο 2 φορές . Η μηχανή έχει 80000 απροβλημάτιστα χλμ με αρκετά ταξίδια εντός Ελλάδας σε Εθνικές και επαρχιακούς δρόμους (κυρίως)και θα γίνει αλλαγή ελαστικών, πιθανότατα αλυσίδας με γρανάζια και γενικός έλεγχος-service.Προϋπολογίζω για καύσιμα -ακτοπλοϊκά εισιτήρια -διαμονή σε βασικό δωμάτιο,αξιοπρεπές φαγητό και μικροέξοδα 2000€.Επιπλέον έχω την ΕΚΑΑ (Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης Ασθενείας) και θα κάνω ασφάλεια που περιλαμβάνει επαναπατρισμό σε περίπτωση βλάβης-ατυχήματος.
Υπολογίζω, συντηρητικά (μ.ο. 120-140 χλμ/ώρα) περίπου 450-500 χλμ /ημέρα και ευέλικτο πρόγραμμα στάσεων και επιλογή διαδρομής(Εθνικές -δευτερεύοντες οδοί) .Με προβληματίζει κυρίως ο καιρός (μέσα Μαΐου-Θερμοκρασία 14-18 βαθμούς ).Ποια η γνώμη σου ? Υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέξω ιδιαίτερα.Κάθε συμβουλή σου σεβαστή .Ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι καλά χιλιόμετρα …
Υ.Γ. όποιος ανέχεται τις παραξενιές μου ευπρόσδεκτη η παρέα του!
Γεια σου φίλε μου Γεώργιε και σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ενδιαφέρον ο προορισμός αλλά και ο σκοπός του ταξιδιού που πρόκειται να πραγματοποιήσεις.
Χωρίς να είμαι ειδικός, θεωρώ πως το πλάνο σου μπορεί να βγει άνετα στα χρονικά πλαίσια που θέτεις. Κι εγώ έχω έναν ενδοιασμό με τον καιρό, καθώς Μάιο δεν έχω ταξιδέψει ποτέ στην Ευρώπη, αλλά πιστεύω πως δεν θα αντιμετωπίσεις κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Ακόμα και με άσχημες καιρικές συνθήκες, φαντάζομαι πως οι κεντρικές οδικές αρτηρίες θα είναι ανοιχτές. Αν περάσεις από επαρχιακούς ορεινούς δρόμους (π.χ. αλπικά περάσματα) ίσως κάποια από αυτά να είναι κλειστά εκείνη την περίοδο. Καλό θα ήταν να ενημερωθείς από το διαδίκτυο πότε θα ανοίξουν, έτσι ώστε να περάσεις από εκεί αν φυσικά το επιθυμείς και βρίσκονται στη ρότα που έχεις χαράξει.
Εύχομαι να έχεις τον καιρό σύμμαχό σου και οι στόχοι που έθεσες να ευοδωθούν. Καλούς δρόμους και καλούς τερματισμούς να έχεις!
Μερκούρη, αυτές τις μέρες όλως τυχαίως διαβαζω το “τραβερσο ανάποδο πορεία προς τον βοριά” και πραγματικά νοιώθω εντονα τις στιγμές και τα συναισθήματα που περιγράφεις, γιατί κι εγώ, μολις επέστρεψα απο “ευρωπαϊκό” ταξίδι. Δεν ειναι η πρώτη μου φορά στην Ευρώπη, αλλα ταξίδι σαν κι αυτό που περιγράφεις, δεν εχω κάνει. Και βεβαια κάποια στιγμή ελπίζω να καταφέρω και Βόρειο Ακρωτήρι. Νασαι καλά που αφιερωνεις τόσο χρόνο για τα ταξιδιωτικά σου και για τις πληροφορίες που προσφέρεις. Οσο γι αυτά που γράφεις για τις ομορφιές που συναντάς στις άλλες χώρες ξέρω οτι είσαι αντικειμενικός, κι αυτό στο λέει κάποιος που ξέρει οτι η Ελλάδα ειναι ανεπανάληπτη, αλλα δεν είναι το κέντρο του κοσμου, ουτε μοναδική…. Καλή συνέχεια σε ότι σχεδιάζεις!!
Φίλε μου Παναγή, να με συγχωρείς για την καθυστερημένη απάντηση καθώς μόλις πριν λίγες ημέρες επέστρεψα από το φετινό οδοιπορικό.
Χαίρομαι που αναγνωρίζεις τον “κόπο” μου, μα πιο πολύ χαίρομαι που με διαβάζουν άνθρωποι ανοιχτόμυαλοι που αντιλαμβάνονται το ύφος ή το πνεύμα των γραπτών μου.
Ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες και εύχομαι να πραγματοποιηθεί κάθε ταξιδιωτική σου προσδοκία. Να είσαι καλά.
Μερκουρη να ξερεις οτι στο βενζιναδικο το ΣΤΟΠ ειναι γι αυτους που μπαινουν απο εθνικη και οχι γι αυτους που κυκλοφωρουν στον παραδρομο.Ευτυχως εισαι καλα .
Όχι φίλε μου. Το STOP στο εν λόγω σημείο είναι γι’ αυτούς που κινούνται στον παράλληλο και όχι στην εθνική. Αυτό μαρτυρά και η φωτογραφία που παραθέτω στην 34η ημέρα του ταξιδιωτικού.
Σ’ ευχαριστώ πολύ.
Αλλη μια απιστευτη περιπετεια,με δυσκολες συνθηκες ,κυριως ψυχικες…Ο λογος σου ορθος και οι φωτο σου απαιχτες.Ευχομαι να συνεχισεις για παρα πολλα χρονια αυτη την ψυχοθεραπεια ωστε να σε απολαμβανουμε κι εμεις φιλε Μερκ 🙂
Χαίρομαι που σου άρεσε και σ’ ευχαριστώ για τα καλά λόγια και τις ευχές σου, φίλε μου Τάσο. Να είσαι καλά!
Σαν την Ελλάδα δεν έχει πουθενά. Ποιο isle of man κάνε τον γύρο στο Τρίκερι και έλα πες μου Μερκουρη-Στυλιανε.
Μετά χαράς θα σου πω αγαπητέ, όταν θα κάνω τον γύρο στο Τρίκερι. Και ίσως και να μου αρέσει περισσότερο από το IoM. Σίγουρα όμως δεν θα σου πω αυτά τα ηλίθια και ανούσια κλισέ τύπου “σαν την Ελλάδα δεν έχει πουθενά”.
Έχει πουθενά στην Ευρώπη σαν την πατρίδα σου τη Συμη που εσύ απαξιώνεις ενώ άλλοι πληρώνουν πολλές χιλιάδες ευρώ για να δουν αυτό το καρτποσταλ?
Αν εσύ κατάλαβες πως την απαξιώνω, προφανώς δεν μπήκες στο πνεύμα των γραφόμενών μου. Καληνύχτα.
Έχει πουθενά σαν την παλιά πόλη της Ρόδου?πηγες Ντουμπρόβνικ πηγές Μόσταρ πηγές Πράγα είναι Ρόδος?
Αγαπητέ, το τι είναι όμορφο είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα και επαφίεται στο προσωπικό γούστο του καθενός. Δεν σημαίνει πως επειδή κάτι αρέσει σ’ εσένα, πρέπει σώνει και καλά ν’ αρέσει και σε όλους. Επίσης, ο κάθε τόπος είναι μοναδικός και έχει τη δική του ξεχωριστή ομορφιά και την ιδιαιτερότητά του.
Εγώ προσωπικά δεν ταξιδεύω για να αποδείξω ότι το δικό μου μέρος ή η δική μου χώρα είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει. Λες και δεν υπάρχουν ομορφιές σε άλλες χώρες ή λες και όλη η ομορφιά του κόσμου βρίσκεται συσσωρευμένη και μόνο στην Ελλάδα! Aλήθεια, έχεις δει τι ομορφιές υπάρχουν σε άλλες χώρες όπως π.χ. στην Νορβηγία; Τα ταξίδια κατάφεραν να μεγαλώσουν τον μικρόκοσμό μου (ο οποίος δεν περιορίζεται μόνο σε μία χώρα αλλά σε 45 μέχρι τώρα), άρα μπορώ να βλέπω τα πράγματα πιο σφαιρικά απ’ ότι τα έβλεπα πριν. Και σίγουρα, ταξιδεύοντας κατέρριψα πολλούς μύθους.
Κι αν θες την προσωπική μου άποψη (γιατί απ’ ότι κατάλαβα, θεωρείς λανθασμένα πως απαξιώνω την ομορφιά της χώρας μου), μια από τις ιδιαιτερότητες της Ελλάδας είναι τα πολλά μικρά και μεγάλα κατοικήσιμα νησιά που της προσδίδουν μια ανεπανάληπτη ομορφιά που δύσκολα συναντάς σε άλλες χώρες.
Κλείνοντας, για το Isle of Man που αναφέρθηκες στο πρώτο σου σχόλιο, το γράφω στο ταξιδιωτικό πως δεν ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα ούτε από άποψη φυσικής ομορφιάς αλλά και ούτε από άποψη οδηγικής απόλαυσης. Προφανώς διέφυγε της προσοχής σου. Όπως επίσης, σε αυτό το ταξιδιωτικό, δεν ενθουσιάστηκα από το Hallstatt ή από το Plitvice σε παλαιότερο ταξιδιωτικό. Αυτό δεν σημαίνει πως τα απαξιώνω, απλά καταθέτω την προσωπική μου άποψη ή αίσθηση αν θες και φυσικά χωρίς να έχω πρόθεση να την επιβάλλω.
Αυτά τα ολίγα …
Ναι ειδικά η Νορβηγία πολύ όμορφη χώρα τι να σου πω…για αυτό οι Νορβηγοί κατακλύζουν Ρόδο Κω Κάρπαθο Κέρκυρα Κάλυμνο κάθε καλοκαίρι…και αν θες να δεις φιόρδ πήγαινε στη λίμνη Πλαστήρα.
Η ομορφιά της Ελλάδος δεν είναι μόνο τα νησιά και το ανεπαναληπτο αιγαιοπελαγίτικο αρχιπέλαγος αλλά και η ενδοχώρα.Θεσσαλια και Χαλκιδική έχουν τρομερές παραλίες μην πούμε για Ηπειρο-Συβοτα μην πάμε και Καλαμάτα η Μάνη…
Όλοι εσείς που πάτε εξωτερικό γυρίστε πρώτα τη χώρα σας μαγευτειτε και μετά πείτε μας για Στάρι Μοστ (έχει και εδώ γεφύρι της Άρτας,φαράγγι Πορτιτσας κτλ) Cinque Terre (η Πάργα σε χαλάει) Ibiza (έχουμε εδώ Μύκονο που θέλει 10 Ιμπιθες).ενδεικτικά παραδείγματα.
Την επόμενη φορά λοιπόν, που κάποιος από εμάς θελήσει να ταξιδέψει στο εξωτερικό, θα σου προσκομίσει μια λίστα με μέρη της Ελλάδας που έχει επισκεφθεί. Και κατόπιν έγκρισης και σχετικής άδειας που θα του προσκομίσεις, μπορείς να του επιτρέψεις να ταξιδέψει και εκτός Ελλάδας.
Ήξερα ότι θα το γυρίσεις στην ειρωνειουλα καθότι εμείς εδώ είμαστε τριτοκοσμικοί Βαλκάνιοι χριστιανοταλιμπαν ενώ οι εξ ορισμού ρατσιστές μουσουλμάνοι πχ της Βοσνίας ή του Κοσόβου είναι πολιτισμένοι…οι Γερμανοί επίσης φίλοι μας…άνθρωπος που δεν έχει γυρίσει την Ελλάδα και δεν εκτιμάει το πιο όμορφο νησί ίσως παγκοσμίως καλό θα ήταν να ξεκινήσει πριν εκφέρει άποψη κύριε 45 χώρες.52 νόμους και 15 νησιά πιστεύω καλά είμαι.Α πήγα και Κύπρο αν θεωρείτε εξωτερικό Ξετρελαθηκα (τυχαίο?κομμάτι της Ελλάδος μας και αυτή).άντε μέχρι το Τρίκερι να μείνεις με.το στόμα ανοιχτό και άσε τη Μπάνια Λουκα.
Α, μάλιστα! Μετά από χιλιάδες χιλιόμετρα που έχω γράψει σε κάθε απομακρυσμένη γωνιά της Ελλάδας, τελικά έμαθα πως δεν την έχω γυρίσει. Τζάμπα κι ο κόπος μου δηλαδή …
Άλλα γράφω, άλλα καταλαβαίνεις, άλλα αντ’ άλλων γράφεις. Προφανώς δεν διαβάζεις προσεκτικά αυτά που γράφω ή δεν είσαι σε θέση να τα καταλάβεις. Οπότε δεν έχει νόημα να συνεχίσω τη συζήτηση.
Γειά χαρά!
Φίλε Μερκούρη, χαίρομαι πάρα πολύ να σε διαβάζω γιατί ταξιδεύεις και εμένα με τον τρόπο σου!!! Μετά τη Νορβηγία, περίμενα οδοιπορικό σου πως και πως!
Να είσαι καλά να γράφεις χιλιόμετρα και να μας μεταφέρεις τις όμορφες εικόνες που αποκομίζεις!!! Αναμένουμε για την επόμενη εξόρμηση σου! 🙂
Ευχαριστώ φίλε μου Κυριάκο, με κάνεις να χαίρομαι! H επόμενη εξόρμηση έχει ήδη πραγματοποιηθεί και το μόνο που απομένει, είναι να γραφτεί και να είναι στην οθόνη σου. Ελπίζω και εύχομαι να μην καθυστερήσει τόσο πολύ όσο η παρούσα …
Να είσαι καλά!
Μερκούρη φίλε μου, σ΄ ευχαριστούμε για αυτό το ακόμα ένα υπέροχο και πλήρες ταξιδιωτικό. Για μένα είσαι σταθερή αξία του ταξιδιωτικού μοτοσυκλετισμού, με ενέπνευσες με τη Νορβηγία, το ξανακάνεις τώρα. Πολλοί πάνε, πολλοί έρχονται, λίγοι όμως έχουν το χάρισμα να βλέπουν από τη δική σου οπτική γωνία, όχι μόνο το δρόμο και τις ομορφιές του, αλλά την τοποθέτηση από τη σωστή γωνία του δικυκλιστή που εξερευνά τον κόσμο.
Θα κρατήσω για τροφή όλων εμάς που ακόμα δεν έχουμε γευτεί αυτή τη μαγεία της Σκωτίας, τη φράση σου από την Ημέρα 19η: Πέμπτη 16 Ιουλίου:
“Σκωτία, μια χώρα ειδικά φτιαγμένη για τον μοτοσυκλετιστή”
Με το καλό στο επόμενο Μερκούρη!
Εγώ σ’ ευχαριστώ φίλε μου, Στράτο! Αποτελεί μεγάλη τιμή για εμένα να διαβάζουν τα ταξιδιωτικά μου και συνάμα να μου εκφράζουν την εκτίμησή τους, άνθρωποι και ταξιδευτές όπως εσύ.
Είμαι βέβαιος πως τόσο η Σκωτία όσο και η Ιρλανδία, θα σε μαγέψουν. Ο δε “Πάνθηρας” θα σε διασκεδάσει στους καταπληκτικούς δρόμους των Highlands.
Καλούς δρόμους να έχεις αδερφέ μου!